Column: Dood Bianchi dompelt Formule 1 in rouw

  • Gepubliceerd op 21 jul 2015 12:46
  • 3
  • Door: Rob Veenstra

De Formule 1-gemeenschap is in rouw. Vandaag (dinsdag) nemen familie, vrienden en collega's met een begrafenisceremonie in Nice afscheid van Jules Bianchi. De Fransman bezweek vrijdagavond laat aan de verwondingen die hij in oktober vorig jaar aan een zware crash in de Grand Prix van Japan opliep. Hij werd maar 25 jaar.

De Formule 1 is opgeschrikt door het eerste ongeluk met dodelijke afloop sinds 1994. Na het inktzwarte weekend in San Marino met op zaterdag de fatale crash van Roland Ratzenberger en een dag later het verongelukken van Ayrton Senna gaat nu een rampzalige regenachtige zondag op Suzuka de boeken in voor het eisen van een slachtoffer.

Bianchi stond bekend als talentvol. Hij behoorde niet voor niets tot het opleidingsprogramma van Ferrari. Naast de baan viel zelden een onvertogen woord over de Fransman. Hij was vriendelijk en sociaal. Op de baan was dat af en toe anders. Sommige collega's konden vooral in de opstapklasses zijn bloed wel drinken na een aanvaring.

Hij was een ruwe diamant, maar in de Formule 1 werd hij langzaam maar zeker geslepen en begon te schitteren. Bianchi zal altijd in de herinnering van Manor Marussia voortleven als degene die het team de eerste (en voorlopig laatste) punten uit het bestaan bezorgde. Dankzij een negende plek in Monaco verzekerde de renstal zich van een negende klassering in de eindstand en een bak prijzengeld.

Hij was voorbestemd voor een toekomst als coureur van Ferrari. Voormalig preses Luca di Montezemolo en oud-teambaas Stefano Domenicali schetsten de afgelopen dagen het traject dat ze met Bianchi voor ogen hadden. De Fransman had Kimi Raikkonen op moeten volgen. Was het niet na dit jaar, dan na volgend seizoen. Maar dat was sinds 5 oktober 2014 allemaal bijzaak.

Bianchi vocht voor zijn leven, gesteund door familie, vrienden, collega's en Formule 1-fans. Alles stond in het teken van zijn gezondheid. Driekwart jaar na het ongeval verloor hij dat gevecht. De Fransman is onder toeziend oog van familie en genodigden naar zijn laatste rustplaats in Nice gebracht. Zijn startnummer is gepensioneerd en zondag neemt de Formule 1 een minuut stilte in acht voor Bianchi, maar het leed is al geschied. Rust in vrede, Jules.

Reacties (3)

Login om te reageren
  • avengel

    Posts: 277

    Een verschrikkelijke afloop van een verschrikkelijk ongeval. Maar wat voegt deze column eigenlijk toe aan de oeverloos herhaalde informatie die we al te lezen kregen?

    • + 2
    • 21 jul 2015 - 13:01
    • Rimmer

      Posts: 12.118

      Net zoveel als jouw reactie maar is dat erg?

      • + 0
      • 21 jul 2015 - 13:44
    • Maxiplus

      Posts: 399

      Ja, dat is erg. Een column dient een polemiek uit lokken. Standpunten in te nemen die bevochten kunnen worden. Ik lees enkel platgetreden feiten.

      Er had bijvoorbeeld geschreven kunnen worden over de roep om meer spanning, meer sensatie in de F1, zoals vroeger toen mannen mannen waren en jongetjes met hun Scaletrix op zolder aan het racen waren, en die discussie nu als er een dode te betreuren valt plots weer verstomd en er zelfs al meerder minuten stilte gehouden worden voor deze jongeman, waarbij de drang naar zelfreflectie een stuk kleiner is dan naar een stille tocht voor Jules denk ik zo.

      Als Bernie na het zien van het ongeluk uitschreeuwt dat er een diepgaand onderzoek moet komen hoe dit toch in hemelsnaam kon gebeuren, dan vraag ik me af of hij op zijn bijziende leeftijd nog wel alles op een rijtje heeft.

      Het is een beetje als Mart Smeets die het over de prachtige zuivere sport van het wielrennen heeft terwijl daar af en toe ook een dood uit een ravijn wordt getakeld of met hetzelfde gemak over Lance Armstrong praat alsof het de duivel zelf is. Over naiviteit gesproken.

      Laten we wel wezen Jules Bianchi was een beloftevolle coureur (zoals Frijns kan beamen) die veel te voorzichtig in de f1 geparkeerd is door Ferrari en in die achterhoede gekke capriolen moest uithalen om op te vallen, zeker in een kansloos tweede jaar in de trapkar van hekkensluiter Marussia. Wat was Jules daar nog aan het bijleren ? In mijn ogen was Ferrari niet, zoals ze nu met krokodilletranen beweren, de motor achter zijn carriere maar eerder de rem erop. Hoeveel jaren kun je een jonge stier met halve beloftes in de stal laten staan?

      Dat er een F1 coureur door het uitoefenen van zijn sport is overleden is een feit, dat het morgen weer kan gebeuren is een grote mogelijkheid, dat mensen daardoor ´geschokt´ zijn een voorspelbaarheid.

      Dit is een stelling, om in columntermen te blijven.

      • + 1
      • 21 jul 2015 - 14:18

Gerelateerd nieuws