Historie: De Japanse Grands Prix van 1989 en 1990 Prost vs Senna

Beide Grands Prix zijn inmiddels absolute klassiekers en spelen een grote rol in de documentaire "Senna" uit 2010. Suzuka staat vanaf 1987 op de Formule 1-kalender. De door Johannes Bernardus Theodorus (Hans) Hugenholtz ontworpen baan is het testcircuit van Honda.

De Grand Prix van Japan 1989

Na de Grand Prix van Spanje stond het in de strijd om de titel tussen Prost en Senna 76 (81) om 60. In 1989 kende men de regel, dat de beste elf resultaten zouden tellen voor het kampioenschap. Ook kreeg men destijds maar 9 punten voor een overwinning. Zo kwam Ayrton Senna naar Japan met zeven gefinishte wedstrijden, zes overwinningen en een tweede plaats. Prost daarentegen had 81 punten bij elkaar gereden, waarvan de vijfde plaats in Mexico en de vierde plaats in Hongarije niet mee zouden tellen. Het waren zijn slechtste resultaten in het jaar dat Prost, tot dan toe, dertien van de veertien wedstrijden aan de finish kwam.

Voorafgaande aan de race gaf Prost, tijdens een interview, al aan dat hij het Senna moeilijker zou maken dan ooit. "Ik ga geen ruimtes meer weggeven en ik zal de deur altijd dicht gooien", vertelde Prost tegen de legendarische verslaggever van ESPN en vriend van Senna John Bisignano. Senna reed op zaterdag naar pole, met een verbluffende marge op concurrent Prost. Liefst 1,7 seconde was de Braziliaan sneller dan zijn teamgenoot. De dag er voor, op vrijdag, was Senna ook 1,4 seconde sneller. Sterker nog, de baan was op zaterdag optimaal. Iedereen zou zijn tijd verbeteren die zaterdagmiddag, maar niemand kwam in de buurt van de tijd die Senna op vrijdag zette.

Spelletjes werden al op zondag voorafgaande aan de race gespeeld. Prost liet de Gurney Flap van zijn achtervleugel verwijderen, iets wat Senna niet wist. Hij was hierdoor sneller op de rechte stukken. Bij de start kwam Senna slecht weg en nam Prost de leiding. De gehele race bleef Ayrton in de vuile lucht van Alain rijden. Een slechte pitstop zorgde er mede voor dat halverwege de race het gat tussen de beide kemphanen zes seconden was, in het voordeel van Prost. Senna liet tijdens die pitstop ook de Gurney Flap verwijderen, waardoor hij meer snelheid had op de rechte stukken. Op nieuwe banden kroop Senna ronde per ronde dichter naar de achterkant van Prost toe. In de 40e ronde kwam Senna tot op ongeveer drie autolengtes achter de Fransman de 130R-bocht in. Senna liet zich duidelijk zien. In de 47e ronde had Senna zoveel momentum dat hij besloot om zijn auto, bij het ingaan van de chicane, naast die van Prost te zetten. Lees verder op de volledige site

De Fransman, met in zijn achterhoofd dat hij de deur dicht zou gooien als Senna naast hem zou zitten, hield woord. Prost stuurde net iets eerder in tijdens het aan remmen en raakte Senna aan de zijkant. Beide auto's haakten in elkaar en kwamen een aantal meter verder dan de chicane tot stilstand. Prost had zijn daad gedaan, verliet de auto pijlsnel en dacht dat hij er al was. Tot verbazing van iedereen bleek Senna zijn auto aan de praat te hebben gehouden. Met een kapotte voorvleugel reed hij door de escape-route opnieuw de baan op. De vleugel werd uiteindelijk in de volgende ronde bij Degner 2 kapot gereden. Senna kwam binnen voor een stop, men wisselde de neus en de Braziliaan kon de achtervolging inzetten op Alessandro Nannini, die op dat moment de leiding had overgenomen.
Lees verder op de volledige site
Twee ronden voor het einde van de race kwam Senna aan de achterkant van Nannini en zette zijn McLaren bij de Casio-Chicane naast de Benetton. Senna nam de leiding en reed naar de overwinning. Wat er daarna volgde was een aflevering van 'Politieke Partijen' die zo smerig was dat het niet topsport waardig was. De grote vraag bleef: Wie was er fout? Volgens de meeste mensen was dat Prost, maar volgens Jean-Marie Balestre was het Senna. De aanrijding was op zich niet erg, wat de Fransman Senna kwalijk nam was dat hij gewonnen had maar niet de volledige Grand Prix-afstand gereden had. Daarom werd Senna uit de uitslag gehaald. Na 25 minuten wachten verschenen Nannini, Patrese en Boutsen op het podium. Senna zat op dat moment in de kamer bij de wedstrijdleiding. Een week later werd de Braziliaan voor zes maanden geschorst en kreeg een boete van $100.000. Deze werd later omgezet in een voorwaardelijke schorsing. Prost zou uiteindelijk de titel winnen in 1989.

De Grand Prix van Japan 1990

Na de Grand Prix van Spanje stond Senna negen punten voor op Prost. Feit was wel dat Senna meer overwinningen had dan Prost,. Hierdoor kon hij in Japan wereldkampioen worden als Prost niet zou scoren. De tussenstand was 78 voor Senna tegenover 69 voor Prost. Prost moest de race in de punten finishen om sowieso een kans te maken op de titel.

Tijdens de rijdersmarkt van 1990 besloot Prost om voor Ferrari te gaan rijden. De Italianen, al jaren wachtende op een nieuwe wereldkampioen, hadden met Prost en Mansell een van de beste drivers-pairings op de grid. Berger vertrok bij Ferrari en werd teamgenoot van Senna bij McLaren.

Voorafgaande aan de race gaf Senna tijdens een interview aan dat hij de auto in de eerste bocht zou laten staan, als Prost naast hem zou zitten. Een diplomatieke rel ontstond nadat Senna's eis betreffende de pole position-kant werd afgewezen. De Braziliaan vond dat de eerste startplaats altijd op de racelijn zou moeten zijn. Toch was deze uitspraak van Senna een vreemde, aangezien hij in 1988 en 1989 ook vanaf de 'vuile' kant zijn starts maakte. Misschien ingegeven door het feit dat hij in 1989 niet lekker wegkwam, had Senna doen beslissen het over een andere boeg te gooien. Balestre was tegen. Daarnaast zou Senna een diskwalificatie krijgen als hij tijdens de race naar de eerste bocht over de gele pit-exit lijn zou komen. Senna zat, voordat de race van start ging, al in de hoek waar de klappen zouden vallen.Lees verder op de volledige site
Op zondag vertrok Senna van pole, zag Prost naast zich komen en besloot de wedstrijd voor beide resoluut te eindigen. Het waren niet alleen woorden, maar ook daden van de Braziliaan. In een interview, toen hij terug kwam in de pits, vroeg John Bisignano hoe het voelde om wereldkampioen te zijn. Senna: "It's not a bad feeling at all". De Braziliaan won zijn tweede titel.Lees verder op de volledige site

Prost was woedend en gaf in een later stadium aan dat hij destijds dacht per direct te stoppen met Formule 1. Prost noemde Senna "smerig" en "een man zonder waarde." Vele anderen zagen het toch anders. Veel coureurs vonden dat Senna gerechtigheid had gekregen voor het mislopen van de titel in 1989. James Hunt zei na het incident, op BBC Grand Prix :"What a sad way to end the championship." Hunt had gelijk. De jaren 1989 en 1990 waren voor de autosport fan misschien leuk door de controverse, maar er zat serieus stront aan het kampioenschap. Op zulke manieren mag en kan je geen kampioenschappen winnen. De schuldige laten we in het midden, maar uiteindelijk werd Senna in 1990 wereldkampioen. Hierdoor werd de stand, over de laatste twee seizoenen, gelijk getrokken. Nelson Piquet won de wedstrijd voor Benetton, Roberto Moreno finishte als tweede en Aguri Suzuki haalde op Suzuka zijn eerste en enige podium, met de Lola-Lamborghini.

Lees verder op de volledige siteDe conclusie werd jaren later zelf getrokken door Senna, tijdens een legendarische persconferentie in Estoril 1992. Senna vond de titelstrijd in 1991 en 1992 uitstekend, maar vond de uitvoeringen van 1989 en 1990 slecht voor de sport. Prost en Senna reden uiteindelijk in 1993 wederom tegen elkaar. Na 1992 te hebben overgeslagen kwamen beide kemphanen elkaar tegen in Kyalami, waar de strijd onverminderd voortging. Ditmaal in gezelschap van een nieuw, aanstormend talent genaamd Michael Schumacher. Tijdens die Zuid-Afrikaanse Grand Prix in 1993 lieten Prost en Senna in de eerste 20 ronden van de wedstrijd zien, dat men ook 'clean' met elkaar kon racen. Uiteindelijk kwam op het podium in Adelaide, aan het einde van het seizoen, de verzoening. Eentje die men na de Grand Prix van Japan in 1989 en 1990, nooit voor mogelijk had geacht.