Historie: Braziliaanse Grand Prix van 1993: Ayrton wint, Alain spint

De Braziliaanse Grand Prix van 1993 was de tweede ronde van het wereldkampioenschap Formule 1. De eerste race in Zuid Afrika op Kyalami werd gewonnen door Alain Prost, Senna werd tweede en Mark Blundell pakte in zijn Ligier de derde plaats. Aangezien Senna een contract had voor alleen de race in Zuid Afrika, werd Mika Hakkinen op Silverstone klaargestoomd om hem te vervangen. Uiteindelijk besloot de Braziliaan toch naar zijn thuisland af te reizen, omdat hij progressie in zijn McLaren-Ford MP4/8 zag.

Bij deze Grand Prix zou het de laatste keer zijn dat Jan Lammers officieel op de startlijst stond. Het March team had financiële problemen en reed niet in de eerste Grand Prix van het seizoen. Toch was March op dat moment niet failliet en was het de laatste hoop van de Zandvoorter, om toch nog deel te nemen. Uiteindelijk reisde het team niet af naar Interlagos. Tijdens de volgende Grand Prix op Donington stond het team al niet meer op de entry-list. Alain Prost was de snelste in de kwalificatie. Zijn tijd van 1:15.866 was liefst 0.993 sneller dan de tijd van teamgenoot Damon Hill. Senna was derde op 1.831 seconde. De Ferrari's kenden een uitermate teleurstellende kwalificatie. Jean Alesi was met 1:19.549 meer dan drie seconden langzamer dan Prost. Berger crashte zijn auto op vrijdag en kwam niet verder dan 1:19.735, wat goed was voor een dertiende plaats op de grid. Ivan Capelli kon zich niet kwalificeren in de Jordan-Hart en was bijna zes seconden langzamer dan de Williams-Renault.

Op zondag startte de race in droge weersomstandigheden. Voor de eerste bocht maakten Gerhard Berger en Michael Andretti contact, wat resulteerde in een spectaculaire crash. Senna remde Hill uit voor de eerste bocht en pakte de tweede plaats. Prost nam de leiding en reed gestaag zijn rondjes. In het achterveld crashte Martin Brundle zijn Ligier en aan het einde van de zevende ronde werd Senna uitgeremd door Damon Hill. De Williams-coureurs leken op weg naar een dominante zege, zeker nadat Senna in de 25e ronde een 10-seconden stop and go penalty kreeg voor het inhalen onder geel. Vier ronden later brak de hemel open boven Interlagos. Binnen twee ronden stond het volledige circuit blank. Prost, op dat moment ruimschoots aan de leiding had de pit-ingang gemist en moest noodgedwongen de ronde afmaken. Hij zou dat niet voor elkaar krijgen. De Fransman zag geen hand voor ogen op het drijfnatte circuit, waar enkele seconden ervoor Ukyo Katayama en Aguri Suzuki gecrasht waren. Ook Christian Fittipaldi was verrast en spinde aan het einde van het rechte stuk. Prost, die op dat moment over het rechte stuk reed op slicks, kon de Braziliaan niet meer ontwijken en boorde zijn Williams in de zijkant van de Minardi. Dit tot groot plezier van de Brazilianen. Baankennis was van belang, want Senna had de ronde ervoor zijn slicks ingewisseld voor regenbanden.

De Safety-Car kwam voor het eerst in de historie in actie. Hill was de leider bij de herstart en had een ontketende Ayrton Senna achter zich aan. De Braziliaan liet er geen gras over groeien bij het ingaan van de 38e ronde en volgde de Brit op minder dan twee seconde. Nadat de baan opdroogde en iedereen wisselde naar slicks, haalde Senna Hill in op het bochtige gedeelte van het circuit. De Braziliaan reed uiteindelijk zestien seconden weg van Hill. Achter de beide leiders lag Johnny Herbert op de derde plaats, in het noodlijdende Lotus-team. Schumacher lag vierde en haalde de Engelsman in de laatste ronde in bij een alles of niets poging. Het zou Herbert zijn eerste podium worden in de Formule 1. Helaas voor hem was de Duitser met nieuwe banden te snel.

Senna won de race en kreeg 100 meter na de finish zijn Braziliaanse vlag aangereikt. Op het podium kreeg Senna de bokaal uitgereikt door vijfvoudig wereldkampioen Juan Manuel Fangio. Fangio, een groot bewonderaar van Senna, zou uiteindelijk de Braziliaan overleven. Senna heeft altijd aangegeven dat hij Juan Manuel Fangio een voorbeeld voor de gehele racewereld vond. De Braziliaan heeft in veel interviews zijn liefde voor de Argentijn aangegeven. Het was voor Ayrton daarom ook een emotioneel moment, toen hij met zijn held op het podium stond. Met de mooie beelden van Fangio en Senna, de euforische Brazilianen en de mensen in de sloppenwijken tegenover het rechte stuk, was de Braziliaanse Grand Prix van 1993 niet alleen sportief gezien een geweldige wedstrijd, maar zorgde het ook voor vreugde bij de arme Brazilianen die hun held zagen winnen. Ayrton Senna zou in 1994 terugkeren naar het circuit. Het werd een dramatische dag, omdat de Braziliaan in de 52e ronde uit de wedstrijd spinde. Toch is de Braziliaanse Grand Prix van 1993 een klassieker. Het was de tweede keer dat Senna zijn thuisrace won. Het was tevens ook de enige en laatste keer dat Alessandro Zanardi een punt kon scoren. Senna nam de leiding in het kampioenschap over van Prost en zou daarna nog vier races winnen in 1993. Het was ook het jaar dat Prost en Senna aan het einde van het seizoen zouden verzoenen.