Historie: De Grand Prix van Japan in 1998
- Gepubliceerd op 30 sep 2014 16:34
-
- Door: Jeroen Jonkers
In de rubriek ‘Historie’ brengen we iedere week voor een Grand Prix-weekend een terugblik op een legendarische race, verreden in het land van de aankomende wedstrijd. Van de historische aanvaring tussen Damon Hill en Michael Schumacher in Australië, tot aan het bandendebacle in Indianapolis: F1Today.net brengt historische Grands Prix opnieuw tot leven. In deze editie komt Japanse Grand Prix van 1998 aan bod. De ontknoping van de titelstrijd.
In 1998 is de Grand Prix van Japan de ontknoping van de tweestrijd tussen Michael Schumacher en Mika Häkkinen. Het hele seizoen strijden beide heren om de eerste plaats in de stand en na de Grand Prix van Italië hebben zowel Schumacher als Häkkinen tachtig punten op zak. Op Monza bezorgden Schumacher en Irvine de Tifosi tranen in de ogen met een een-tweetje, Häkkinen werd 'slechts' vierde.
Twee weken later zijn de rollen omgedraaid. Häkkinen wint de Grand Prix van Luxemburg op de Nürburgring, terwijl Schumacher tweede wordt. Hierdoor heeft de Fin met nog één race te gaan een voorsprong van vier punten op Schumacher. Een tweede plaats voor Häkkinen, ongeacht het resultaat van Schumacher, betekent de eerste titel van de McLaren-coureur. Belangrijk om in acht te nemen: een overwinning betekende destijds tien punten en geen 25 zoals tegenwoordig.
In de vier weken tussen de Grand Prix van Luxemburg en de race in Japan werd er veelvuldig getest door zowel Ferrari als McLaren, iets wat destijds nog toegestaan en doodnormaal was. Ook kreeg Schumacher van Ferrari-president Luca di Montezemelo te horen dat acties zoals in 1994 en 1997 niet getolereerd zouden worden. De Duitser moest het eerlijk zien te winnen op het circuit.
Schumacher begon goed aan die opgave en pakte de pole position in Japan. Rivaal Häkkinen nam plaats naast de Duitser op de eerste rij, waardoor het een lastige middag leek te gaan worden voor de Duitser. Deze middag werd nog moeilijker nadat Schumacher zijn auto liet afslaan bij de start. De Ferrari-coureur moest achteraan starten en Häkkinen kreeg de leiding in zijn schoot geworpen.
Schumacher begon aan een inhaalrace en kon enkel hopen op pech voor Häkkinen, maar na 31 ronden was het de Duitser zelf die de strijd moest staken. Schumacher was over brokkenstukken gereden afkomstig van een incident tussen Tora Takagi en Esteban Tuero. Hierdoor was Häkkinen tijdens de race al verzekerd van de titel. De Fin pakte zijn kampioenschap echter in stijl en won de race voor de Ferrari van Eddie Irvine en teamgenoot David Coulthard.
Het jaar 1998 betekende de eerste titel voor Mika Häkkinen, de Fin die ook in 1999 het kampioenschap zou grijpen. Op het circuit van Monza in 2001 kondigde Häkkinen aan in 2002 een sabbatical in te lassen, maar de Fin zou na het seizoen nooit meer racen in de Formule 1. Häkkinen reed nog wel drie seizoen met wisselend succes in de DTM en er werd regelmatig gespeculeerd over een eventuele terugkeer naar de koningsklasse, maar deze kwam er nooit. In 2007 hing de Fin zijn helm voorgoed aan de wilgen, waarna hij een carrière begon als manager van jong racetalent.
Michael Schumacher bleef nog jaren actief in de Formule 1 en domineerde in de jaren na de eeuwwisseling. In 2006 kondigde de Duitser zijn afscheid aan, maar na een paar jaar zonder Formule 1 begon het weer te kriebelen bij Schumacher. Hij maakte een comeback in 2010 bij het team van Mercedes, maar in drie seizoenen was één derde plaats zijn hoogtepunt. Ondanks deze drie mindere jaren is Michael Schumacher qua resultaten de beste Formule 1-coureur ooit. De Duitser pakte zeven wereldtitels, een prestatie die niemand anders ooit wist te behalen en een kunstje dat misschien nog wel jaren in de recordboeken zal blijven staan.
In 1998 is de Grand Prix van Japan de ontknoping van de tweestrijd tussen Michael Schumacher en Mika Häkkinen. Het hele seizoen strijden beide heren om de eerste plaats in de stand en na de Grand Prix van Italië hebben zowel Schumacher als Häkkinen tachtig punten op zak. Op Monza bezorgden Schumacher en Irvine de Tifosi tranen in de ogen met een een-tweetje, Häkkinen werd 'slechts' vierde.
Twee weken later zijn de rollen omgedraaid. Häkkinen wint de Grand Prix van Luxemburg op de Nürburgring, terwijl Schumacher tweede wordt. Hierdoor heeft de Fin met nog één race te gaan een voorsprong van vier punten op Schumacher. Een tweede plaats voor Häkkinen, ongeacht het resultaat van Schumacher, betekent de eerste titel van de McLaren-coureur. Belangrijk om in acht te nemen: een overwinning betekende destijds tien punten en geen 25 zoals tegenwoordig.
In de vier weken tussen de Grand Prix van Luxemburg en de race in Japan werd er veelvuldig getest door zowel Ferrari als McLaren, iets wat destijds nog toegestaan en doodnormaal was. Ook kreeg Schumacher van Ferrari-president Luca di Montezemelo te horen dat acties zoals in 1994 en 1997 niet getolereerd zouden worden. De Duitser moest het eerlijk zien te winnen op het circuit.
Schumacher begon goed aan die opgave en pakte de pole position in Japan. Rivaal Häkkinen nam plaats naast de Duitser op de eerste rij, waardoor het een lastige middag leek te gaan worden voor de Duitser. Deze middag werd nog moeilijker nadat Schumacher zijn auto liet afslaan bij de start. De Ferrari-coureur moest achteraan starten en Häkkinen kreeg de leiding in zijn schoot geworpen.
Schumacher begon aan een inhaalrace en kon enkel hopen op pech voor Häkkinen, maar na 31 ronden was het de Duitser zelf die de strijd moest staken. Schumacher was over brokkenstukken gereden afkomstig van een incident tussen Tora Takagi en Esteban Tuero. Hierdoor was Häkkinen tijdens de race al verzekerd van de titel. De Fin pakte zijn kampioenschap echter in stijl en won de race voor de Ferrari van Eddie Irvine en teamgenoot David Coulthard.
Het jaar 1998 betekende de eerste titel voor Mika Häkkinen, de Fin die ook in 1999 het kampioenschap zou grijpen. Op het circuit van Monza in 2001 kondigde Häkkinen aan in 2002 een sabbatical in te lassen, maar de Fin zou na het seizoen nooit meer racen in de Formule 1. Häkkinen reed nog wel drie seizoen met wisselend succes in de DTM en er werd regelmatig gespeculeerd over een eventuele terugkeer naar de koningsklasse, maar deze kwam er nooit. In 2007 hing de Fin zijn helm voorgoed aan de wilgen, waarna hij een carrière begon als manager van jong racetalent.
Michael Schumacher bleef nog jaren actief in de Formule 1 en domineerde in de jaren na de eeuwwisseling. In 2006 kondigde de Duitser zijn afscheid aan, maar na een paar jaar zonder Formule 1 begon het weer te kriebelen bij Schumacher. Hij maakte een comeback in 2010 bij het team van Mercedes, maar in drie seizoenen was één derde plaats zijn hoogtepunt. Ondanks deze drie mindere jaren is Michael Schumacher qua resultaten de beste Formule 1-coureur ooit. De Duitser pakte zeven wereldtitels, een prestatie die niemand anders ooit wist te behalen en een kunstje dat misschien nog wel jaren in de recordboeken zal blijven staan.
.
Trending nieuws
-
Bearman verklaart vormverschil tussen F1 en F223 nov 2024 05:11
-
Ferrari neemt definitief afscheid van Shwartzman23 nov 2024 05:48
-
Jack Doohan racet in 2025 met oude startnummer Kimi Raikkonen23 nov 2024 06:24
-
Dag 1 in Las Vegas: De Amerikaanse Droom22 nov 2024 19:30
0
Reacties (6)
Login om te reagerenSenna014
Posts: 626
Ik kan mij deze dag nog als de dag van gisteren herinneren en vooral ook de weken in aanloop naar de GP. Zou Mika zijn eerste titel pakken of zou Micheal er toch mee vandoor gaan in de toch iets mindere F300? Het seizoen bevatte alles, waaronder het 'harde' duel tussen Coulthard en Schumacher in Argentinië, de towerwings en x-wings in Imola, de dubieuze race op Spa etc..
Na het debacle in Jerez in 1997 kon Schumacher eindelijk weer eens een rijderstitel voor Ferrari pakken. Hij was van plan om dit te doen met zijn speciale verchroomde helm met de speciaal aangepaste F300 met verlangde wielbasis. Teleurgesteld was ik toen de Ferrari afsloeg, ik had Mika en Michael graag in een direct duel gezien! Dat neemt niet weg dat de race van Schumacher zeer indrukwekkend was. Het ene na het andere kwalificatierondje knalde hij eruit, zoals alleen hij dat kon. Stiekem had ik nog de hoop dat hij inderdaad kon doorstomen naar de McLaren van Mika tot zijn achterband het begaf. Mika reed de race in stijl uit en pakte terecht de titel.
Ondanks het feit dat er in 1998 misschien (veel) minder werd ingehaald in de Formule 1, kan ik mij bijna iedere race uit deze jaar nog goed herinneren en krijg ik een mooi gevoel van deze herinneringen. Dit kan ik helaas niet zeggen van de afgelopen seizoen, ondanks dat er in 2012 pas in de laatste race de beslissing viel...
Damon Hill
Posts: 18.557
Ik herinner het me nog heel goed (ook omdat Damon Hill die race agressief en sterk reed).
Schumacher was dat weekend enorm snel, indrukwekkend snel! Alleen had ik destijds juist het gevoel dat er géén rechtstreeks gevecht zou komen. Mika Hakkinen had namelijk genoeg aan een 2e plek. Waarom zou hij dan risico's nemen in een rechtstreeks gevecht met Michael Schumacher. Hij hoefde feitelijk alleen Eddie Irvine achter zich te houden, want David Coulthard (zijn teamgenoot) ging natuurlijk niet in de weg liggen.
Schumacher sloeg af. Was het nou pech of een fout? Ik weet het nog steeds niet. Ik weet ook nog steeds niet of die band klapte door de brokstukken van Esteban Tuero of dat het sowieso niet goed zat.
In ieder geval was het een mooie race. Hakkinen won in stijl. Schumacher was ijzersterk, en mijn favoriet Damon Hill pakte in de allerlaatste bocht nog even P4 door Frentzen in de Williams te verschalken.
En toen kwam 1999. Best een krankzinnig jaar, dat in Melbourne al krankzinnig begon.
1999 was 1 jaar te veel voor Hill, die in 1998 nog sterk bezig was maar in 1999 totaal uit vorm raakte. 1999 was ook het jaar van de sensationele Frentzen die door enkele pechbeurten net niet genoeg aan kon blijven haken bij de titel. In Canada gingen zijn remmen kapot terwijl hij 2e reed en tijdens de Europese GP leek een gecontroleerde zege verloren te gaan door een elektronisch probleem. Wat vond ik dat zuur!
En natuurlijk had Schumacher zijn ongeluk in Engeland.
Wat een tijden eigenlijk als ik er zo over terug denk. De coureurs, het geluid, de races... een verademing t.o.v. de zandbakraces met vleugeltjes en klepjes en tuf-tuf geluid van nu!
Maar ik blijf kijken!
Runningupthathill
Posts: 18.057
Hakkinen zelf heeft uitgelegd dat het een fout van Ferrari was. (Kan het filmpje niet dadelijk vinden, maar ga het zeker zoeken.) McLaren koelde de wagen direct bij het vallen van de rode vlaggen voor een nieuwe start, bij Ferrari deed men niets. Hakkinen vertelde dat hij dat zag in zijn spiegels en dat hij direct wist dat het niet goed zou komen. Zo bleek dus ook. Grappig genoeg begon 99 exact hetzelfde. Schumacher viel stil op de grid en kreeg later een klapband.
Fly By Wire
Posts: 1.052
Prachtige seizoenen. De regenraces op Magny Cours en de Nurburgring 1999 blijven mij ook bij, fantastische GP's!
Senna014
Posts: 626
@Runnungupthathill, kleine correctie, Michael stond op Pole, dus Mika hoefde niet in zijn spiegels te kijken om de Ferrari te zien ;-). Maar dat wat je aangeeft is mij ook altijd bij gebleven. McLaren koelde de bolide van Mika zeer snel, Ferrari deed dit pas vrij laat en dat zag er toen ook weer eens zeer chaotisch Italiaans uit. Losse stukken gedroogd ijs die men naast de bolide liet vallen, om vervolgens de stukjes wat gehaast in de sidepods te stoppen, terwijl McLaren er al een tijdje stond met grote ventilatoren en gedroogd ijs.
Schumacher heeft na de race volgens mij ook aangegeven dat het een combinatie van fouten is geweest. Zijn auto had gekoeld moeten worden, dus fout van het team. Hij wilde bij de herstart vertrekken met een laag toerental omdat zijn Ferrari al aan het oververhitten was, met het risico dat hij dus zou afslaan. De koppeling haperde vervolgens enigszins en daarbij genomen het lage toerental staat gelijk aan afslaan, dus (begrijpelijke) fout Schumacher. Het is het risico dat je neemt, want je motor e.d. beschadigen door hogere toeren te draaien bij oververhitting brengt ook risico's met zich mee. De klapband is denk ik ook echt een klapband geweest. Die band klapte zo hard uit elkaar dat ik niet denk dat dit door brokstukken komt. Dan verwacht je toch eerder een langzaam (langzamer) leeglopende band.
Het was in ieder geval een mooie en boeiende race, een mooi seizoen. Hoe langer ik er over na denk... Coulthard die in Melbourne niet mocht winnen, de Mclaren dominantie in Barcelona, Schumacher met de geniale stop-and-go penalty in de laatste ronde tijdens de verregende GP van GB en ook nog die ongelofelijke strategie van Ferrari in Hongarije waarbij McLaren helemaal gek werd. Gelukkig zijn het mooi herinneringen!
Distortion
Posts: 1.512
1998 en 1999 waren echt hele mooie seizoenen inderdaad. Ik kan nog steeds pissig worden als ik denk aan de domme actie van DC in SPA 1998, me verbazen over de vele fouten die Hakkinen maakte nadat Schumacher zijn been brak. De magistrale race die Schumacher reed in Maleisië. De laatste race van 1998 in Suzuka reed Schumacher ook een fantastische race tot zijn achterband het helaas begaf.
En ja de seizoenen van tegenwoordig zijn ook leuk (Anders zou ik niet kijken). Maar geef mij toch de F1 van de jaren 90 en tot 2004 maar. (het laatste jaar waarin de motoren nog onbegrensd waren en waarin Schumacher oppermachtig was) .