Mentale aspect revalidatie voor Kubica zwaarder dan fysiek herstel

De rallycrash van Robert Kubica in 2011 zorgde in eerste instantie vooral voor fysieke problemen. In gesprek met The Guardian geeft hij echter toe dat hij daarna vooral moeite had met de mentale gevolgen van dat ongeluk.

Kubica raakte begin 2011 betrokken bij een zwaar ongeluk tijdens die Ronde di Andora, waarbij een stuk vangrails zich door zijn auto boorde. Dat leverde hem zware blessures aan zijn rechter onderarm en rechter been op. Vooral zijn arm was er slecht aan toe en amputatie dreigde, maar gelukkig voor de Pool kwam het niet tot dat punt. Door de crash moest hij echter wel zijn Formule 1-carrière stoppen.

In 2019 keert hij echter weer terug als coureur bij Williams, nadat hij in 2017 voor het eerst weer mocht proeven aan het gevoel van een Formule 1-auto bij Renault. In 2018 was hij vervolgens testcoureur bij Williams, het team dat hem en George Russell komend seizoen een kans geeft. De terugkeer zorgt voor de mooie afronding van zijn herstel. Dat herstel was volgens Kubica zelf mentaal gezien nog zwaarder dan fysiek.

"De eerste periode na het ongeluk was vooral fysiek gezien zwaar. Je leeft in een andere situatie, dus uiteindelijk zet je de knop om, want je moet leren en je wil leren. Ik heb ontdekt hoe krachtig het brein kan zijn. De hersenen passen zich snel aan. Het is ongelooflijk hoe snel we ons kunnen aanpassen en hoeveel progressie we in een korte tijd kunnen boeken."

"De periode waarin ik me mentaal moest aanpassen, was nog zwaarder", vervolgt Kubica. "Fysieke problemen kan je oplossen. Maar na vele operaties om het beter te maken, kom je erachter dat je niet vooruit, maar achteruit gegaan bent. Daarmee omgaan is een mentale taak. Je moet daarvoor sterk zijn. Ik heb absoluut geen makkelijk karakter en op dat soort dagen heeft mijn karakter mij behoorlijk geholpen."

Kubica kreeg in 2017 de kans van Renault om de Lotus uit 2012 aan de tand te voelen. Al snel had hij het juiste gevoel weer te pakken. "Ik voelde me geweldig in de auto. Na een aantal ronden voelde het heel vertrouwd voor mij. Ik had tijdens die ronden niet het gevoel dat ik er zes jaar tussenuit was geweest. Het voelde alsof ik een paar maanden gemist had. Dit liet mij zien dat ik het wellicht nog zou kunnen."