Op 21 juli 2002, vandaag dus exact twintig jaar geleden, won Michael Schumacher voor de vijfde keer het Formule 1-wereldkampioenschap. Wacht even – korte pauze. Lees die zin nog eens een keer. Twintig jaar geleden won Schumacher het WK in de derde week van juli. Een meer dan meesterlijke prestatie, in het verleden enkel getopt door Juan Manuel Fangio en in de moderne Formule 1 ongeëvenaard.
Na de Grand Prix van Frankrijk als winnaar te hebben besloten, mocht de dominante Schumacher zich in zijn even dominante Ferrari tot wereldkampioen kronen ondanks dat de zomerstop nog moest beginnen. Tien races lang paste hij een dusdanig strakke wurggreep toe, waardoor de concurrentie definitief aftikte in ronde elf van het wereldkampioenschap 2002. Met zeventien races duurde dat jaar even lang als het gekortwiekte WK van 2020. Om even te duiden hoe streng Schumacher regeerde: Lewis Hamilton werd in dat WK van 2020 'pas' na veertien Grands Prix kampioen.
Voor de objectieve autosportliefhebber viel er op Formule 1-vlak weinig te genieten in 2002, maar achteraf bezien was het zelfs voor de neutrale toeschouwer een bijzonder tafereel. Op het porseleinen jubileum van Schumachers vijfde – destijds een recordevenarend aantal – titelverovering beschrijft GPToday.net aan de hand van een vijfstappenplan de kinderlijk eenvoudig ogende realisatie daarvan.
1. Stel je eigen superteam samen
Na het veroveren van twee achtereenvolgende wereldtitels bij Benetton valt Michael Schumacher voor de sportieve uitdaging – en uiteraard het financiële voordeeltje – van Ferrari. Het beroemde Italiaanse merk met het steigerende paard heeft ten tijde van Schumachers contractondertekening reeds ruim vijftien jaar geen rijderskampioenschap meer veroverd, ook de laatste constructeurstitel dateert van meer dan tien jaar geleden.
Schumacher heeft geen hoge pet op van het ontwerpteam van de Scuderia en laat daarom gaandeweg zijn eigen personeel verkassen naar Maranello. Toptechneuten als Ross Brawn en Rory Byrne worden in de eerste twee jaren na Schumachers Benetton-vertrek overgeheveld naar Ferrari. Met rallyteambaas Jean Todt aan het roer – de kleine Fransman komt kort voor Schumachers aanstelling over – transformeert het über-Italiaanse team plots in een Europese mengelmoes met een Zuid-Afrikaans sausje.
Brawn, Todt en Byrne vormen de ruggengraat van het gerevitaliseerde Ferrari, dat eind jaren ’90 met grote passen terug beent richting de top van de Formule 1. De geniale rijvaardigheid van Schumacher vormt het onmisbare laatste triviantpartje op weg naar grote successen.
2. Zet je teammaat bewust buitenspel, maar doe alsof het puur toeval is
Na twee opeenvolgende titelwinsten in 2000 en 2001 heeft Schumacher gedurende het voorjaar van 2002 eigenlijk enkel wat te duchten van teammaat Rubens Barrichello. De rivalen van McLaren en Williams hebben hun materiaal niet dusdanig op orde om de Ferrari-coureurs het leven daadwerkelijk zuur te maken. Ga maar na: in die eerste elf Grands Prix van 2002 wint McLaren één keer dankzij David Coulthard in Monaco en zegeviert Michaels broer Ralf Schumacher voor Williams in Maleisië. De overige negen zeges – acht voor Schumacher en één voor Barrichello – gaan naar Ferrari.
De manier waarop Barrichello hardhandig uit de titelstrijd wordt gerukt roept twintig jaar na dato nog altijd vraagtekens op, die zonder al teveel beroep te willen doen op complotgedachten die met een beetje nuance prima te verklaren zijn en zelfs geloofwaardig klinken. Op twee cruciale momenten in het wereldkampioenschap van 2002 – te weten voor de start van de Spaanse en de Franse Grands Prix – komt Barrichello niet van zijn plaats bij de opwarmronde. Stomtoevallige uitvalbeurten, natuurlijk. Doordat Schumacher beide races wint, loopt-ie flink uit in het WK. Saboteert Ferrari moedwillig de tweede wagen?
De Oostenrijkse Grand Prix vormt het dieptepunt. Zelden is Barrichello gedurende een compleet Grand Prix-weekend beter dan Schumacher, maar op de A1 Ring, zoals de Red Bull Ring dan nog heet, is de Braziliaan zijn Duitse collega drie dagen de baas. Tot in de laatste ronde. Honderden meters voor de eindstreep vertraagt Barrichello dusdanig dat Schumacher hem voor de leiding en dus de overwinning passeert. Een teamorder van Ferrari, zo blijkt – want Schumacher moet op jacht naar de titel zoveel mogelijk punten verzamelen. De concurrentie is natuurlijk ook wel moordend.
3. Laat ze maar spelen op zaterdag
Wie een blik werpt op de statistieken van Schumacher ziet een opmerkelijk detail als het gaat om het pole/winstratio. Dat van mede-recordkampioen Lewis Hamilton loopt exact één op één: de Brit scoorde 103 polepositions en won 103 Grands Prix. Ayrton Senna had op zijn beurt een negatief saldo – hij trainde liefst 65 poles, maar won ‘slechts’ 41 maal.
Schumacher reikt in zijn Formule 1-loopbaan tot 68 polepositions. Geen verkeerd aantal. Zijn overwinningscijfer is echter nog veel hoger. In 91 Formule 1-races rijdt Schumacher als eerste over de eindstreep. In het recordseizoen 2002 laat Schumacher zich nadrukkelijk pas op zondag gelden.
Tot en met de Franse Grand Prix, waarin hij zogezegd de titel verovert, vertrekt Schumacher in elf optredens slechts driemaal van pole. Van die drie poles zet hij twee om in een zege. Zesmaal wint Schumacher vanaf een andere startpositie dan de eerste. Waar Schumacher zijn kruit op zaterdag droog houdt, daar is Juan Pablo Montoya de onbetwiste kwalificatiekoning. Vijfmaal op rij, een reeks waarvan de laatste plaatsvindt in Frankrijk, staat de Colombiaan op startplek één. Hij wint overigens geen enkele race in 2002.
4. Smeed ijzer als het heet is
Waar teammaat Rubens Barrichello en broertje Ralf Schumacher proberen het wereldkampioenschap 2002 in de allereerste bocht van de allereerste race te veroveren en al vechtend over elkaar heen duikelen, daar houdt Michael Schumacher het overzicht in een chaotische seizoensopener. Zonder Barrichello, zonder Ralf en zonder de uitvallende David Coulthard houdt Schumi de jonkies Montoya en Kimi Räikkönen eenvoudig op achterstand in Australië.
Schumacher kent in het voorjaar van 2002 meerdere momenten waarop hij zijn ervaring en rijvaardigheid laat prevaleren om tot het best denkbare resultaat te komen. Als Jenson Button in de slotronde van de Maleisische Grand Prix begint te stotteren, heeft Schumacher vanuit geslagen positie het gat dusdanig verkleind dat hij de Brit alsnog zijn derde plaats weet te ontfutselen. Mede daardoor bereikt de Duitser aan het einde van het seizoen een perfecte honderdprocentscore wat betreft podiumfinishes.
Ook zo’n voorbeeld: de manier waarop Schumacher zijn vijfde titel uiteindelijk binnen hengelt. Räikkönen lijkt op het Franse biljartlaken van Magny-Cours op weg naar zijn allereerste Grand Prix-zege, maar de Fin vergaloppeert zich over een olieplas van Allan McNish’ Toyota. Schumacher, die op een tiental wagenlengtes volgt, twijfelt geen moment en drukt zijn Ferrari tussen Räikkönen en de baanlimiet. Räikkönen kan kiezen: crashen of tweede. Hij kiest het laatste.
5. Profiteer van een krankzinnig puntensysteem en een normale kalenderlengte
Tegenwoordig krijgt de top tien van een race aan het einde punten uitgereikt. De winnaar gaat naar huis met 25 stuks, de nummer twee met achttien en de nummer drie mag vijftien bijschrijven. De puntenverdeling is uit te beelden als een hyperbool, waarbij het verschil gaandeweg steeds kleiner wordt. Dat was in Schumachers tijd wel anders. In 2002 krijgt enkel de top zes punten, dus als een titelaspirant als zevende finisht, kan hij een score wel vergeten. Bovendien is de verhouding nog iets lonender voor de winnaar. De nummer één krijgt namelijk tien WK-punten. Dat klinkt als niet veel, aangezien de nummer vijf tegenwoordig op dat aantal kan rekenen, maar wie in acht neemt dat de nummer twee destijds maar zes schamele puntjes kreeg, ziet dat een voorsprong snel is opgebouwd.
Vertalen we dat naar het huidige systeem waarin de winnaar 25 punten krijgt, zou de nummer twee slechts vijftien in plaats van achttien punten uitgekeerd krijgen. Het is veilig om te stellen dat de overwinnaar in 2002 beter beloond werd dan in 2022 het geval is en daar maakte Schumacher handig gebruik van. Met 96 punten na elf races (met de huidige telling waren het er destijds 251 geweest) heeft Schumacher met nog zes resterende wedstrijden een onoverbrugbare afstand ten opzichte van nummer twee Barrichello, wiens teller op slechts 34 staat (in huidige termen: 100 punten) opgebouwd en mag hij op 21 juli zijn geprolongeerde wereldtitel bejubelen.
Daarnaast telt het Formule 1-seizoen 2002, zoals bovengemeld, zeventien Grands Prix. In die tijd een normaal aantal. In 2001 waren er immers ook zeventien F1-races, in 2003 zestien en in 2004 achttien. Tegenwoordig zijn we een aantal van ruim twintig wedstrijden gewend. Een logische optelsom daarvan is dat het kampioenschap langer open blijft, omdat er nu eenmaal meer punten te verdelen zijn. Zolang de kalenders voorbij de twintig wedstrijden gaan, is het veilig te stellen dat het vijfstappenplan om in juli wereldkampioen Formule 1 te worden, nog even in de ijskast blijft.
Reacties (17)
Login om te reagerenFelipeMassa#19
Posts: 8.037
Leuk bericht dit. Een keer wat anders. En vooral de voorbeelden die er gegeven worden zijn zeer interessant om te lezen.
Cavallino
Posts: 3.627
Mooi artikel 👌
#keepfightingMichael
Larry Perkins
Posts: 54.394
Zolang de kalenders voorbij de twintig wedstrijden gaan, is het veilig te stellen dat het vijfstappenplan om in juli wereldkampioen Formule 1 te worden, nog even in de ijskast blijft.
Max: "Eind augustus vind ik ook leuker, iedereen zo'n beetje weer terug van vakantie, iedereen weer genieten van mij of lekker schelden op mij... Heerlijk!"
Patrick_St
Posts: 5.595
Lijkt me ook wel mooi, kampioen worden op Spa. Ik ben erbij!
Evert van der Pick
Posts: 6.123
Spa 2004,
Michael Schumacher werd ( in de 14e race van het seizoen) voor de zevende en laatste keer wereldkampioen en ik, als groots Schumi fan, was erbij.
Larry Perkins
Posts: 54.394
Maar toen heette je nog Evert van der Pickje...
Evert van der Pick
Posts: 6.123
Nee hoor, ook toen al een flink grote Pick. 🤗
OrangeArrows
Posts: 3.073
Allemaal leuk en aardig, maar als je in augustus of september 3 keer uitvalt dan liggen de kaarten weer anders.
Klus
Posts: 2.224
De puntentelling is sinds die tijd meerdere malen gewijzigd.
MustFeed
Posts: 9.667
"De manier waarop Barrichello hardhandig uit de titelstrijd wordt gerukt roept twintig jaar na dato nog altijd vraagtekens op, die zonder al teveel beroep te willen doen op complotgedachten die met een beetje nuance prima te verklaren zijn en zelfs geloofwaardig klinken"
Ik zie nergens enige nuance, maar zeker wel teveel beroep op complotgedachten.
"Doordat Schumacher beide races wint, loopt-ie flink uit in het WK. Saboteert Ferrari moedwillig de tweede wagen?"
Nee natuurlijk niet. Wat een uiterst ridicule vraag. Als ze Barrichello willen saboteren ten gunste van Schumacher dan doen ze wat ze in Oostenrijk deden. Ze gaan natuurlijk niet een wagen laten stilvallen tijdens een opwarmronde om tal van redenen.
Daarnaast stond Barrichello al 28 punten achter op Schumacher nog voor de race Spanje, En Barrichello stond 54 punten achter nog voor de race in Frankrijk. Barrichello was in Frankrijk eigenlijk al nagenoeg kansloos voor het wk met nog maar 7 races te gaan. Zelfs had Barrichello al die races gewonnen dan had Schumacher genoeg gehad aan een paar 4e plaatsen. Schumacher werd in 2002 al kampioen met nog 6 races te gaan.
Schumacher op zijn top was veel beter dan zijn teamgenoten. Hij liet dat ook zien in 1999 toen Irvine de titel moest halen en Schumacher terugkwam nadat hij hersteld was van een gebroken been. Schumacher was direct in de kwalificatie van Maleisie al bijna een seconde sneller dan Irvine. In de race liet Schumacher vervolgens Irvine passeren en remde toen af om de McLarens op te houden.
Schumacher was niet beter omdat hij werd voorgetrokken, hij werd voorgetrokken omdat hij beter was. Barrichello is nooit in de buurt geweest om voor het kampioenschap te vechten.
Evert van der Pick
Posts: 6.123
Exact mijn gedachten.
En je voorbeeld met Irvine is precies hoe het is
MustFeed
Posts: 9.667
"Profiteer van een krankzinnig puntensysteem"
Waarom was het krankzinnig? Het was anders, maar niet meer of minder krankzinnig dan het huidig puntensysteem. Sterker nog, ik zou stellen dat het nu krankzinniger is met punten voor snelste ronde en punten voor sprint races.
Daarnaast vind ik het nogal opmerkelijk dat je schrijft dat Schumacher profiteerde van het puntensysteem en tegelijkertijd uitrekent dat Barrichello ook met het huidige puntensysteem 151 punten zou hebben achter gestaan met nog 6 races te gaan. Waarbij je overigens vergeet om punten voor snelst gereden ronde toe te kennen. Dus zelfs onder die bereking was Schumacher evengoed kampioen geweest onder het huidige puntensysteem. In werkelijkheid zou het een race langer hebben geduurd omdat er inclusief het punt voor de snelste ronde nog 156 punten te behalen zijn geweest, maar dan was hij op 28 july kampioen geworden. Nog steeds in july dus.
MustFeed
Posts: 9.667
Geen idee waarom ik juli schrijf als july. Zal wel iets te vaak in het Engels communiceren en nu komt dit er uit :/
Runningupthathill
Posts: 18.230
Het is vooral krankzinnig om dat puntensysteem krankzinnig te noemen, aangezien het min of meer dat was tot en met 2003 (met 9 punten voor de winnaar) en dat de winnaar 10 punten kreeg tot en met 2009.
Grappig genoeg werd dat puntensysteem veranderd net omdat Schumacher zoveel voor het einde van het seizoen kampioen werd.
MustFeed
Posts: 9.667
9 punten voor de winnaar was van 1962 tot en met 1990. Daarvoor was het maar 8 punten voor de winnaar. Vanaf 1991 tot en met 2009 kreeg de winnaar 10 punten.
Grote verschil was inderdaad dat van 2003 tot en met 2009 de 2e plaats 8 punten kreeg in plaats van 6. Daardoor bleef het in 2003 wel heel lang spannend voor het kampioenschap, maar tegelijkertijd werd Raikkonen bijna kampioen met slechts 1 overwinning, terwijl Schumacher 6 overwinningen had dat seizoen. Het deed de naam "Grand Prix" niet echt meer eer aan.
Ik heb overigens niet echt een enorme voorkeur voor een puntensysteem. Ik vind zowel het systeem nu als van voor 2003 prima. Vroeger was het belangrijker om races te winnen. Nu is het voornamelijk belangrijk om races uit te rijden. Ergens vind ik het wel een beetje jammer dat alle coureurs behalve Latifi dit jaar al kampioenschapspunten hebben behaald. Dat was vroeger toch een stuk meer bijzonder. Het systeem van 2003 tot en met 2009 vond ik wel heel slecht omdat het verschil in punten tussen een overwinning en een 2e plek veel te klein was.
Jimmy the Gent
Posts: 3.203
Dat Barrichello moedwillig door het team zou worden gesaboteerd is klinkklare onzin natuurlijk. Geheel op eigen kracht was Schumacher al een paar maten te groot.
Echter gezien de ontwikkelingen in het kampioenschap in 2002 vond ik de beruchte Oostenrijk teamorder toch wel heel erg op het randje, destijds er zelfs een beetje over.
Maar dat was het Ferrari team in die tijd, oppermachtig en met een ijskoude rekenaar als Brawn aan het roer lieten ze niets aan het toeval over. Barrichello was een verdienstelijk rijder maar geen echte killer qua mentaliteit natuurlijk. Een Carlos Sainz had gedaan alsof zijn boordradio even weigerde denk ik.
StevenQ
Posts: 9.402
Een seizoen van maar 17 races met de laatste race half oktober zal ook wel helpen als je in Juli als de 12e race rijd