Column: Dagdromen

It’s the Most Wonderful Time of the Year. Vergeet Kerst, die commerciële, pretentieuze week in december: eind februari, begin maart is wérkelijk de mooiste tijd van het jaar. Kort voor het nieuwe Formule 1-seizoen start staat iedereen op scherp. Resultaten uit het verleden tellen niet meer. Alles draait om het nieuwe begin. Het grote dagdromen is begonnen en ik hou ervan.

Als mij wordt gevraagd wat het mooiste Formule 1-seizoen ooit is, dan antwoord ik met ‘die moet nog komen’. Niets is leuker dan mijmeren over de toekomst. Dat Nyck de Vries zich naar het tweede Red Bull-stoeltje rijdt, of dat Oscar Piastri in zijn debuutseizoen pardoes een paar races wint. De wederopstanding van Williams, een strategisch sterk Ferrari, dat soort slap geouwehoer. Weddenschapjes afsluiten over het moment waarop de bom barst bij Alpine en die twee Fransozen elkaar de tent uitvechten.

Onder de streep zijn de wildste dagdromen verre van realistisch. En juist dat maakt ze zo mooi. In dagdromen hebben stieren vleugels en kunnen paarden niet alleen steigeren, maar ook over het water galopperen. In dagdromen ziet Lawrence Stroll het licht en krijgt zijn zoontje de bons, rijdt Nico Hülkenberg naar zijn allereerste podiumplaats – en dan ook gelijk maar naar de overwinning – en mag de op-het-laatste-moment opgeroepen invaller Mick Schumacher z’n Mercedes op de voorste startrij parkeren.

Voor aanvang van een nieuw Formule 1-seizoen spelen de gedachten met voorbije gebeurtenissen en hopen ze op een vervolg daarvan. Bizarre momenten als de seizoenopeners van ’99, ’03 en ’08 komen langs, net zoals die droomtocht van Brawn GP in 2009 of het constant veranderende krachtsverhoudingenveld van drie jaar later. Produceert 2023 haar eigen sausje? Wordt het eentje voor de romantici, of voor de statistici?

Als het aan de kleurstellingen ligt, zijn Mercedes, Alfa Romeo en AlphaTauri in ieder geval al geslaagd. Wat mij betreft mogen de rijders van die teams vast 100 bonuspunten bijschrijven. Je begint het nieuwe jaar met een schone lei en bij die schone lei hoort in mijn optiek een nieuwe livery. Als je met dezelfde kleuren als het voorgaande jaar komt aanzetten, kan je net zo goed thuisblijven. Daarom verdient Aston Martin strafpunten. Gebrek aan creativiteit wordt niet geduld. Ook al spuit je dat ding kanariegeel, verandering hoort erbij.

Voor schrijvers, podcasters en andersoortige spreekbuizen is dit de mooiste tijd van het jaar. Dagdromen, iets wat wij bijzonder goed kunnen, loont – voor een tijdje. Normaliter haalt de dagelijkse realiteit ons rap in. Je hoeft immers niet te schrijven over de titelkansen van Carlos Sainz als hij ieder weekend achterstevoren in het grind staat. Maar nu, nu alles nog schoon en kakelvers is, kunnen we naar lieve lust met hersenspinsels smijten.

Aan het begin van ieder jaar neemt de dromer in mij het over. Dat is nog nooit anders geweest. Die dromen kwamen trouwens zelden uit, maar dat is gelijk het mooie van een droom. De gedachte aan een belevenis smaakt naar meer. Ik geniet van deze weken.

Door René Oudman