Lewis Hamilton stond te popelen om te beginnen in Melbourne Park. De rookie was samen met tweevoudig wereldkampioen Fernando Alonso het nieuwe sensationele rijdersduo van McLaren. Voor de geboren coureur uit Stevenage was dit seizoen vooral bedoeld om ervaring op te doen met het team en om de kneepjes van het vak te leren. Niemand kon bevroeden dat dit megatalent na een handvol races zich zou ontpoppen als een serieuze titelkandidaat. In dit tweede deel: over de snelle opmars van Hamilton, De grote doorbraak.
De laatste keer dat een rookie bij de legendarische renstal debuteerde, liep het uit op een fiasco. De teambaas, Ron Dennis, wilde geen risico meer met beginnelingen, legde adviezen over de promotie van Hamilton naast zich neer en wilde voor zekerheid gaan met de ervaren Pedro de la Rosa. Maar Hamilton deed het boven verwachting tijdens verschillende Formule 1-tests met de MP4-21. Ron Dennis was overtuigd en ging toch overstag om de 'golden boy' in zijn wagen te zetten. De aankondiging van de jonge rijder bij de formatie uit Woking zorgde gelijk voor kritiek, zelfs uit eigen gelederen. "Veel te vroeg", zei de oud-McLaren-coureur David Coulthard over het doorschuiven van het Britse talent. "Ik denk dat het team hem veel te snel in de Formule 1 brengt." De Schot vond het beter om hem nog een jaartje te laten rijpen als testcoureur.
Hamilton zelf, die leek niet onder de indruk van alle criticasters. Vol trots en bescheidenheid, was de 22-jarige er klaar voor om zijn droom werkelijkheid te laten worden: Formule 1 rijden met McLaren. In een interview met de Engelse tv voelde het voor de rookie nog steeds onwennig. "Ik kan echt niet beschrijven wat ik ga ervaren. Ik ben al dertien jaar bezig om dit te kunnen bereiken en dan om hier te zijn..., meestal kijk jezelf op tv naar de eerste Grand Prix en nu sta ik zelf op de grid. Ik probeer te anticiperen wat allemaal gaat gebeuren. Hoe zal het voelen? Gaan de zenuwen gierend door mijn lijf? Ik kan het mij niet voorstellen. Ik zie wel wat op mij afkomt."
Na maanden van voorbereiden, konden de teams en coureurs op 16 maart beginnen aan een nieuwe cyclus van zeventien races. In de vrije trainingen lieten de coureurs nog niet het achterste van hun tong zien, maar Hamilton zat wel meteen goed van voren. De eerste krachtmeting zou de dag daarna komen, in de kwalificatie op de zaterdag. In deze beproeving werd de 22-jarige coureur gelijk vierde en was maar twee tienden langzamer dan de regerend kampioen. "Ik ben er ondersteboven van dat ik op de tweede startrij sta", zei Hamilton vol ongeloof. ''Dertien jaar lang heb ik naar dit moment toegeleefd en ik geniet met volle teugen." De ogen waren volop gericht op 'that guy'. Kon de jonge McLaren-coureur voor een stunt zorgen en de wedstrijd winnen? Hamilton temperde de verwachtingen en stelde zich dienstbaar op. "Ik wil een goede start maken en zoveel mogelijk punten scoren voor het team en mijzelf. Ik ga geen voorspelling doen, want alles kan gebeuren. Maar het ziet er goed uit", zei de bescheiden kroonprins van het Engelse team.
In Melbourne was het op de zondag prachtig weer en de ontelbare Australische fans keken reikhalzend uit naar de wedstrijd. Alle coureurs zetten zich schrap voor het begin van het 58ste wereldkampioenschap Formule 1. De lichten doofden uit en de wagens scheurden richting de eerste bocht. Hamilton leek allesbehalve nerveus of voorzichtig, pakte een betere lijn aan de buitenkant, passeerde zijn teamgenoot en kwam achter Heidfeld en Raikkonen terecht. Door een vroege pitstop van de Duitse BMW-Sauber-coureur, die gokte op een safety car na de crash van Christijan Albers, kwam de Britse belofte tweede te liggen met een jagende Alonso achter hem aan. De Spanjaard ging als eerste naar binnen voor een undercut, maar zijn jongere teammaat pareerde meteen. De Brit hield stand en kwam voor de 26-jarige titelverdediger weer de baan op. Na de tweede series pitstops was het wel raak voor Alonso en hij stelde gelijk orde op zaken door van de Brit weg te rijden. Raikkonen reed als eerste over de meet en won de wedstrijd in zijn allereerste Grand Prix voor Ferrari. Alonso scoorde een tweede plaats. Hamilton kwam twaalf tellen later binnen als zijn ervaren teamgenoot en kon direct bij zijn debuut een trofee in ontvangst nemen. Sinds 1996 was dat geen enkele debutant meer gelukt. "Ik ben zeer blij. Ik wil al me familie bedanken en iedereen die vroeg opstond om te kijken. Ik hoop dat het goed met jullie gaat. Ik ben euforisch. Om als derde te eindigen is een goede start van mij. We hebben deze punten al op zak en we kijken uit naar de volgende race", zei de Brit vol blijdschap voor de camera.
De Grands Prix daarna liet Hamilton zien dat het allesbehalve beginnersgeluk was. In Maleisië op het circuit van Sepang, startte de sensatie van Melbourne, andermaal op P4. De jonge McLaren-coureur had weer een bliksemstart en kon de Ferrari's, die moeilijk wegkwamen van hun plek, meteen verschalken in de eerste bochtencombinatie. De 22-jarige Brit sloot aan achter zijn Spaanse teamgenoot. De rode bolides leken meer snelheid te hebben en hijgden continu in de nek van Hamilton. De rookie maakte zich breed en kon Massa en Raikkonen met hangen en wurgen achter zich houden. McLaren kon uiteindelijk dubbelfeest vieren door de zege van Alonso en de tweede plek van hun pupil. Op de boordradio van de Spanjaard was zijn oprechte blijdschap te horen. Voor hemzelf, het team, maar ook voor zijn jongere teamgenoot. Tekenen van frictie en wanorde waren absoluut niet aan de orde.
In Bahrein ging de 22-jarige coureur vrolijk verder met zijn waanzinnige opmars. Voor het eerst stond Hamilton op de eerste startrij, achter Massa en voor zijn teamgenoot. De gehele race was de Brit in het gevecht met zijn Braziliaanse concurrent om de winst. De Ferrari-rijder won met een paar tellen voorsprong de Grand Prix en Hamilton moest weer genoegen nemen met de tweede plaats. De debutant liet andermaal een ongelooflijke indruk achter. Tweevoudig kampioen Alonso had een moeilijke middag en reed als vijfde over de streep, tien seconden achter zijn stalgenoot. De media waren lyrisch over het megatalent uit Stevenage. De Britse pers begon zelfs te schrijven over een mogelijke historische titel voor de 22-jarige coureur. Maar Hamilton, die liet zich niet gek maken.
De vierde race van het seizoen was de start van de rondtrip langs de Europese circuits. Op Catalunya werd traditioneel het spits afgebeten. De coureurs en teams kenden de baan op hun duimpje. Hamilton reed het jaar daarvoor nog met de GP2-series en werd in Spanje tweede en vierde in dat weekend. In de kwalificatie sloeg Massa opnieuw toe. De Braziliaan greep nipt de poleposition voor thuisfavoriet Alonso. Hamilton startte weer vanaf de vier plek en moest drie tienden toegeven op zijn Spaanse collega.
Bij de start koos Alonso in zijn thuisrace direct de aanval, maar kwam na de eerste bocht van een koude kermis thuis. Massa hield zijn poot stijf en de 26-jarige coureur uit Oviedo kwam na een touché met de Braziliaan naast de baan en kon ternauwernood de vierde plaats behouden. Hamilton had de Fin Raikkonen al afgetroefd bij de start, profiteerde van het uitstapje van zijn Spaanse teamgenoot en reed tweede achter Massa. Alonso was sneller dan Raikkonen, maar merkte dat de Iceman inhalen op deze baan zeer lastig zou worden. Totdat de Ferrari-coureur plots vertraagde. De Alonso-fans op de tribunes sprongen op toen ze hun held de Fin zagen passeren. Raikkonen reed langzaam richting de pits en moest met technische problemen de strijd staken. De Spaanse toeschouwers hoopten dat de wereldkampioen zich verder naar voren kon knokken, maar dat was tevergeefs. Massa pakte zijn tweede zege van het seizoen. Hamilton kwam vlak daarachter en greep weer net naast de Grand Prix-zege. Alonso stond op de laatste podiumtrede, maar kon allesbehalve tevreden zijn na zijn overenthousiaste manoeuvre bij de start.
De 22-jarige Hamilton stond na zijn optreden in Barcelona op de top van de berg. Voor Ron Dennis was dit een ongewone situatie die de teambaas niet zag aankomen. In plaats van een duidelijke kopman met Alonso, had het legendarische team nu twee talentvolle paarden waar op gewed kon worden. Dat lijkt een voordeel, maar in de praktijk pakt het vaak verkeerd uit. Geluiden over onrust tussen de twee garages gonsden steeds vaker door de paddock. Hamilton ontkrachtte dat de relationele sfeer grimmiger werd. Tijdens de persconferentie vooraf aan de Grand Prix van Monaco zei de kersverse kampioenschapsleider het volgende. "Ik denk niet dat het veranderd is. Ik denk dat mijn relatie met het team telkens groeit. Ik ben al een erg lange tijd bij McLaren en het wordt steeds beter en beter. We werken erg hard voor ons succes en momenteel gaat het ook enorm goed. Ik denk dat de relatie tussen mij en Fernando ook groeit. We leren elkaar beter kennen. Natuurlijk hebben we erg veel respect voor elkaar, maar het is goed voor nu. Net als in elk ander team is er altijd wat rivaliteit, maar dat is enkel op de baan. We zijn erg professioneel en buiten de baan zijn we vrienden, kunnen we praten en is er geen spanning."
Tijdens het weekend in het prinsdom liet Alonso zich van voren zien en was gebrand op een goed resultaat na tegenvallers in Bahrein en Spanje. De 26-jarige coureur pakte met twee tienden voorsprong op zijn teammaat de belangrijke poleposition. Dat was van cruciaal belang in de smalle straten van Monte Carlo waar inhalen zo goed als onmogelijk was. Ron Dennis kon alleen maar tevreden toekijken met een volledige voorste startrij. De mannen uit Maranello hadden het nakijken met Massa op plaats drie en Raikkonen op plek zestien. De Fin had tijdens de kwalificatie zijn bolide teveel beschadigd en kon niet meer verder strijden voor pole. Hamilton was opgelucht. In de laatste vrije training daarvoor, werd de Brit door een harde klapper in de eerste bocht andermaal herinnert dat er harde wetten gelden op het smalle asfalt van het prinsdom. Maar de Brit herpakte zich net op tijd.
De wedstrijd in Monaco werd een gevecht tussen de McLaren-coureurs. Alonso behield na de start makkelijk de leiding met Hamilton in zijn kielzog. Beiden coureurs stonden op dezelfde strategie, waardoor het voor de debutant lastiger werd om te winnen. Na de laatste serie pitstops waren beide kemphanen luttele seconden van elkaar verwijderd. Ze joegen elkaar op en Ron Dennis zat met geknepen billen aan de pitmuur. Uiteindelijk zegevierde de Spanjaard voor de tweede maal en Hamilton was weer dichtbij die zo gewilde overwinning. De wereldkampioen van 2005 en 2006 kwam door zijn zege weer aan de leiding van het kampioenschap.
De volgende halte was Montreal in Canada. Op het semi-stratencircuit met de beroemde Wall of Champions, de muur waar veel wereldkampioenen gesneuveld waren. Hamilton voelde zich op de Canadese baan als een vis in het water en scoorde voor de allereerste keer een poleposition. Het verschil met zijn teamgenoot was maar liefst vier tienden, die twee eindigde in de sessie. "Het was een fantastische dag, het is gelijk een fantastisch weekend. Het is niet makkelijk om pole te pakken met een jagende tweevoudig wereldkampioen."
De debutant was de man in vorm en niks leek in de weg te staan. Hamilton kende een goede start, terwijl Alonso zijn voorwiel blokkeerde en moest grashappen bij de eerste bocht. De Brit kon hem maar net ontwijken toen zijn teamgenoot terug schoof op de baan. De leider in de stand beperkte de schade en verloor maar een positie aan BMW-Sauber-coureur Nick Heidfeld. Niet veel later ging Alonso opnieuw in de fout op hetzelfde punt en verloor een positie aan Ferrari-coureur Massa. Hamilton ging als eerste van de kop naar binnen voor vers rubber, maar had de pech dat vlak daarna de safety car de baan op moest komen. Alonso en de Ferrari-coureurs reden meteen de pitstraat in om 'gratis' tijd te winnen, maar konden niet te vroeg juichen. De stewards zagen onregelmatigheden bij Alonso en Massa. De Spanjaard reed de pits binnen, terwijl die was gesloten. Massa miste na het monteren van zijn nieuwe banden het rode licht bij de uitgang van de pits. Beide titelkandidaten kregen een straf; Alonso een stop-and-goo en de zwarte vlag voor Massa. De Braziliaan mocht niet meer meedoen van de wedstrijdleiding en zat chagrijnig in de Ferrari-pitbox.
In de tussentijd werd de rest opgeschrikt door een megaklapper van de blauw-witte BMW-Sauber van Robert Kubica. De wagen was total-loss en de dokters checkten de gemoedstoestand van de Pool. Die was niet in levensgevaar, maar hij werd wel voor verdere controle naar het ziekenhuis gebracht. Na het puin ruimen, kon de wedstrijd weer doorgang vinden. Christijan Albers in de Spyker zorgde niet veel later voor de derde safety car nadat onderdelen van zijn wagen afkwamen na een fout en een uitstapje naast de baan. Raikkonen en Alonso besloten tegelijkertijd te pitten in een gevecht voor de achtste plaats. De Mclaren-coureur kwam als winnaar uit de bus en probeerde na de herstart zich terug te knokken. Maar Alonso ging voor de derde keer de fout in, weer in die eerste bocht. De wereldkampioen verloor opnieuw kostbare posities. In het slot van de race was er weer een crash. Vitantonio Liuzzi knalde zijn Scuderia Toro Rosso in de Wall of Champions. De safety car moest andermaal uitrukken. Nadat de race werd hervat, kwam de Super Aguri van Takuma Sato razend snel naar voren geschoten en verschalkte Alonso, die al een slechte middag beleefde, voor plaats zes in het slotstuk van de wedstrijd. Hamilton reed onbedreigd naar zijn eerste zege toe en herschreef de geschiedenisboeken. De Brit scoorde voor de zesde maal een podium op rij sinds zijn debuut. Een prestatie van formaat dat nog niet eerder was gebeurd in historie der Formule 1.
''Het was een fantastische dag. Ik bedoel..., ik ben hier voor de eerste keer in Canada. Het is echt tot nu een fantastisch seizoen met zes podiums. Ik was er klaar voor om te winnen, het was meer de vraag wanneer en waar het zou gebeuren. Het team gaf mij de beste wagen en ik ondervond geen enkele problemen tijdens de race. Ik draag mijn overwinning op aan mijn vader. Zonder hem stond ik nu niet hier.'' Door zijn welverdiende overwinning en de tegenvallende prestaties van directe concurrenten, voerde de rookie opnieuw de ranglijst aan. De rol in de luwte was snel omgeslagen naar een rol als titelkandidaat en superster. Hamilton werd door zijn ongelooflijke prestaties bejubeld door journalisten en publiek. Wat de coureur allemaal voor elkaar bokste, kwam alleen voor in een jongensdroom. Opgeleid als junior door McLaren, op jonge leeftijd gepromoveerd naar de hoofdmacht en in zijn eerste jaar als volwaardig F1-coureur meteen succesvol. Die Hamilton zou nog wel eens een hele grote kunnen worden binnen de sport.
Alonso, de tweevoudig kampioen, kwam als de grote man binnen bij McLaren, maar zag al snel dat een broekie de show stal en een grote concurrent van hem werd. De De rivaliteit groeide naarmate het seizoen vorderde en dat kwam tot een climax op de Hungaroring. Wat er daar allemaal precies gebeurde, leest u in het volgende deel van dit zevenluik.
.
Reacties (6)
Login om te reagerenMarcuitPutten
Posts: 96
Mooi stuk. Ik weet nog goed hoe Lewis’ debuut de F1 op haar grondvesten deed schudden.
De “grote” Alonso die ongenaakbaar was en Schumacher van de troon stootte bleek opeens fragiel en uiterst kwetsbaar. Met alles wat hij in zich had kon hij net het niveau van Lewis pareren.
Vaak uitsluitend op die paar jaar extra ervaring en een verbeten vechtlust.
Op pure snelheid moest hij Lewis al voor zich dulden. Na dat jaar zagen we al dat Alonso verandert was.
Van de jonge giga arrogante “poor Michael” t-shirt dragende kampioen naar een zelfbewuste sterke coureur die wist dat zijn toekomst opeens een stuk minder glorieus geworden was.
Het zou tot 2015 duren vooraleer de F1 opnieuw op haar grondvesten zou schudden.
Had die knaap op dezelfde manier naast Lewis laten debuteren en we hadden een bijna gelijkwaardige ontwikkeling als in dat prachtige jaar 2007 gezien.
Joeppp
Posts: 7.720
Ik heb 3x een debuut mee gemaakt waarbij de verwachtingen meteen hoog waren en daardoor de zenuwen toenamen omdat je wist dat er iets sensationeels aan zat te komen. De eerste was Schumacher bij Jordan, de tweede Hamilton bij Mclaren en de derde Max Verstappen. Senna is mij pas opgevallen na zijn race in Monaco maar toen was ik nog te jong om een echt besef van iets unieks te hebben.
Sebasthian
Posts: 527
Je laatste zin... Je hebt het over degene die twee jaar achtereen verloor van Ricciardo, waar Hamilton Alonso versloeg. Ook was de verhouding tussen Verstappen en Ricciardo compleet anders, aangezien Alonso er alles aan deed om Hamilton te blokkeren. Teamorders eisen in Amerika, een alternatieve strategie afdwingen voor Hamilton in Monaco, mensen van de FIA binnenbrengen met de suggestie dat Hamilton voorgetrokken zou worden, zeer risicovolle moves in te race zoals Canada.... Dit soort dingen hebben we in 2015 sowieso niet gezien, maar ook een jaar later niet.
Sowieso is het te makkelijk om dit soort specifieke momenten in de carrière van coureurs te vergelijken. De omstandigheden zijn te verschillend. De enige overeenkomst is dat ze allen zeer goed waren en dit ook meteen bleek.
Mr_Flexible
Posts: 6.006
Heel mooi artikel
Bewonderingswaardig is ook de manier waarop Lewis zijn team van bij de start altijd heeft mee in de bloemen gezet - ook als het minder goed zat in de jaren erna. Lewis is nu minder spectaculair dan in zijn beginjaren door zijn maturiteit maar weet nu nog beter een wedstrijd in te delen. Hij heeft een natuurlijk gevoel om zowel snel te zijn als zijn wagen te plaatsen ifv zijn opponenten.
Dat hij zo vroeg al zo consistent was is eigenlijk het unieke. Die eigenschap heeft hij enkel nog geperfectioneerd en maakt hem de kampioen die hij vandaag is. Rosanna Tennant van F1.com noemde hem niet zo lang terug eens "the postman" waarbij hij vroeg - "wat bedoel je daarmee" ... "The postman always delivers " antwoordde ze daarop en dat vind ik wel de nagel op de kop.
Sun-Tzu
Posts: 3.463
Met enige vertraging een reactie van mijn kant, wederom een erg prettig en mooi stuk Martijn! Leuk ook om op deze wijze een debuutseizoen weer race na race in het kort her te beleven. Op naar deel 3!
Martijn J. Arnoldus
Posts: 496
Geen dank. Ik hoop deel 3 te publiceren op woensdag 16 december.