Villeneuve jaagt op alternatieve Triple Crown: deel drie, Vanwall

Saai is het zelden als Jacques Villeneuve in de buurt is. De goedgebekte Canadees, inmiddels 51 jaren oud, wil van geen wijken weten en rijdt anno 2023 nog altijd rond in de mondiale autosport. Komend jaar doet Villeneuve zelfs een gooi naar de alternatieve Triple Crown.

Wie het even niet scherp heeft: de Triple Crown of Motorsport bestaat uit het winnen van de Indianapolis 500, de 24 uur van Le Mans en de Formule 1 Grand Prix van Monaco. Enkelen stellen dat er een alternatieve variant mogelijk is, waarbij de Grand Prix van Monaco niet leidend is voor het Formule 1-partje, maar wereldkampioenschapswinst in de koningsklasse juist wel.

Villeneuve won in zijn lange raceleven al op Indianapolis en kroonde zich in 1997 tot wereldkampioen Formule 1. Aangezien hij komend jaar achter het stuur van de Vanwall Hypercar stapt, zou de vijftiger in theorie de alternatieve Triple Crown kunnen veroveren. Dat het gebeurt is minder waarschijnlijk, maar toch is het idee voeding voor een trilogie op GPToday.net. Met vandaag in deel drie: het nieuwe avontuur bij Vanwall.

Le Mans

Als wereldkampioen Formule 1 die geen zitje in de koningsklasse meer heeft, kijkt Jacques eens om zich heen. De overstap naar het enduranceracen is een logische: de langeafstandswedstrijden zijn felbevochten en bovendien mist Jacques nog maar één partje van zijn alternatieve Triple Crown. Enkel de 24 uren van Le Mans moeten ‘nog even’ worden gewonnen – maar daarvoor heeft de Canadees een goed doordacht plan.

Diens manager informeert Peugeot, dat medio jaren ’00 druk is met haar eigen dieselmonster om het oppermachtige Audi te bestrijden. De Franse renstal twijfelt geen moment en ontvangt de gevallen Formule 1-ster met open armen. Jacques vormt voor de Le Mans editie van 2007 bij Peugeot een rijderstrio met Marc Gené en Nicolas Minassian en kan lange tijd de koplopers bijbenen, tot de brandstofinjectie het begeeft.

In 2008 werkt Jacques een compleet seizoen in de Le Mans Series af: op Spa-Francorchamps wint hij de wedstrijd. Wederom met Gené en Minassian aan de zijde wordt een tweede gooi naar Le Mans-succes gedaan en met een tweede plek komt het drietal angstaanjagend dichtbij. De Audi van Tom Kristensen, Dindo Capello en Allan McNish blijkt echter over vierentwintig hele raceuren nipt iets te rap.

Terugkeer

Als Jacques niet kan winnen, verdwijnt zijn aandacht als sneeuw voor de zon en zodoende wil hij voor 2009 een nieuwe uitdaging. Dat Peugeot niet in het bijzonder onder de indruk van zijn stuurmanskunsten is, werkt ook niet bepaald in zijn voordeel. Jacques rijdt rond met wagens van de Speedcar-serie, een klasse die een blauwe maandag bestaat, en laat zich heel af en toe in een NASCAR-wagen zien. Tot overmaat van ramp weet Peugeot de Audi-hegemonie voor één keertje te doorbreken en wint de inschrijving met onder anderen Gené de 24 uur van Le Mans.

In daaropvolgende jaren rijdt Jacques slechts een handjevol races. 2012 blijkt met acht deelnames, waarvan zes in de Australische Supercars, het drukste jaar sinds de opgave van zijn voltijd endurancezitje. Voor 2014 versiert Jacques een zitje voor de Indianapolis 500. Bij Schmidt Peterson Motorsports mag hij negentien jaar na zijn glorietocht, de eerder beschreven Indy 505, een hernieuwde gooi naar succes doen.

Met een veertiende plaats komt Jacques voorwaar niet slecht voor de dag, maar in de strijd om de kopplaatsen kan hij zich nimmer mengen. Een droomverhaal zoals dat van Juan Pablo Montoya, die in dezelfde editie van de Indy 500 zijn comeback op de Brickyard maakt, als zesde finisht en een jaar later wél zijn tweede Indy-overwinning bereikt, zit er dus niet in.

Max Verstappen

In recente jaren is Jacques voornamelijk zónder helm op de televisie te zien. Dankzij zijn beheersing van de Italiaanse taal – een overblijfsel van die drie onsuccesvolle jaren in de Italiaanse Formule 3 – doet hij geregeld zijn zegje naast de modepoppetjes van Sky Italia. Vaker wel dan niet produceert Jacques boude, knetterharde stellingen, waarbij hij niemand spaart.

Omdat Jacques zo makkelijk praat, drukken journalisten hem met regelmaat een dictafoon onder de neus. Jacques babbelt toch wel – en chargeert als het nodig is. Het levert de Canadees veel kritiek uit met name Nederland op. Jacques haalt Max Verstappen geregeld flink onderuit als deze één van zijn kenmerkende foutjes begaat in de klim naar de top, en die woorden worden in de Nederlandse media flink uitgemolken.

Zijn eigen racecarrière lijkt dood te bloeden. Jacques doet een poging om voet aan wal te zetten in de elektrische Formule E, maar zakt in twee deelnames verschrikkelijk door het ijs. Voor wat zijn derde ePrix moet worden, kan hij zich vanwege een platgereden bolide niet eens kwalificeren. In de NASCAR Whelen Euro Series bouwt de Canadees af, om vorig jaar dankzij het Nederlandse Team Hezeberg deel te nemen aan de befaamde Daytona 500.

Vanwall

Als de deelnemerslijst voor het World Endurance Championship van 2023 wordt gepresenteerd, valt één naam in het bijzonder op. Onder de inschrijving van de #4 bolide van ByKolles, de Vanwall Hypercar, staan de namen van vaste krachten Tom Dillmann en Esteban Guerrieri, samen met die van … Jacques Villeneuve!

Dat hij connecties had bij Vanwall was bekend, Jacques mocht gedurende de winterpauze immers meermaals in de nieuwe Hypercar stappen. Dat hij ook daadwerkelijk nog zo hard kan gaan dat Vanwall hem een contract aanbiedt, is voor velen een verrassing. Of is het misschien een mediastunt?

Feit is echter dat Jacques staat ingeschreven voor het zeven races tellende wereldkampioenschap, dat in het tweede weekend van juni afreist naar het noorden van Frankrijk voor de 24 uur van Le Mans. Hoe goed de nieuwe Hypercars zijn, weet niemand – zou Vanwall voor een stunt kunnen zorgen, waardoor Jacques zijn alternatieve Triple Crown enkele weken na zijn 52^ste verjaardag alsnog voltooit?