Silverstone 1998: Schumacher wint in pits en zet stewards in hun hemd

'Formula one is coming home' aanstaand weekend. Op het circuit van Silverstone keert het reizende circus terug naar de plek waar het ooit allemaal begon. In 1950 was op deze legendarische locatie de allereerste wedstrijd voor het allereerste F1-wereldkampioenschap. De Grand Prix van Groot Brittannië is sindsdien onafgebroken op de kalender en vierde haar 70ste verjaardag in 2020 met een double header.

Op deze unieke baan zijn veel historische races afgewerkt. De wedstrijd van 12 juli 1998 springt meteen in het oog door een knotsgek einde met Michael Schumacher in de hoofdrol. De Duitser wint de verregende wedstrijd in de pitsstraat met een tijdstraf en laat titelconcurrent Mika Hakkinen vol verbijstering achter. Hieronder een reconstructie van deze bizarre plotwending.

Schumacher zegeviert in pitsstraat

Michael Schumacher rijdt op het kletsnatte Silverstone op weg naar zijn derde zege in successie. Met de overwinning nadert de Ferrari-coureur titelconcurrent Mika Hakkinen tot op twee punten. Tijdens de race zag dat er een lange tijd niet naar uit. Zijn Finse opponent had een voorsprong van bijna 50 (!) seconden, maar de McLaren-coureur verloor zijn gehele voorsprong door een uitstapje naast de baan en door meerdere safety-car-periodes.

Toch is het niet helemaal zeker dat Schumacher als overwinnaar wordt afgevlagd. Met tweeënhalve ronde nog in petto wordt er in de pitsstraat gespeculeerd over een stop-and-go-penalty voor de Duitser uit Kerpen. De stewards zijn namelijk met een papieren velletje naar de pitmuur van Ferrari gelopen om te melden dat Schumacher Alexander Wurz onreglementair onder geel heeft ingehaald in ronde 43. Het is het startschot van een absurd einde.  

Op de baan blijft de kampioen van 1994 en 1995 in de tussentijd stoïcijns doorrijden en begint aan de 60ste en laatste ronde over het 5.140 kilometerlange circuit. Of de Ferrari-coureur een straf krijgt, en zoja welke, is nog steeds niet duidelijk. Schumacher glibbert rustig verder richting de finishlijn. Maar na het uitkomen bij de laatste doordraaier Luffield, duikt Schumacher de pits in, passeert als eerste de eindstreep en stopt bij zijn garage die verderop staat. Shumi zet zijn Ferrari 10 seconden stil bij zijn pitcrew en rijdt daarna de baan weer op. Heeft de Duitser toch een stop-and-go-penalty ingelost na de zwart-wit-geblokte vlag? Deze actie in de pit lane zorgt voor complete verwarring.

Na de uitloopronde komt Schumacher weer de pits in en zet zijn bolide naast die van Hakkinen en teamgenoot Irvine, die derde werd. De Duitser blijft stil in zijn cockpit zitten en doet zijn handen op zijn helm. De Ferrari-coureur beseft dat hij de GP alsnog heeft gewonnen. Zijn jongere broertje Ralf, uitkomend voor Jordan, feliciteert Michael vol trots. Wat blijkt achteraf: de stewards hebben Schumacher een 10-seconden tijdstraf uitgedeeld en de Duitser houdt genoeg voorsprong.

Schumacher stormt dolblij het podium, terwijl Hakkinen er de pee in heeft. Hoe heeft Ferrari en Schumacher in vredesnaam deze houdini-act voor mekaar gekregen, zal de McLaren-coureur gedacht hebben tijdens het Duitse volkslied.

Stewards maken fout na fout

McLaren vindt de uitslag onrechtvaardig en dient een protest in. Een tijdstraf van tien seconden of een stop-and-go-penalty is het verschil tussen winnen of verliezen.

Het beroep vindt twee weken na de race plaats op 27 juli 1998 in Paris bij het internationale hof van de FIA. De teambazen van Ferrari en McLaren waren daarbij aanwezig. Tijdens het verhoor wordt duidelijk dat de drie stewards tijdens de Grand Prix op Silverstone grove vormfouten hebben gemaakt bij het opleggen van Schumachers straf. 

De hele soap begint allemaal bij een baanmedewerker. Die ziet dat Schumacher de Benetton van Wurz lapt onder geel. De marshall geeft het door aan de wedstrijdleiding - Race Control -, maar die wist niet in welke ronde het voorval gebeurde. Race Director Charlie Whiting noteert het de gebeurtenis en geeft het door aan de stewards. Whiting zegt daarbij dat er niet meteen tot actie wordt overgegaan vanwege onvoldoende bewijs. De wedstrijdleider wil wachten tot het einde van de Grand Prix met het nemen van een besluit totdat de videobeelden plus aanvullende gegevens zijn bestudeerd.

De stewards besluiten echter zonder overleg met de Whiting een tijdstraf te gaan uitdelen van 10 seconden. Dit besluit wordt gemaakt in ronde 54. Dit gaat echter tegen de vaste procedures in. Meestal moet een verzoek van de stewards gehonoreerd worden door de wedstrijdleiding. Die maakt dan een melding om te communiceren naar de betreffende teams. De pers heeft ook inzage in deze medelingen. Dat is dus niet gebeurd en zorgt voor de verwarring.

In ronde 58, vier ronden later, krijgt Ferrari een handgeschreven hand-out van de stewards met daarop de straf. Voor de Scuderia is dit bericht onduidelijk. Het team weet niet of het gaat om een tijdstraf of een stop-and-go-penalty. Dit verklaart waarom het Italiaanse team koos om pas in de laatste ronde naar binnen te gaan voor een stop-and-go-penalty. Het was uit voorzorg, maar ook om de kans op de zege in tact te houden. Als Schumacher in ronde 58 en 59 voor niets naar binnen was gekomen, zou de winst hoogstwaarschijnlijk naar Hakkinen zijn gegaan. 

In het verhoor wordt ook duidelijk dat een stop-and-go-penalty - indien dat het geval was - niet gegeven mocht worden. De tijd tussen het vergrijp en het uitdelen van de straf was te groot. De reglementen zeggen dat de melding binnen 25 minuten moet gebeuren, maar dat zijn er uiteindelijk 31. De optie om Schumacher te diskwalificeren voor het niet correct uitvoeren van de stop-and-go-penalty vervalt daarmee automatisch. Normaliter moet de straf binnen raceafstand ingelost worden en niet nadat de race is afgevlagd. 

Hoewel het niet meer relevant is in de zaak, begrijpt het hof dat Schumacher stopte in de laatste ronde. De Duitser werd pas in ronde 58 op de hoogte gesteld en in elke andere situatie zou hij in ronde 60 naar binnen zijn gegaan. Volgens Ferrari wist de stercoureur niet eens dat de laatste ronde was begonnen, hoewel die verklaring iets wat 'rood' gekleurd is.

De tijdstraf van tien seconden die is gegeven na de race blijkt ook ongeldig. Het uitdelen van deze strafmaat moest binnen twaalf ronden na het incident gebeuren. Dat is niet het geval. De gebeurtenis vindt plaats in ronde 43 en de stewards hebben tot het ingaan van ronde 56 de tijd om de straf door te geven aan Ferrari. Dat is dus drie ronden te laat! De opmerking of notitie dat het gebeurde in ronde 48 was foutief. De tijdstraf wordt teruggedraaid en Schumacher wint de race alsnog met meer dan 22 seconden voorsprong.

Na afloop wordt duidelijk dat de drie stewards, Nazir Hoosein, Roger Peart and Howard Lapsley, er een zooitje van maakten. De drie heren moeten hierdoor opnieuw op het matje komen bij de FIA op 29 juli 1998. De World Motor Sport Council besluit dat alledrie tijdelijk hun licentie moeten inleveren en hun taken als steward moeten neerleggen.  Die dag werd pijnlijk duidelijk dat Ferrari het reglementenboek beter kende dan de FIA.

Hieronder de laatste 10 ronden met commentaar van Murray Walker

Lees verder op de volledige site