Historie: De Belgische Grand Prix van 1992 - Het einde van Andea Moda Formula

De Italiaanse schoenenontwerper Andrea Sassetti had een grote droom. Internationale bekendheid krijgen voor zijn schoenenlabel genaamd Andrea Moda. Daarom kocht hij in september 1991 het Coloni Formule 1-team op. Sassetti zou door deze koop automatisch toegelaten worden tot het kampioenschap van 1992.

Het idee van Sassetti was een gecompliceerde. Hij wilde een Simtek chassis uit 1990 (ontworpen door Nick Wirth met funding van Max Mosley) ombouwen volgens de standaarden van 1992. BMW zou in deze voor het blok zorgen. Simtek zou deze opbouwen en daarna leveren aan Andrea Moda Formula.

Helaas kwam van al deze plannen niets terecht. Sassetti en Andrea Moda zaten vanaf dag 1 in geldproblemen. In plaats van een nieuw chassis, kwam Andrea Moda Formula in Kyalami bij de donderdagtest aanzetten met een Coloni C4B-chassis. Alex Caffi en Enrico Bertaggia hadden beiden meer dan 1 miljoen dollar betaald voor een stoeltje. Het team werd voor aanvang van de meeting uitgesloten, omdat men de 100.000 dollar borg voor nieuwe teams niet betaald had.

Hierbij begon het eerste echte hoofdstuk van wanorde. Sassetti claimde dat hij Coloni had overgenomen. Op papier klopte dat, maar in de praktijk was Andrea Moda Formula een nieuw team. Het team mocht de familiesessie op donderdag rijden, maar werd uitgesloten voor de rest van het weekend.

In Mexico kwam het team met al hun spullen op het circuit aanzetten, echter werd er niet gereden. Bertaggia en Caffi stelde de eis dat hun gesponsorde bedrag terug moest komen. Men wilde onder deze voorwaarden niet meer voor Sassetti rijden. Hierdoor ontsloeg Sassetti beide coureurs en kwam hij tijdens de Braziliaanse Grand Prix plotseling met Roberto Moreno en Perry McCarthy (Stig) op de proppen. McCarthy mocht niet rijden omdat hij geen superlicentie had, Moreno was veel te langzaam.

In Spanje kreeg McCarthy zijn licentie. Hij stapte in en reed 19 meter toen de auto er mee stopte. De rest van het weekend was McCarthy toeschouwer. Moreno reed een aantal ronden, maar was opnieuw te langzaam en kwalificeerde zich niet.
Na Spanje kreeg Bertaggia plots zin om te rijden. Hij wilde zijn 1 miljoen dollar aan sponsorgeld meenemen en in het team stoppen. De FIA stemde niet toe dat Andrea Moda opnieuw van coureur zou wisselen, hetgeen voor McCarthy voor de rest van het jaar een drama werd.

McCarthy, gewoon voldaan aan alle voorwaarden, werd door de Italiaan als stront behandeld. Hij kreeg een auto die net genoeg benzine had voor één rondje in Monaco. In datzelfde Monaco kwalificeerde Moreno zich op een wonderbaarlijke manier. Hij mocht de race als 26e aanvangen. Moreno heeft later in een reportage verklaard dat dit het absolute hoogtepunt uit zijn loopbaan was. Terecht, want met een auto die niet te besturen was en een Judd motor die nooit een revisie had gehad, reed Moreno de sterren van de hemel.

In Canada arriveerde het team zonder motoren. De betalingen aan John Judd bleven achterwege en daardoor was men genoodzaakt een Judd motor bij Brabham te lenen. Moreno kreeg de motor toegewezen en McCarthy bleef aan de zijlijn staan. In het kurkdroge Montreal stond zijn auto zonder motor opgesteld. Veel mensen hadden intussen het team verlaten. Men wilde geen associatie hebben met Andrea Sassetti.

Terug in Europa stonden de vrachtwagens van het team vast in een staking. Elk team was op de grid, maar van Andrea Moda was geen spoor te bekennen. Op Silverstone was het nog erger. In zeer warme condities werd McCarthy op regenbanden tijdens zijn thuisrace de baan op gestuurd. Volgens Sassetti was de auto van McCarthy snel genoeg om zich op dat rubber te kwalificeren. De FIA greep op dat moment in. Wedstrijdleider John Corsmit waarschuwde het team, om de sport niet in diskrediet te brengen. Sassetti had er maling aan.

In Duitsland mocht McCarthy eindelijk rijden, maar hij had geen radio aan boord en miste daardoor de weging. In Hongarije werd McCarthy tijdens de kwalificaties 45 seconden voor het vallen van de vlag naar buiten gestuurd. Moreno kwalificeerde zich overigens niet.

Op Spa-Francorchamps was het 5 voor 12 voor de Italiaanse renstal. Men werd geacht op een sportieve manier mee te doen aan het kampioenschap, anders zou uitsluiting dreigen. Op Spa was Moreno tijdens de 1e kwalificatie het snelste van beide coureurs, op 14 seconden. McCarthy was 24 seconden langzamer dan Nigel Mansell. Een absolute schande in de Formule 1 historie was geschreven. Andrea Moda Formula had er werkelijk alles aan gedaan om zich tijdens elke Grand Prix belachelijk te maken. Sassetti werd op Spa-Francorchamps gearresteerd wegens valsheid in geschrifte en het niet betalen van de rekeningen.

Tussen Spa en Monza werd het team uitgesloten van verdere deelname aan het Wereldkampioenschap Formule 1 1992. Men kwam nog wel tot de poort van Monza, maar men werd niet meer toegelaten. Sassetti kwam vrij en sponsorde in 1993 EuroMotorsport in de IndyCar series.

Een stukje geschiedenis is door deze Italiaan geschreven. Een stuk geschiedenis die de sport in diskrediet heeft gebracht. Formule 1 stond begin jaren '90 op een kruispunt, veel teams konden financieel geen vuist meer maken en verdwenen van de grid. Mooie namen als Lotus, Brabham en Fondmetal verdwenen, maar van het afscheid van Andrea Moda Formula zal nooit iemand buiten Sassetti een traan hebben gelaten.