Terug naar 2008: de opzettelijke crash van Nelsinho Piquet

Wat doe je als je eerste coureur de snelheid heeft om de race te winnen, maar op een krap stratencircuit vanuit het achterveld start? Dan ga je over tot het uitvoeren van een alternatieve strategie - het kopiëren andermans tactiek heeft namelijk weinig tot geen zin. Renault trok het veertien jaar geleden tot in het extreme. GPToday.net blikt terug op een memorabele, eerste Grand Prix van Singapore.

In het Formule 1-seizoen 2008 delen McLaren en Ferrari de lakens uit. Lewis Hamilton is in zijn McLaren op weg naar de wereldtitel, tegenstand ondervindt hij in eerste instantie van regerend wereldkampioen Kimi Räikkönen en later van diens Ferrari-collega Felipe Massa. Robert Kubica heeft een aantal speldenprikjes uitgedeeld in zijn BMW Sauber, waarvan de zege in Montréal de titelrivalen eventjes pijn deed. De kampioenschapskansen van de Pool zijn ten tijde van de voorbereiding op de allereerste Formule 1-race op het stratencircuit rondom de Marina Bay echter geslonken.

Het gaat tussen Massa en Hamilton, zoveel is duidelijk. Met nog vier wedstrijden voor de boeg heeft de Brit één puntje voorsprong ten opzichte van zijn Braziliaanse tegenstrever. Achter BMW Sauber vechten het steenrijke, maar immer worstelende Toyota, de voormalig kampioenen van Renault en het verrassende Toro Rosso - dat twee weken voor de ouverture in Singapore zowaar een Grand Prix heeft gewonnen dankzij Sebastian Vettel - om de vierde plaats in het constructeursklassement.

Ondermaats materiaal

Voor Renaults sterrijder Fernando Alonso is het Formule 1-seizoen 2008 er eentje om tot dan toe snel te vergeten. Na drie vette jaren, waarin hij twee wereldtitels veroverde en ternauwernood naast een derde greep, moet de Spanjaard het stellen met ondermaats materiaal. De Renault R28 is gewoonweg niet snel genoeg. Zoals we inmiddels weten is Alonso tot heldendaden in staat met minderwaardige bolides, maar veel meer dan een handvol vierde plaatsen weet de tweevoudig wereldkampioen er niet uit te persen.

Alonso's debuterende teammaat Nelsinho Piquet, zoon van drievoudig Formule 1-kampioen Nelson, reist struikelend van race naar race. Ondanks zijn stevige erelijst - kampioen in de Britse Formule 3 en vicekampioen in de GP2, enkel achter Hamilton - wil het in de R28 totaal niet vlotten. Piquets enige wapenfeit is een tweede plaats op de Hockenheimring, maar daarbij komt onvoorstelbaar veel geluk kijken. De Braziliaan heeft namelijk precies nét zijn pitstop gemaakt op het moment dat er een neutralisatie volgt. Zodoende passeert hij letterlijk het halve veld.

In de trainingen voor de Singaporese Grand Prix, de vijftiende van achttien races, ontstaat er zowaar een sprankje hoop bij het team van Renault. Alonso raakt snel gewend aan het nieuwe asfaltlint en vliegt door de straten. In zowel de tweede als de derde training eindigt Alonso op P1. En niet met een klein beetje: zes hele tienden is de voorsprong op de nummer twee. Stiekem wordt er gedroomd van pole, een topvijfklassering moet sowieso mogelijk zijn. Als Alonso tegen het einde van Q1 stilvalt met een mechanisch defect is de teleurstelling dan ook groot. Niks pole, maar P15.

Alternatieve strategie

Teammaat Piquet is - zoals gebruikelijk - niet verder gekomen dan Q1 en start zondag naast zijn teammaat als zestiende. Waar Alonso in de openingsronden van de eerste Singaporese Grand Prix zijn Renault R28 echter in gaatjes duwt waarvan menig coureur ze in zijn dapperste dagen nog open zou laten, daar hobbelt Piquet achteruit. Het is haast alsof-ie er geen zin in heeft. Of speelt er iets anders?

Al na twaalf ronden komt Alonso binnen voor zijn eerste pitstop. Dat is rijkelijk vroeg: er staan 61 ronden op het programma en een tweestopper zou afdoende moeten zijn. Is dit misschien een alternatieve strategie van Renault om de stercoureur te laten profiteren van eventuele chaos? 

Het antwoord daarop is een volmondig ja. Nota bene dankzij een flinke schuiver van teammaat Piquet wordt er een neutralisatie uitgeroepen, met Safety Car en al. Op drie man na duikt het gehele veld naar binnen voor een 'gratis' pitstop - een onderhoudsbeurt tijdens SC-ronden is immers minder pijnlijk dan eentje onder groen. Alonso schuift in twee ronden tijd van P16 door naar P4, volgetankt en op nieuwe banden. Aangezien er in 2008 een regel geldt waarbij de pitstraat niet direct geopend is tijdens een neutralisatie, moet Nico Rosberg - die P1 heeft geërfd - zijn perfecte pitstop bekopen met een stop-and-go straf. De dominerende Massa heeft zichzelf uitgeschakeld door met tankslang en al weg te rijden. Als de twee laatste doorrijders kort na de Safety Car pitten, ligt niets een zege van Alonso in de weg.

Complotpraktijk

Op zondag 28 september 2008 wordt er gesproken van een fenomenale overwinning, een ongekende comeback en toch ook wel genoegdoening voor die zwakke eerste seizoenshelft. Alonso staat weer op het bovenste treetje van het erepodium, wellicht een voorteken voor wat er in 2009 komen gaat. Een enkeling stipt de toevalligheid van Piquets crash en de daaropvolgende gebeurtenissen aan, maar zoals zo vaak wordt tegengeluid afgedaan als complottheorie.

Die complottheorie blijkt echter een complotpraktijk. Inderdaad, Piquet ís opzettelijk gecrasht. Teambaas Flavio Briatore en hoofdingenieur Pat Symonds hebben de Duitse Grand Prix, waarin hun Braziliaanse coureur met strontmazzel naar de tweede plek reed, als blauwdruk genomen voor een Singaporese stunt. Piquet wordt opgedragen om kort na Alonso's pitstop - ga uit van rondje veertien - bij het uitkomen van de eerste S-bocht na Raffles Avenue te crashen, omdat daar geen bergingsvehikel staat. 

Die locatie is geen toevallige: Piquet spint tijdens een training op exact dezelfde plek. Het leidt tot gedachten die niet mogen bestaan in een snelheidssport als de Formule 1, maar gezien de belangen van diezelfde koningsklasse in tijden van tegenspoed zomaar opduiken. Briatore en Symonds brengen moedwillig de fysieke gesteldheid van hun tweede coureur in gevaar - en daarmee ook indirect dat van zijn concurrenten. 

Braziliaan verpest Braziliaans feest

Pas driekwart jaar later begint het balletje te rollen en komt de waarheid aan het licht. Tot die tijd voeren Renault, Alonso, Piquet, Briatore en Symonds een omerta uit. Reden van de plotselinge duidelijkheid omtrent het gebeuren in Singapore: Briatore ontslaat de tegenvallende Piquet halverwege 2009, waarop de coureur op zijn beurt z'n mond opentrekt over het gebeuren aan de baai van Marina Als tegenprestatie voor zijn actie als klokkenluider wordt Piquet beloond met juridische onschendbaarheid.

Alonso doet net alsof zijn neus bloedt, haalt zijn schouders op bij het race-fixing verhaal en komt er met een berisping van af, al beweren boze tongen dat de autosportbond één van haar grootste sterren niet durft te straffen. Briatore en Symonds worden levenslang geschorst, een straf die later overigens wordt teruggebracht. Zowel Briatore als Symonds zijn reeds weer actief geweest in de Formule 1, zij het als manager en technisch adviseur.

Het grootste slachtoffer van de opzettelijke crash is - naast Piquet zelf, die nooit meer aan de bak zal komen in de Formule 1 - Felipe Massa. De Ferrari-coureur ging na een waanzinnige poleronde namelijk aan de leiding op het stratencircuit van Marina Bay en verloor alles vanwege de mislukte pitstop. Zijn directe rivaal Hamilton komt achter Alonso en Rosberg als derde over de eindstreep, om zodoende zes punten te scoren. Aan het einde van het jaar komt Massa één puntje tekort om zichzelf wereldkampioen te kronen. Tussen Piquet junior en Massa zal het nooit goedkomen. Veertien jaar na dato is crashgate nog altijd één van de meest merkwaardige verhalen uit de rijke Formule 1-geschiedenis.