SERIE Formule gênant: Amerikaanse Grand Prix 2005

GPToday brengt u deze week elke dag een nieuw uniek verhaal in deze serie 'Formule gênant'.

U dacht dat de Belgische Grand Prix een gênante vertoning was? Dat klopt volledig. Maar in de geschiedenis van de Formule 1 is het helaas niet de eerste keer dat de sport zo voor paal stond. Denk bijvoorbeeld aan de Amerikaanse Grand Prix van 2005.

In 2005 zag de Formule 1-wereld er ietsje anders uit. Michael Schumacher was de regerend wereldkampioen maar had een lastig jaar. Fernando Alonso was de smaakmaker en de Amerikaanse Grand Prix werd nog verreden op de iconische Indianapolis Motor Speedway. Voor de Formule 1 werd niet de hele oval gebruikt maar wel een van de kombochten. Toendertijd waren er ook twee bandenleveranciers in de vorm van Michelin en Bridgestone.

Slechts 3 teams reden met de Bridgestones wat betekende dat het overgrote deel van het veld op Michelins reed. Tijdens de trainingen waren er een paar harde klappers in de kombocht. Zo crashte Ralf Schumacher keihard in de bocht. Alle crashes hadden iets gemeen, de gecrashte auto’s reden allemaal op Michelins en de oorzaak van de crashes lag waarschijnlijk bij de banden. En dit was een probleem, dit betekende dus dan de Michelins mogelijk gevaarlijk waren in de beruchte bocht. Michelin vloog nog nieuwe banden in maar die hadden hetzelfde probleem.

Oplossing?

Alleen de teams van Jordan, Minardi en Ferrari hadden geen angst voor bandenproblemen in de bocht dit waren namelijk de Bridgestone-teams. Maar het was natuurlijk een groot probleem want de overgrote meerderheid van de coureurs liep mogelijk gevaar. Er moest snel een oplossing komen,  alle grote heren van de sport gingen in conclaaf met elkaar. De teambazen en ook bijvoorbeeld Bernie Ecclestone vergaderden uren. Er waren allerlei mogelijke oplossingen. Zo was er een plan om de Michelin-coureurs langzamer door de bocht te laten rijden, de Michelin-coureurs om de tien ronden een pitstop te laten of om een chicane te plaatsen.

De 'race'

Uiteindelijk vielen alle mogelijke plannen in het water. Alle vergaderingen vielen in het water en het was tot vlak voor de start voor de buitenwacht onduidelijk wat er ging gebeuren. Voor de start van de race stonden alle coureurs gewoon op de grid alsof er niks aan de hand was. Martin Brundle probeerde in zijn gridwalk voor de Britse TV iets los te peuteren bij de heren coureurs en Ecclestone maar het bleef onduidelijk. De opwarmingsronde ging ‘gewoon’ van start maar eenmaal aangekomen bij de pitstraat verdwenen alle Michelin-auto’s in de pitbox. Alleen de Ferrari’s van Schumacher en Barrichello, de Minardi’s van Albers en Friesacher en de Jordans van Monteiro en Karthikeyan stonden aan de start. Het was een gênante vertoning en de Amerikaanse fans snapte niks van de situatie. Ook Minardi-teambaas Paul Stoddart was pislink want op deze manier kon hij het team van Jordan nooit meer inhalen in het constructeurskampioenschap. Schumacher won de schaamteloze vertoning voor zijn teamgenoot Barrichello. Jordan-coureur Tiago Monteiro werd derde en was eigenlijk de enige die echt blij was.