Juan Manuel Fangio, "El Chuecco" of "El Mastro" werd op 24 juni 1911 geboren in Balcarce, Argentinië. Fangio was tot 2002 recordhouder van de meeste wereldtitels in de Formule 1 tot Michael Schumacher hem evenaarde. De Argentijn wordt nog steeds geroemd als één van de beste coureurs aller tijden.
Fangio opende in 1934 zijn eigen garage en besloot te gaan racen met een Ford Model A uit 1929. Tot aan de tweede wereldoorlog reed Fangio met name afstandswedstrijden. Na de oorlog pakte hij de kans om Grand Prix-coureur te worden. Zo won hij in 1949 diverse Grote Prijzen. In 1950 reed Fangio voor Alfa Romeo en werd hij tweede in het wereldkampioenschap achter Nino Farina.
De Argentijn werd uiteindelijk vijf keer wereldkampioen. Zijn titels zijn behaald met vier verschillende constructeurs: Alfa Romeo, Maserati, Ferrari en Mercedes. Met Mercedes won Fangio in acht van zijn twaalf starts. Na zijn laatste titel in 1957 met Maserati besloot de Argentijn gas terug te nemen. Fangio is de oudste wereldkampioen in de Formule 1 ooit met 46 jaar. De Argentijn reed tijdens de Franse Grand Prix in 1958 zijn laatste wedstrijd met zijn eigen team.
In 1956 en 1957 won Fangio de 12-uur van Sebring en in 1953 de Carrera Panamericana. In 1958 waagde hij zich aan de Indianapolis 500. De Argentijn kon zich in een Kurtis Kraft-Novi niet kwalificeren. Fangio was president van Mercedes-Argentina en overleed op 17 juli 1995. Fangio heeft een neefje, Juan Manuel Fangio II, die voormalig IndyCar en IMSA-coureur is.