Nader bekeken: De samenwerking tussen Ferrari en Shell

Brandstof en raceauto's zijn al vanaf het begin van de gemotoriseerde sport met elkaar verbonden. De allereerste autorace werd gehouden op 28 april 1887. De race ging van Neuilly Bridge naar Bois de Boulogne in Parijs. Georges Bouton was de winnaar van die race en tevens ook de langzaamste, aangezien hij de enige was die mee had gedaan aan de wedstrijd. Men kon in 1887 niet bedenken dat brandstof, meer dan 100 jaar later, één van de meest belangrijke items zou zijn van de hedendaagse autosport. In deze editie van nader bekeken onderzoeken wij de partnership tussen Ferrari en Shell. Deze partnership is misschien wel de langstlopende in de historie van de Formule 1, ondanks het feit dat Ferrari in de periode 1976 tot en met 1995 gebruik maakte van Agip. Vanaf 1996 is hun partnership meer dan een sticker op de neus en de zijkant van de auto. F1Today zocht uit wat deze partnership inhoudt.

Historie

De partnership tussen Ferrari en Shell stamt al sinds de jaren '30 van de vorige eeuw, toen Enzo Ferrari met Alfa Romeo begon aan de autosport. Ferrari nam in 1950 deel aan het eerste wereldkampioenschap Formule 1, met support van Shell. Opzienbarende resultaten haalde het team in 1950 niet. Die resultaten kwamen er in 1951 wel, toen Ferrari met Shell als partner de Britse Grand Prix op Silverstone won. In 1952 behaalde de Italiaanse renstal de wereldtitel met Alberto Ascari, dit werd in 1953 herhaald. In 1975 behaalde Niki Lauda de wereldtitel en werd Ferrari Lees verder op de volledige sitewereldkampioen bij de constructeurs. Shell had hier een klein aandeel in, omdat Ferrari na twee Grands Prix de nieuwe auto introduceerde. Hierbij was Shell geen brandstofleverancier meer. De Italiaanse renstal was namelijk overgestapt naar Agip. Agip bleef Ferrari van brandstof voorzien tot en met de Australische Grand Prix van 1995. Deze Grand Prix was eigenlijk een afsluiting van een generatie Ferrari en Agip, een samenwerking die weinig succesvol was gebleken. Hoewel er in 1977 en 1979 natuurlijk wereldtitels zijn behaald bij de rijders, wist Ferrari niet dat de grote klapper nog moest komen. Vanaf 1996 werd Shell de brandstofpartner van Ferrari. Shell stelde een ontwikkelingsprogramma samen op het gebied van brandstof. Vanaf het eerste moment was het voor Ferrari en Shell een win win-situatie. Michael Schumacher won in 1996 met Ferrari op Barcelona. Mensen kennen die race als een 'masterclass in the rain'. Ferrari en Shell haalden vervolgens zes kampioenschappen bij de rijders en acht kampioenschappen bij de constructeurs. Hun samenwerking ging verder dan alleen de brandstof. Shell is partner geworden van Ferrari en ook de reclame activiteiten van beide partijen werden opgestart. Shell en Ferrari hadden een eigen LEGO-lijn en de merchandise van Ferrari heeft altijd een Shell-logo op het artikel. Hedendaags is Shell een van de belangrijkste partners van Ferrari.

Brandstof

De brandstof die de hedendaagse Formule 1-auto gebruikt, komt voor een zeer groot gedeelte overeen met de brandstof die wij aan de pomp kopen. Dit is niet altijd zo geweest overigens. In het verleden is de brandstof aangelengd met alcohol of methanol. Deze gevaarlijke cocktail is uiteindelijk verboden. De huidige generatie brandstof is ingevoerd in 1994, het jaar dat het bijtanken in de Formule 1 weer was toegestaan. De FIA wilde de auto's destijds op normale pompbrandstof laten rijden. Volgens de FIA moest deze brandstof voor 95% hetzelfde zijn als de brandstof die men aan de pomp kon kopen. Natuurlijk waren er teams die gebruik maakten van de regels. Benetton had in 1994 bijvoorbeeld een partnership met Elf. Deze Franse maatschappij, die later fuseerde met Total, had een speciale benzine op de markt gebracht voor high performance straatauto's. Deze benzine kwam uiteindelijk overeen met de benzine die in de Formule 1-auto van Benetton gebruikt is. Een slimme manier om de regels te omzeilen. Hetgeen in die tijd gewoon mogelijk was. Hedendaags zijn er kampioenschappen waarbij alle auto's dezelfde benzine gebruiken. Een voorbeeld hiervan is de Super GT-series in Japan. Elke auto krijgt uiteindelijk dezelfde brandstof. De auto zal aangepast moeten worden aan de brandstof en niet andersom. Wel kan gezegd worden dat de ontwikkeling van deze brandstof sinds de jaren '90 een enorme ontwikkeling heeft gemaakt. Ook wij als consument hebben hedendaags voordeel bij de voor Formule 1-teams ontwikkelde brandstof. Een voorbeeld hiervan is de V-Power serie die Shell op de markt heeft gebracht. Deze benzine (tevens ook in diesel-variant te verkrijgen) zou de prestaties van de auto moeten bevorderen, door een hoger octaan-gehalte.

De werking tussen Shell en Ferrari op het circuit

Sinds 2014, bij de invoering van de huidige motorenformule, heeft Shell een eigen laboratorium mee voor hun producten. Het mobiele laboratorium is bij iedere Grand Prix aanwezig. Het Track Lab-team neemt tijdens raceweekenden stalen van de brandstof en olie en deze testen zij. Deze uitslagen worden gerapporteerd aan de technische mensen bij Ferrari. Gemiddeld voert Shell per raceweekend ongeveer 40 testen uit. Shell's Track Lab heeft er in de loop der jaren voor gezorgd dat er tijdswinst kan worden geboekt. Het laboratorium analyseert niet alleen de stalen, het heeft ook de mogelijkheid om minimale toevoegingen te doen aan de brandstof. Men is met elke nieuwe mengeling op zoek naar verbeteringen. Een kleine verbetering kan in sommige gevallen duiden op een winst van een halve pk. Dat lijkt weinig, maar als je elke ronde zes meter kan uitlopen op je achtervolgers, betekent dat ongeveer 300 meter per race bij een wedstrijd van 50 ronden. De regelgeving die in 2014 is ingevoerd betreffende de hybride motoren, heeft Shell de geheleLees verder op de volledige site aanpak doen veranderen. Door een zuinige brandstof te ontwikkelen is het mogelijk om het volle potentieel van de brandstof gedurende de gehele race te gebruiken. Dit houdt in dat Ferrari-coureurs minder brandstof hoeven te sparen. Het sparen van brandstof is mede afhankelijk van de hybride systemen. Hoe makkelijker jij als coureur je hybride systemen kan gebruiken, des te minder brandstof hoef je te gebruiken. Shell heeft haar brandstof daarnaast ook zuinig gemaakt. Met een motor die weinig brandstof verbruikt, hoeft het team ook minder brandstof aan boord mee te nemen. Minder brandstof aan boord betekent een lichtere auto. De formule dat Shell in deze met haar brandstof ongeveer zes meter per ronde wint, is in dit geval alleen brandstof gerelateerd. In werkelijkheid wint men meer, aangezien de auto minder brandstof hoeft mee te nemen, waardoor hij sneller is.

De verbeteringen door nieuwe technologie

Shell heeft met name in 2015 veel vooruitgang geboekt door de nauwe samenwerking met Ferrari. Shell heeft ervoor gezorgd dat haar Shell V-Power racebrandstof en Shell Helix Ultra-smeermiddelen met PurePlus-technologie 25% prestatieverhogend was ten opzichte van 2014. Dit betekende bijna een halve seconde winst per ronde. Een enorme prestatie die mogelijk is gemaakt door 21.000 manuren werk en 50 wetenschappers van Shell, die bijna non-stop aan het brandstof-project hebben gewerkt. Shell haar werk is al jaren cruciaal voor de prestaties van Ferrari. Door meer dan 40 stalen brandstof en ongeveer 30 stalen olie te testen tijdens een Grand Prix-weekend, is de leverancier elke minuut van de dag op de hoogte van hun product. Alle gegevens die in het Shell Track Lab opgehaald worden, gaan automatisch door naar de ontwikkelingsafdeling van Shell. Deze gegevens worden opnieuw geanalyseerd en vanuit deze analyse past men de brandstof opnieuw aan. Het is een zeer precieze en tijdrovende klus, maar inmiddels mag gezegd worden dat Shell een enorme bijdrage heeft geleverd aan het succes van Ferrari. Kijken we naar 2018 dan is de Ferrari-motor de krachtigste van het veld. Dit komt mede door de samenwerking tussen Shell en Ferrari.

* PurePlus-technologie is een revolutionair proces dat aardgas omzet in een kristalheldere basisolie, die vrijwel geen van de onzuiverheden bevat die aanwezig zijn in ruwe olie.