Ronnie Peterson; groot talent dat nooit kampioen werd
- Gepubliceerd op 11 sep 2017 15:44
-
- Door: Rob Veenstra
Vandaag is het precies 39 jaar geleden dat Ronnie Peterson bezweek aan de verwondingen die hij een dag eerder bij een crash in de Italiaanse Grand Prix had opgelopen. Waarschijnlijk het grootste racetalent dat Zweden ooit heeft voortgebracht, waaraan hij zijn bijnaam 'SuperSwede' te danken had. Grootheden in de Formule 1 zien Peterson samen met Gilles Villeneuve als de grootste coureurs die nooit wereldkampioen worden. Een kleine ode aan SuperSwede, die maar 34 jaar mocht worden.
10 Grand Prix-overwinningen
De in Örebro geboren Peterson maakte in 1970 bij March zijn Formule 1 debuut in de Grand Prix van Monte Carlo. Op dit moment kunnen de rijders zich rustig concentreren op de prestaties in de Formule 1, maar dat ging begin jaren ’70 nog anders getuige zijn prestaties in 1971. Ronnie Peterson werd Europees Kampioen in de Fomule2 en eindigde in de Formule 1 als tweede achter Jackie Stewart.
Het jaar erop was de March een verschrikking, hij kwam niet in de buurt van zijn prestatie een jaar eerder en besloot de overstap te maken naar Lotus waar hij 2e rijder werd achter Emerson Fittipaldi. Peterson behaalde in dit jaar zijn eerste Grand Prix overwinning (Frankrijk), waarna er nog 3 zouden volgen aan het einde van het seizoen. Hij zette gelijk een record neer door maar liefst 9 keer pole position te pakken.
Juiste coureur met het verkeerde materiaal
Toch kwam hij niet verder dan een 3e plaats in de stand om het WK, terwijl zijn teamgenoot slechts 3 keer de hoogste trede van het podium mocht beklimmen en 2e werd achter Jacky Stewart. Van de 15 races kwam hij 6 keer niet over de finish en eindigde hij 2 keer op een 11e plaats.
Fittipaldi vertrok naar McLaren, Jacky Stewart stopte en Peterson werd in de nieuwe Lotus 76 tot favoriet voor de titel gebombardeerd. De auto bleek een ramp en het team koos er voor om de inmiddels achterhaalde Lotus 72 weer van stal te halen. Een 5e plaats in de stand om het WK was het gevolg. Lotus kon de problemen niet oplossen en in 1975 reed Ronnie Peterson in de inmiddels ouderwetse Lotus 72 maar 3 keer in de punten.
Teambaas Colin Chapman wist Peterson te overtuigen om toch bij het team blijven. De Lotus 77 zou het helemaal worden aldus Chapman. Hij begon de race bijna achteraan op de grid en moest na 10 ronden uitstappen waarop hij besloot zijn contract te verscheuren en terug te keren bij het team waar hij zijn debuut maakte: March. Ook dit bleek geen gelukkige overstap, al won hij wel voor de 3e keer op Monza.
Gentleman tot de laatste race
Na een tussenjaar bij Tyrrell keerde hij weer terug bij Lotus, het team had inmiddels wel een goede auto weten te bouwen en Peterson werd 2e rijder achter Mario Andretti. Wie op voorhand een felle strijd verwachtte en een Peterson die zich niet neer zou leggen bij een plaats in de schaduw kwam bedrogen uit. De twee werden erg goede vrienden en werkten prima samen. Andretti werd wereldkampioen en Peterson eindigde dat jaar als tweede.
Toch zag hij zich niet langere tijd achter Andretti rijden en gedurende het jaar werd bekend dat hij in 1979 voor McLaren zou gaan rijden. Door de mensen om hem heen werd hij aangespoord om zich niet langer iets aan te trekken van teamorders. Hij had bij het team immers niets meer te verliezen en zijn stoeltje voor volgend jaar bij McLaren was een feit. Maar hij bleef tot het einde een gentleman en zei: "Als ik nu niet te vertrouwen ben, wie zal mij in de toekomst ooit nog vertrouwen?"
Dood Peterson aaneenschakeling fouten en pech
Uitgerekend op het circuit waar hij 3 keer wist te winnen was de crash die hem uiteindelijk het leven zou kosten. Bij de start ging het al fout: de laatste wagens stonden nog niet stil op de grid en het licht ging al op groen. Het veld schoof in elkaar en ging op de eerste chicane af. Een crash die begon met James Hunt en Ricardo Patrese was het gevolg. Tien auto’s waren erbij betrokken en Peterson kwam hard in aanraking met de vangrail waarna zijn auto vlam vatte. Onder ander James Hunt trok hem uit de vlammen waardoor hij slechts lichte brandwonden had, maar hij had zware verwondingen aan zijn benen. Het duurde 18 minuten voordat de eerste medische hulp ter plaatse was en die bekommerde zich om Brambilla die buiten westen was nadat hij een rondvliegend wiel tegen zich aan kreeg. Ruim een uur later werd hij richting het ziekenhuis gevlogen waar de artsen zijn verwondingen aan zijn benen behandelden (20 breuken), maar niet in de gaten hadden dat er problemen met zijn bloedsomloop waren. Beenmerg kwam in de bloedbaan terecht en één voor één vielen zijn organen uit totdat hij de volgende ochtend kwam te overlijden.
Ronnie 'SuperSwede' Peterson overleed niet als gevolg van de crash, maar door te lang uitblijven van medische hulp. Dit ongeval en de nasleep ervan zorgden onder leiding van Sir Watkins voor betere omstandigheden op het circuit. Er werd een eerste stap gezet richting de Medical Car zoals wij die nu kennen.
Op de dag van de uiteindelijk fatale crash werd Mario Andretti wereldkampioen. Andretti wilde zijn wereldtitel niet vieren, maar wist wel 'dat Ronnie erg blij voor mij zou zijn geweest'.
Ronnie Peterson, één van de beste coureurs ooit zonder wereldtitel en bovenal een geweldig mens. In 2003 werd in zijn geboorteplaats Örebro een groot bronzen standbeeld van de SuperSwede onthuld. Vandaag liggen er ongetwijfeld weer bloemen. Ronnie Peterson werd 34 jaar.
- Formule 1-races: 123
- Overwinningen: 10
- Podiumplaatsen: 26
- Pole positions: 14
Trending nieuws
-
Vasseur verwacht vreemd seizoen: "Iedereen gaat risico's nemen"23 dec 2024 14:47
-
Montoya gelooft niets van uitleg Red Bull-exit Perez23 dec 2024 16:46
-
Domenicali geeft Hamilton belangrijk Ferrari-advies23 dec 2024 15:24
3
Reacties (30)
Login om te reagerenDutchF1
Posts: 12.432
Staat mij nog bij als de dag van gisteren, kon toen niet geloven wat er gebeurde.
Het was mijn 1e keer dat ik een dergelijk zwaar ongeluk zag.....krijg er nog de rillingen van.
SuperSpecial
Posts: 1.642
Bizar hoe de medische organisatie te werk ging. Zelfs voor die tijd ongehoord.
Caramba
Posts: 5.786
Dat Peterson en Gilles Villeneuve de grootste coureurs zijn die nooit wereldkampioen werden is moeilijk hard te maken. Hooguit dat het buitengewone publiekslievelingen waren. En beiden reden meer op bravoure dan op grond van technische kennis.
Caramba
Posts: 5.786
Er staan wel meer zaken in waarbij je je vraagtekens kunt zetten. Ja, het duurde lang voor medische hulp zich over hem ontfermde. Echter niet het uitblijven ervan maar onjuiste diagnostiek en medische onkunde op de operatietafel werd zijn dood. Dat blijkt klip en klaar uit het eigen verhaal - waar verder niets mis mee is. Is het nou zo moeilijk om een simpele correcte conclusie te trekken?
BeaR
Posts: 1.695
In mij jeugd was ik grote fan.
Had ook al die typische wit /rode helm met knik boven achterop, wat ik mij herinner.
De Zeswieler
Posts: 7.307
Ronnie had de zweedse kleuren Bear; geelblauw.
BeaR
Posts: 1.695
Ik kan die helm niet meer vinden... ik zal in de warrr zijn ;-) Is al zo lang geleden.
Arie54
Posts: 4.960
Google maar gewoon op 'helm ronnie peterson'
Caramba
Posts: 5.786
Klinkt meer als Piquet.
Ik zou toch maar eens een DNA test doen.
BeaR
Posts: 1.695
@ Arie: idd Googgle is je beste vriend
@ Caramba: LOL, hoeft niet meer.
Ik zit nog te 'prakkedenken' waar ik dat dan vandaan heb.
De Zeswieler
Posts: 7.307
Ik was acht. Zag het niet live, maar bij het journaal. Weet het nog wel heel goed. Patrese was de dader zei men. [BAM, meteen oordelen was men niet vies van]
Later vaker in doku's de ins en outs gehoord. Destijds natuurlijk kwam deze kennis niet bij de 'jan-met-de-pet-voor-de-buis.'
Ongehoord en volledig onnodig dat hij stierf. Was een gave gast.
Ik was ook voor hem; net als Gilles een coureur die gaaf was om te zien omdat hij harder leek te gaan dan de rest. Niet direct in resultaat maar hij reed gewoon bruter met meer spektakel en als menneke gewoon kicken om te zien!
De Zeswieler
Posts: 7.307
Ik herinner ook mijn vader die zichtbaar aangeslagen was en die mij in nijntjetaal uitlegde welke auto het was waar Ronnie Peterson inzat. (niet mario andretti maar die andere met die geelblauwe helm]..
Vroeger (her)kende je vaak de coureur niet zonder helm. Je zag alleen races, verder niets.
De Zeswieler
Posts: 7.307
Niki Lauda was natuurlijk een uitzondering, en je zag wel vaker dezelfde coureurs op n podium en dan wist je langzamerhand wel wie wie was, mits hij dus geregeld op t podium stond. tenminste, zo werkte het als kindje in de 70's bij mij..
DutchF1
Posts: 12.432
Ik was 12 dus had niet niet de nijntje taal nodig maar de impact die zoiets heeft op een kind wat alleen maar helden/stoere mannen ziet rijden......
De Zeswieler
Posts: 7.307
de impact van Niki in 1976 en Tom Pryce in 1977 droeg ik toen al met me mee, maar klinkt gek, maar door die dodelijke ongelukken had de F1 iets magisch als kind.
Zij durfden dat gewoon terwijl je er dood van kon gaan?!?!
Ik vond dat zoiets ongelooflijks! Zij durfden dus gewoon zo hard met F1 auto's te rijden, terwijl je in brand kon vliegen of onthoofd worden en alles...Is wel 1 vd aantrekkingselementen die het op mij had als kind. Wordt trouwens tegenwoordig meteen met de wenkbrauwen gefronst als je dat zegt; terwijl het gewoon de overtreffende trap van tegenop kijken was. Gladiatoren waren het voor mij. Stoerder en dapperder werd het simpelweg niet.
DutchF1
Posts: 12.432
Klopt.
f1 benelux
Posts: 4.091
Ondanks het gevaar was het de mooiste tijd van de sport, maar dat hebben we al eerder gezegd he SK! ;)
erik1
Posts: 354
@ de zeswieler: mooi om je beleving te lezen. Herkenbaar. Hoe je het ook wendt of keert, en ook al rust er inmiddels een taboe op: gevaar is een essentieel element van de aantrekkingskracht van auto- en motorsport. Eens in de zoveel maanden ga ik op zoek naar beelden van The Isle of Man, met dit als reden. De totale verwondering over en bewondering voor die coureurs die met 300 door dorpen razen.
Wat betreft mijn jeugd: begonnen met kijken toen ik 5 was, eerste f1-herinnering was Senna vs. Prost op Silverstone in '93. Echt bewust gaan kijken rond '96 en in die tijd was Eau Rouge nog echt een bocht voor mannen. Ik hoef je niet te herinneren aan '98 en '99: trillend van opwinding tijdens de stilgelegde kwalificaties. Later kwam het asfalt en verdween het grind. Een gruwel. Als ik mensen vol ontzag hoorde praten over Turn Eight in Turkije moest ik lachen. Wat is er nou uitdagend aan sturen over een parkeerplaats...
Als je het hebt over het je realiseren van de nabijheid van de dood: de crash van Greg Moore op Fontana in datzelfde jaar. Live op Eurosport. Een verschrikkelijke herinnering. Dan denk je wel even: hoe kon ik dat gevaar zo verheerlijken? Maar twee dagen later is dat gevoel weg. Nog steeds voel je de treurnis van dat fatale ongeluk, maar de aantrekkingskracht is vele malen groter dan de weerzin.
Kijken naar échte autosport geeft, misschien minder dan het zelf doen, maar alsnog geeft het kijken van echte autosport je het gevoel dat je leeft, juist omdat de dood zo dichtbij is.
Arie54
Posts: 4.960
Ik zie de beelden ook nog voor me. Los van de crash was er weer typische Italiaanse chaos bij de hulpverlening. Bij het ongeluk van Tom Pryce, zat ik echt van WTF? Het ongeluk van Lauda maakte ik live mee, het was amper 100 meter verder dan waar ik langs de baan stond. En het ongeluk van Villeneuve in Australië waar die marshall bij om kwam...
Overigens vonden we destijds mevrouw Peterson ook niet onaardig om naar te kijken.
De Zeswieler
Posts: 7.307
Dank voor de terugkoppeling Erik, F1 Benelux en Arie.
Wat Erik schrijft over de aantrekkingskracht vh gevaar. Absoluut waar, maar t lijkt wel vloeken in de kerk vandaag de dag als je daar zo open over bent.
Greg Moore zag ik ook live. heb het nog op videoband die live uitzending. Nooit gewist vanwege dat ongeluk. zo ook Geoff Krosnov.
StevenQ
Posts: 9.376
We een coureur waarover George Harrisson een nummer schreef(Faster)
StevenQ
Posts: 9.376
www.youtube.com/watch?v=jMm4bhs6GYY
VeerTheMan
Posts: 982
Een groot talent dat nooit kampioen werd? Een talent wordt een voorwerp blijkbaar. Heb ik toch niet goed opgelet in de klas. Maar ja,toen deden we het nog met leesplankjes.
flipjef1team
Posts: 946
Over 5 jaar zeggen we hetzelfde over Max Verstappen.
StevenQ
Posts: 9.376
over 5 jaar rijd Max nog steeds f1, dan is hij pas 24
Billgates307
Posts: 9.443
Kan je dat ff uitleggen Flipje, wat je daar precies mee bedoel.
Ik kreeg iig ff kromme tenen van je post.
Arie54
Posts: 4.960
Ik neem aan dat ook jij het vage vermoeden hebt dat Max altijd van wereldklasse zal blijven maar nooit WC zal worden. Ik ga er tenminste niet van uit dat je bedoelt dat hij dan overleden is. En voor alle bashers, ik heb daar geen bewijs voor nee, maar al een tijdje zo'n vaag gevoel. En laat ik voorop stellen dat ik hoop dat Max wel WC wordt.
flipjef1team
Posts: 946
Bill: krijg ik dagelijks van jouw posts.
Arie54: dat bedoel ik precies. Max rijdt over 5 jaar nog steeds F1 en heeft 0 WK's en 1 GP achter zijn naam.
Rimmer
Posts: 12.166
Netjes weer hoor Flip. Een topic over de dood van Peterson en jij gaat ff trollen over Max. Tranen in mijn ogen van trots weer, een echte held ben je.
flipjef1team
Posts: 946
Och oxh Rimmer. Hoe vaak heb jij niet lopen trollen?