Hoe Mexico haar Grand Prix heeft gered na verlies staatssteun

Met een gemelde opkomst dit weekend van meer den 340.000 fans was de Mexicaanse Grand Prix duidelijk een enorm succes voor promotor Alejandro Soberon en zijn team bij CIE, de holding achter het evenement en de belangrijkste organisator van concerten en spektakel in Latijns-Amerika.

Toch was deze race bijna de laatste Grand Prix op het Autodromo Hermanos Rodriguez na een wisseling van de regering eind 2018. Het nieuwe bestuur, aangevoerd door linkse politicus en voormalig burgemeester van Mexico-Stad Andrés Manuel López Obrador, verkondigde dat er geen publieke centen naar de race zouden gaan na afloop van het bestaande contract, wat neerkomt op zondag na de race.

Het evenement is natuurlijk cruciaal voor het imago van stad en land - en daaraan verbonden hun toeristische industrie - en de voetafdruk van de F1 in Noord-Amerika. Bovendien kan de commerciële rechtenhouder de kosten over twee races uitsmeren door het te combineren met de race in Austin, die een week later verreden wordt en dat redelijk dichtbij ligt, ondanks een harde grens tussen de VS en Mexico. Dat verlaagt de druk op de hosting fees.

Studies over de economische impact kunnen enorm subjectief zijn - ze worden ten slotte gevraagd door investeerders om hun activiteiten goed te praten - maar wat er ook gemeten wordt, er bestaat geen twijfel dat de directe voordelen van de Grand Prix richting de 200 miljoen dollar gaan. Dat is niet slecht voor een evenement met een budget van zo'n 60 miljoen dollar - gebaseerd op huidige wisselkoersen.

Race leunde voor 50 procent op staatssteun

Volgens bronnen met kennis van de situatie, plus informatie die Soberon deelde tijdens een selecte media briefing op vrijdag, kwam het laatste budget voort uit drie hoofdbronnen: staatssteun (50 procent), wat effectief gezien de hosting fees afdekt, terwijl opbrengsten uit kaartverkoop en sponsoring/commerciële activiteiten beiden verantwoordelijk zijn voor zo'n 25 procent van het budget.

Het budget bevatte echter ook een afschrijving van 50 miljoen dollar voor renovaties aan het circuit, die over de looptijd van het vijfjarige contract was uitgesmeerd. Dat komt neer op zo'n 10 miljoen per jaar.

Na het presidentiële besluit stonden Soberon en zijn team duidelijk voor een grote uitdaging: hoe verlengen we het contract en behouden we de race zonder staatssteun? De faciliteiten zijn grotendeels tiptop, waardoor de budgetten met 10 miljoen dollar verlaagd kunnen worden, maar dat zorgt nog steeds voor een tekort van 20 miljoen. Tegelijkertijd zou het verhogen van sponsor- of ticketprijzen ze over de rand duwen, vooral in een land met een gemiddeld inkomen van 10.000 dollar per inwoner.

Burgemeester steekt helpende hand toe

Gelukkig was Claudia Sheinbaum, de burgemeester van Mexico-Stad - en in 2007 samen met Al Gore de ontvanger van de Nobelprijs voor de Vrede voor haar bijdragen aan de Intergovernmental Panel on Climate Change - net zo verontrust over de effecten op de stad van een potentieel verlies van het evenement. Zij creëerde dus een trustfonds, gericht op lokale en nationale zakengemeenschappen en patriottistische Mexicanen.

Er is geheimhouding van de identiteit van donoren en of er belastingvoordelen aan verbonden zijn - en of er publiek geld naar het fonds gaat - maar er werd duidelijk genoeg geld opgehaald om de hosting fees drie jaar te kunnenb etalen.

Van Liberty wordt gedacht dat het haar fees verlaagd heeft, in plaats van te riskeren een Noord-Amerikaanse ronde te verliezen, eentje die extreem populair is bij televisiekijkers, helpt kosten te spreiden en - vooral omdat de volgende race, Brazilië, niets betaalt nadat Bernie Ecclestone nogal gunstige voorwaarden schiep voor de promotor op Interlagos - omdat de constructiekosten nu grotendeels afgeschreven zijn, kunnen de jaarlijkse budgetten nog verder gereduceerd worden.

De conclusie is dat de Mexicaanse Grand Prix voor drie jaar gered is, met dank aan de volhardendheid en promotionele skills van de indrukwekkende Soberon, die zijn hele professionele leven in de entertainmentbusiness gezeten heeft, het politieke intellect van mevrouw Sheinbaum en het patriottisme van de bedrijfsleiders.

Hoewel de promotionele activiteiten van het event regelmatig als voorbeeld gesteld worden voor andere promotors, zou ook het bedrijfsmodel dat CIE creëerde voor de Mexicaanse Grand Prix bestudeerd moeten worden door organisatoren van wie het evenement op de bedreigde lijst staat. De statistieken laten zien dat er hier meerdere van zijn...