Premium: Grand Prix van Canada 1992 - De historische vierde plaats van Karl Wendlinger

* Het door financiën geplaagde team hoopte op een wonder
* Wendlinger presteerde in 1992 als Max Verstappen in 2019 - ver boven het niveau van de auto
* Nederlander aan het hoofd van het roemruchte Britse team

Het seizoen 1992 was een relatief saai seizoen in de Formule 1. De Williams Renault FW14B was onaantastbaar en behaalde met Nigel Mansell en Riccardo Patrese tien overwinningen uit zestien races. Mansell won acht van de eerste tien races en scoorde alleen in Canada een uitvalbeurt. In Monaco werd hij verslagen door Ayrton Senna.

Tijdens het seizoen 1992 maakte ook Jan Lammers zijn comeback in de Formule 1. De kleine Zandvoorter kon met behulp van diverse sponsors de laatste twee Grands Prix rijden in de March Ilmorr CG911B. Lammers verving tijdens de laatste twee races van het seizoen Karl Wendlinger. Velen weten niet de Oostenrijker er in feite verantwoordelijk voor was dat het March team nog kon bestaan. De reden hierachter leest u in het volgende verhaal.

Leyton House en March

Vlak voor de start van het seizoen 1992 werd het Leyton House-team overgenomen door een consortium bestaande uit Ken Marrable, John Byfield, Tony Birchfield, Gustav Brunner en onze landgenoot Henny Vollenberg. Vollenberg arriveerde in eerste instantie bij March om zijn protegé Heinz-Harald Frentzen onder te brengen. Vollenberg was op dat moment manager van Frentzen en had met Camel een serieuze partner aan zijn kant staan. Camel trok zich uiteindelijk terug als partner van Frentzen en Vollenberg's plan om de Duitser onder te brengen liep spaak.

In december 1991 ziet Vollenberg toch nog mogelijkheden om March levende te houden. Het team dat destijds Leyton House werd genoemd, was eigendom van de Japanner Akira Akagi. Leyton House was in Japan een grote makelaar en Akagi was verantwoordelijk voor het bedrijf. In de destijds 'schimmige' Japanse makelaarswereld onderzochten de autoriteiten het zogenaamde Fujibank-schandaal en eigenaar Akagi werd opgepakt wegens valsheid in geschrifte en illegale leningen. Het moederbedrijf Leyton House, wat ook de sponsornaam was van het team, ging hierdoor failliet. Het team was op dat moment volgens ontwerper Gustav Brunner 'een kansloze onderneming'.

Vollenberg, die op dat moment een Formule 3000-team runt, ziet kansen om het Lees verder op de volledige sitezinkende schip vlot te trekken en met goedkeuring van het management stelt hij een plan op. Vollenberg is van mening dat alle schulden kunnen worden afgelost. Vollenberg gaat met de schuldeisers om de tafel en via een zakelijke constructie krijgt hij het voor elkaar om de schuldeisers voor zich te winnen. Vervolgens besluit Vollenberg uit eigen zak een schenking te doen aan March. Vollenberg heeft het idee om het Formule 1-team van March als 'Formule 3000-team te runnen'. Hij contracteerde voor 1992 twee coureurs die beide geld mee moesten nemen om te racen.

Paul Belmondo bracht 200.000 dollar per race mee, voor Karl Wendlinger sloot Vollenberg een deal met Mercedes. Voor 1,8 miljoen dollar mocht de Oostenrijkse Mercedes-junior gedurende veertien Grands Prix instappen. Vollenberg moest in begin 1992 snijden in de begroting van het team en dat zorgde ervoor dat ongeveer 60 personen hun baan zouden verliezen. De situatie was totaal anders dan in 1991, toen er volgens Vollenberg alleen maar naar Akagi gebeld hoefde te worden om geld te krijgen. March had op dat moment in haar fabriek een groot aantal kratten en boxen staan met onderdelen die nog niet gebruikt waren. Voor het seizoen 1992 lagen alle onderdelen al klaar. Het seizoen 1992 zou voor March een overlevingsjaar moeten worden.

Start van het seizoen

Wendlinger maakte vanaf de eerste kwalificatie op het circuit van Kyalami enorme indruk. Hij kwalificeerde zich in een onderontwikkelde auto als zevende. Hiermee was hij bijvoorbeeld sneller dan de Benetton-Ford van Martin Brundle en de Ferrari van voormalig March-coureur Ivan Capelli. Tijdens de race viel Wendlinger in de dertiende ronde uit met een oververhittingsprobleem. In de daaropvolgende Grand Prix kwam hij tijdens de start in aanraking met Capelli. Belmondo kon zich voor de eerste drie Grands Prix van het seizoen niet kwalificeren. Achteraf gaf Vollenberg toe dat hij ergens wel blij was dat Belmondo er niet bij was. "Het scheelde enorm veel geld voor de motoren en we waren op dat moment al bezig met overleven." Belmondo zou uiteindelijk elf Grand Prix-weekenden actief zijn voor March, maar hij kwalificeerde zich slechts vijf keer.

De eerste finish van het seizoen kwam tijdens de regenrace in Spanje waar Lees verder op de volledige siteWendlinger achtste werd. Dit had eigenlijk al de eerste puntenfinish kunnen worden, want Wendlinger was opnieuw magistraal tijdens de kwalificatie. Hij kwalificeerde zich als negende. Om een vergelijking te maken, Nigel Mansell was bijna drie seconden sneller dan de March, maar dezelfde March zat nog geen vier tienden achter de McLaren-Honda van Gerhard Berger. Het liet zien dat Wendlinger meer uit de March kon halen dan waar hij daadwerkelijk voor was gebouwd.

De Mercedes-junior oogste enorm veel lof met zijn prestaties. Een twaalfde plaats op de grid in San Marino en een zestiende startplaats in Monaco waren nog steeds 'grote uitschieters' voor het financieel in zwaar weer verkerende team. De betrouwbaarheid van de March liet Wendlinger in het begin van het seizoen meerdere keren in de steek, anders had de Britse renstal al lang goede puntenfinishes kunnen scoren.

Vollenberg vind de resultaten van Wendlinger bemoedigend en sluit daarom een verzekering af van 50.000 gulden. De in Sint-Anthonis geboren zakenman is van mening dat een beetje speculeren best zou kunnen helpen. Deze verzekeringsgarantie die Vollenberg afsluit zou, bij goede afloop, een financiële injectie voor het team kunnen betekenen. Vollenberg en de verzekeringsmaatschappij sluiten de deal dat de Britse renstal na acht Grands Prix op de achtste plaats in het wereldkampioenschap zal moeten staan. Na de Grand Prix van Monaco, de zesde race, heeft het team nog geen punten gescoord. Het team van March heeft de wedstrijden in Canada en Frankrijk nog voor de boeg om een resultaat te boeken.

De historische Grand Prix voor Wendlinger

Na wederom een geweldige kwalificatie, een twaalfde plaats op de grid, moest March tijdens de Canadese Grand Prix haar kans pakken. Wendlinger kreeg tijdens deze Grand Prix opnieuw gezelschap van teamgenoot Belmondo op de grid. Belmondo zou de Grand Prix vanaf de 22e plaats aanvangen in een door de community van Montreal gesponsorde March. Het was duidelijk dat het team alléén bezig was met overleven. Er moest zich een wonder voltrekken in Canada of Frankrijk anders zou het team het einde van het seizoen niet kunnen halen.

Vollenberg had in de tussentijd contact gezocht met Bernie Ecclestone. Onze landgenoot deed een voorstel aan de Brit, waarbij de FOM de televisie-gelden in een eerder stadium zou kunnen uitbetalen als het team punten zou scoren. Vollenberg had in feite alles voor elkaar gekregen van zijn kant: Hij had de verzekering afgesloten, had Ecclestone zo ver gekregen om de televisiegelden uit te betalen bij het scoren van punten en hij had nog steeds een goede band met de schuldeisers van het team. Vollenberg hield zijn woord en betaalde keurig op tijd de openstaande vorderingen.

Tijdens de Canadese Grand Prix zagen we voor de eerste keer dat seizoen geen Williams op pole position. De McLaren van Ayrton Senna was in de kwalificatie hetLees verder op de volledige site snelste. Mansell zou vanaf de tweede plaats starten. Dat de kemphanen een bittere strijd zouden voeren kwam Wendlinger achteraf niet slecht uit. Mansell, als derde gestart, maakte in het begin van de race een fout en spinde uit de wedstrijd. De Ferrari van Ivan Capelli reed met hoge snelheid de muur in en Ayrton Senna viel uit met een transmissie probleem. De goede start van de race van Wendlinger zorgde ervoor dat hij na 30 ronden op de negende plaats lag. Hij was slechts enkele seconden verwijderd van de zesde plaats (een zesde plaats leverde in 1992 één WK-punt op). Het wonder begon zich daarna te voltrekken.

De Lotussen van Mika Hakkinen en Johnny Herbert (op dat moment zesde en zevende) vielen binnen één ronde van elkaar uit. Riccardo Patrese, op dat moment tweede, viel uit met een versnellingsbak probleem en Martin Brundle kreeg twee ronden later te maken met transmissie-problemen. De Oostenrijker vond zichzelf terug op de vierde plaats in de race. Na 45 van de 69 ronden had March haar virtuele achtste plaats in het kampioenschap voor constructeurs binnen.

Voordeel voor Wendlinger was dat de druk van achter wegviel toen Ukyo Katayama (die vijfde lag) met een brandende Larrousse-Lamborghini de pits in reed in de 61e ronde. Wendlinger moest nog acht ronden volhouden en bleek ook over het nodige race-gogme te beschikken. Aan het einde van de race ging hij van zijn gas af om landgenoot en leider in de race Gerhard Berger voorbij te laten. Hierdoor hoefde Wendlinger één ronde minder te rijden. Het bleek een geweldige zet te zijn geweest.

March behaalde met een vierde plaats drie punten voor het wereldkampioenschap een steeg met superstip naar de zevende plaats het kampioenschap voor constructeurs. De auto werd ingepakt en verscheept naar Frankrijk, geld was er niet om aan de auto te werken, maar er kwam wel geld binnen door de deals die Vollenberg had gemaakt. Het team was gered van de ondergang, een unieke prestatie van een team dat met Wendlinger een topcoureur in huis had.

Tijdens de daaropvolgende Grand Prix van Frankrijk werd het duidelijk hoe gelukkig de vierde plaats van Wendlinger was. Tijdens de eerste vrije training op vrijdag van de Grand Prix van Frankrijk op Magny Cours kreeg zijn auto te maken met een olielekkage. Het moest uiteindelijk allemaal zo zijn, maar March kon het seizoen afmaken met het gewonnen prijzengeld. Helaas waren de punten van Wendlinger in Canada de laatste punten die het beroemde team zou scoren. Voor het seizoen 1993 ging het team failliet.