Voorbeschouwing Formule 1-seizoen 2021: Het linkerrijtje

Nog een paar nachtjes slapen, dan begint het Formule 1-seizoen van 2021. Voor GPToday.net hét moment om een geheel eigenzinnige, tweedelige voorbeschouwing op de nieuwe jaargang te publiceren. In het tweede gedeelte aandacht voor de teams die in 2020 de bovenste regionen van het wereldkampioenschap bevolkten: de nummers vijf tot en met één van het voorbije WK.

Alpine

Het tot Alpine omgedoopte team van Renault besloot coronaseizoen 2020 met hoopgevende resultaten: derde op de Nürburgring en op Imola, tweede in Sakhir. Die naamswijziging is niet puur voor de bühne: Renault Group-president Luca de Meo wil een Marchionnistische wind laten waaien, naar het voorbeeld dat zijn inmiddels overleden leermeester bij Ferrari tentoonstelde. Alpine kan binnen de Renault Group op alle égards rekenen – het merk is naar voren geschoven om een aandeel in de autosport te houden, aangezien het automerk Renault ‘elektrificeert’. Als De Meo’s aanpak even succesvol blijkt als in zijn tijd als Seat-president, kan Alpine zomaar verrassend uit de bus komen. Aan Davide Brivio en Marcin Budkowski om de nieuwe strategie in uitvoering te brengen.

Dit is het jaar wat Esteban Ocon (24) maakt of breekt. Tot dusver heeft hij nog nooit een teamgenoot verslagen wat betreft de eindstand van het WK, al was het in 2017 en ’18 close met Sergio Pérez. Vorig jaar waste Daniel Ricciardo hem de oren, reed rondjes om Ocon heen. Als de Fransman zijn nieuwe collega verslaat, zal Alpine het contract uiteraard verlengen. Lukt het niet, dan liggen de mottenballen (wederom) op de loer.

Gek genoeg wordt Fernando Alonso (39) door sommige media afgeschreven – hij is te oud, lag er te lang uit, heeft hét niet meer, et cetera, et cetera. Toen hij al fietsend werd aangereden en eventjes in het ziekenhuis vertoefde, werden de wilgen – om zijn helm aan te hangen – al benoemd. Vergeet niet dat Alonso in de afgelopen drie seizoenen tweemaal de 24 uur van Le Mans won, zegevierde in de prestigieuze 24 uur van Daytona en zich aan de loodzware Dakar-rally waagde. Deze man is een alleskunner. Het is een zegen voor de Formule 1 dat hij weer op de grid staat. Voor Alpine kán Alonso met zijn schat aan ervaring het lichaamsgewicht in goud waard zijn, zolang Ocon hem maar niet in de weg zit.

Aston Martin

De roze Mercedessen van Racing Point zijn ingeruild voor donkergroene bolides met een Aston Martin-logo: het team van Lawrence Stroll heeft een transformatie ondergaan. De Canadese miljardair streeft naar overwinningen en titels, wat riekt naar hoogmoed. Wie het fletse optreden wat Aston Martin tijdens de wintertests heeft gezien, weet dat er (veel) werk aan de winkel is. Bovendien vertikt Stroll senior het nog altijd om met de sterkste opstelling aan te vangen, iets wat in een sport waarin ieder resultaat telt niet bijzonder verstandig is.

Lance Stroll (22) rijdt in de Formule 1 omdat zijn vader alle rekeningen betaalt. Aston Martin had dit jaar over het rijderspaar Vettel/Pérez kunnen beschikken, maar pa Stroll besloot anders. Stroll junior komt bij tijd en wijle prima voor de dag, maar met vier complete seizoenen aan ervaring mag dat ook wel. Wereldkampioen zal hij nooit worden. Van de drie rijkeluiszoontjes is Stroll de beste coureur, maar of dat hem ook in 2021 weer (gelukkige) podiumplaatsen oplevert valt te bezien.

In het najaar van 2013 won Sebastian Vettel (33) zijn vierde achtereenvolgende wereldtitel. Dat-ie recordhouder Michael Schumacher zou overtreffen, leek een kwestie van tijd. Oh, how times have changed. Bij Ferrari kwam het er niet uit – in 2017 en ’18 was Vettel in de buurt, maar ging het op vitale momenten fout. Is het vuur gedoofd, of volgt er een herrijzenis? Leeftijdstechnisch kan het nog (prima), maar zolang Stroll senior de scepter zwaait én zijn zoon laat rijden, zal het bij dit team in het huidige Formule 1-milieu niet lukken. Vettel heeft vertrouwelingen nodig, niet een nest waarin hij de buitenstaander is.

McLaren

Als een duveltje uit een doosje trok McLaren in de slotraces van 2020 de derde plaats naar zich toe – voor de eerste keer sinds 2012 stond de voormalige kampioensploeg bij de beste drie. Toekomstmuziek klinkt bovendien niet eens zo gek: met Daniel Ricciardo is er een naam van formaat aangetrokken, de Renault-motoren zijn ingeruild voor de betrouwbare, krachtige blokken van Mercedes en de bevlogen Andreas Seidl heeft het team op eenzelfde manier gevormd als hij in het verleden bij de WEC-stal van Porsche deed. De teaminterne sfeer is zelden zo goed geweest, men wíl voor elkaar werken en zondebokken bestaan niet meer. De eerste overwinning sinds Brazilië 2012 komt dichterbij.

Twee jaar lang was hij de grapjas van de paddock: Lando Norris (21) kwam er, vanwege zijn hoge gunfactor, mee weg als het op de baan eens mislukte. Toch staat de jonge Brit voor een Ocon-achtig jaar: het mag in 2021 gaan gebeuren. De podiumplek van vorig jaar was mooi, nu is het tijd voor meer. Ricciardo is wat dat betreft, voor de buitenwacht, de ideale graadmeter. De Australiër walste in het verleden over Vettel, Kvyat, Hülkenberg en Ocon heen en wist bovendien de veelgeprezen Max Verstappen het hoofd te bieden. Als Norris zijn teamgenoot verslaat, mag-ie weer in dezelfde adem als Russell, Verstappen en Leclerc worden genoemd.

Na één jaar had Daniel Ricciardo (31) genoeg gezien: bij Renault ging het ‘m niet worden. Achteraf bezien is de overstap discutabel, aangezien Danny Ric bij de geelzwarten juist begon te scoren, maar met de stijgende lijn van McLaren in het achterhoofd kan deze overstap evengoed eentje voor de geschiedenisboeken worden. Het is min of meer een gok, welke zich kan uitbetalen als Red Bull slechter dan verwacht presteert of Mercedes op termijn de keet verkoopt en uiteenvalt. Ricciardo rijdt de komende drie seizoenen in de papayakleurige wagen en krijgt een geweldige kans om zich weer van voren te showen.

Red Bull

Sinds 2017 is het voorafgaand aan élk seizoen raak: in Nederland wordt er flink gespeculeerd over de mogelijkheden van Red Bull Racing, aangezien het nationale troetelkind voor die renstal rijdt. Red Bull werkte dit jaar een hoopgevende wintertest af, waarbij niet alleen de tijden maar ook de afgelegde afstanden goed waren. De grote valkuil blijft echter onderbelicht: het team moet waken voor intern gerommel, nu er twee alfamannetjes aanwezig zijn. Iedereen weet dat interne politiek nimmer bevorderlijk is voor de prestaties op de baan. Wie kan de monteurs het hardst voor zich laten werken?

Dit is dé kans waarop Sergio Pérez (31), pak ‘m beet zeven jaar, wacht. Na dat ene, mislukte seizoen bij McLaren wist de Mexicaan dat hij de pannen van het dak moest rijden om weer in beeld te komen bij een topteam. Dat het lukte had voornamelijk met omstandigheden te maken, maar goed: hij is er nu. Tijdens de wintertests liet Pérez een zéér behoorlijke indruk achter, iets wat in chauvinistisch Nederland mogelijk is ondergesneeuwd wegens de snelste tijd van de nationale trots. Als Pérez zich iets slimmer opstelt dan in zijn Force India-dagen, toen het botste met Ocon, kan hij ook politiek gevaarlijk zijn.

De jongste wereldkampioen aller tijden die geen jongste wereldkampioen aller tijden werd, is volgens de bookmakers gedeeld favoriet voor de zege in Bahrein. En dat is nieuw voor Max Verstappen (23). Als de omstandigheden kloppen en de puzzel ineen valt, kan Verstappen dit jaar de wereldtitel winnen – en dan is hij nog steeds hartstikke jong. Verstappen krijgt echter voor de eerste keer in tweeënhalf jaar tijd een coureur naast zich die niet tegen hem opkijkt. Als Pérez presteert wordt het af en toe onvermijdelijk om samen te werken – kan de op eer beluste Verstappen zich daartoe zetten, om zo tot de best denkbare resultaten te komen?

Mercedes

Tot dusver is het altijd gebleken dat wanneer Mercedes wordt afgeschreven, men harder dan ooit tevoren terugkeert. Ja, de testdriedaagse in Bahrein was niet des Mercedes en nee, dat zal de regerend zevenvoudig wereldkampioen bij de rijders én de constructeurs weinig vertrouwen hebben ingeboezemd. Maar Mercedes bestaat niet uit een stelletje wilsonbekwame mafketels – dit team domineert de sport sinds begin-2014. Ook al begint het met een achterstand, het zal gezien de voorhanden zijnde mankracht en middelen altijd terugvechten. Kijk niet vreemd op als Mercedes er in Bahrein ‘gewoon’ bij staat, en helemaal niet als er nog in de lentemaanden een dubbelzege wordt gescoord.

De toon rond Valtteri Bottas (31) sinds zijn tweede seizoen bij Mercedes ieder seizoen hetzelfde: ‘vorig jaar was hoopgevend, maar nu moet het écht gebeuren’. De Fin startte in 2019 en 2020 op de best denkbare manier, maar kakte in beide seizoenen in. De concentratieboog van Bottas lijkt gewoonweg niet langer te zijn dan een handjevol Grands Prix. In het huidige Formule 1-landschap gaat Bottas geen wereldkampioen worden. Een paar Grand Prix-zeges per jaar is het hoogst haalbare.

Als de motor van Lewis Hamilton (36) het tijdens de Maleisische Grand Prix van 2016 niet had begeven, had-ie nu zeven titels op rij gescoord. Hamilton is, of je het nu wil of niet, de absolute koning van de Formule 1. Sir Lewis weet hoe het is om te vallen en weer op te staan, om terug te knokken, maar ook om de dominante kracht te zijn en te blijven. Ondanks de zwakke testresultaten blijft Hamilton titelfavoriet nummer één – in deze hoedanigheid is hij op één hiccup na al zeven jaar de allerbeste. Zelfs als Mercedes niet als favoriet aan het seizoen begint (2017, 2018) kan Hamilton het alsnog naar zich toetrekken.

René Oudman
Twitter: @reneoudman