Historie: De mislukte terugkeer van Donington Park op F1-kalender

Precies dertig jaar geleden gaf Ayrton Senna een masterclass in de stromende regen op het circuit van Donington Park. Het verhaal van de magische eerste ronde van de Braziliaan - waar de drievoudig kampioen vanaf P5 - door een verloren plaats bij de start - in mum van tijd doorstootte naar de kop, staat bij veel autosportliefhebbers in het geheugen gegrift.

Na deze legendarische wedstrijd in 1993 werd er geen enkele F1 Grand Prix meer op Donington gereden. De nieuwe eigenaren van de accommodatie probeerden zeventien jaar later de koningsklasse terug te halen naar Donington, ten faveure van het onaantastbare Silverstone. Dat begon zeer hoopvol, maar eindigde uiteindelijk in dikke tranen.

GPToday.net zet uiteen hoe het ambitieuze plan van Donington uitliep op een fiasco.

Donington Castle

Frederick Bernard "Tom" Wheatcroft was de voormalig eigenaar van Donington Park. De zakenman en autosportverzamelaar zag het levenslicht op 8 mei 1922. Geboorteplaats: Donington Castle, in de buurt van de befaamde baan waar hij later de baas van zou worden.

Met het fortuin wat hij verdiende met zijn florerende bouwonderneming kon de Brit zijn passie voor het autoracen tot bloei brengen. Vanaf kleins af aan was Wheatcroft gebiologeerd door het autoracen en in 1970 kwam zijn droom uit met een eigen raceteam en hij acteerde met zijn renstal voornamelijk in de Formule 2. Wheatcrofts F1-avontuur was van zeer korte duur met maar één deelname in de Belgische GP, waar zijn coureur Derek Bell uitviel.

Build Big Better 

In 1971 kocht Wheatcroft een groot deel van het landgoed Donington Hall, inclusief de overblijfselen van het vooroorlogse racecircuit, voor £100.000. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd de grond gebruikt als opslagplaats voor de bevoorrading van de troepen en het circuit was na afloop van de oorlog vergane glorie.

Uit eigen zak transformeerde Wheatcroft in zes jaar tijd het vervallen circuit om tot een modern complex. De zakenman verhuisde zijn immense wagenpark, bekend als de Donington Grand Prix-tentoonstelling, naar zijn nieuwe 'kindje'. In 1977 werd er na dertig jaar weer geracet.

Wheatcroft was in de jaren daarna aan het lobbyen om de Formule 1 te laten racen op Donington Park. In 1988 was de eerste poging bijna gelukt, maar toch besloot de F1-organisatie de voorkeur te geven aan Silverstone, de baan die jaar in jaar uit de Engelse Grand Prix mocht organiseren, de baan met veel historische waarde, de baan van de eerste race van het eerste F1-wereldkampioenschap.

Grand Prix van Europa

Wheatcroft probeerde tevergeefs een plekje te verwerven op het F1-schema, maar pogingen om de Grand Prix van Groot-Brittannië te organiseren lukte steeds maar niet. Maar voor het seizoen 1993 kreeg de Brit onverwacht een kans om zijn droom waar te maken.

Plannen om Aziatische Grand Prix te houden op de Nippon Autopolis in Japan mislukte en de organisatie besloot om de derde race onder de Europese vlag te verrijden, de eerste keer sinds acht jaar. In 1985 werd deze Grand Prix op een ander Engels circuit gehouden, genaamd Brands Hatch. Wheatcroft smeet er nog wat geld tegenaan en de zakenman kreeg groen licht van de FIA voor het hosten van de Europese GP.  

De wedstrijd werd dankzij de stortregen een historische race. Senna reed het hele veld op een hoop en zette menig F1-fan in vuur en vlam. Een plek op de kalender voor 1994 was dan ook geen probleem, maar Wheatcroft kon het financieel niet bolwerken vanwege grote verliezen door de Grand Prix en trok zich terug. De werdstrijd werd in 1994 vervangen door de Pacific Grand Prix in Japan.

Fresh blood

In 2007 verhuurde de 85-jarige Wheatcroft zijn grond waar het circuit en museum stond aan Donington Ventures Leisure Ltd en was daarmee niet meer de baas over Donington Park. De nieuwe eigenaren wilden de F1 weer terugbrengen naar Donington Castle. En dat kwam misschien sneller dan verwacht 

Tussen F1-baas Bernie Ecclestone en de British Racing Drivers' Club, die verantwoordelijk waren voor de Britse Grand Prix op Silverstone, boterde het niet meer. Ecclestone zag in Donington Park een ideale uitweg. De Brit was ook enthousiast over de bouwplannen die het circuit een moderne facelift moest geven.

Op 4 juli 2008 kondigde Bernie Ecclestone aan dat Donington Park vanaf 2010 de Britse Grand Prix zou houden in een 17-jarige deal. Het historische Silverstone werd daarmee aan de kant geschoven.

De grote aanpassingen op Donington zou aangepakt worden door circuitontwerper Hermann Tilke. Dat bestond uit een nieuw pitcomplex langs Starkey's Straight en een extra infield waardoor de circuitlengte veranderde van 4,0 naar 4.7 kilomter. Op deze manier zou de baan aan de eisen voldoen voor een Grand Prix-wedstrijd. Prijskaartje: £135.000.000. Een astranomisch bedrag en critici vroegen zich af of dit wel haalbaar was.

De BRDC en Ecclestone zochten ondertussen weer toenadering en de alles-of-niets-houding leek weer uit de lucht door veranderingen binnen deze 'club'. Op 20 juni 2009 zei de F1-CEO dat er in 2010 een Britse Grand Prix op Silverstone zou zijn als Donington niet klaar was om deze te organiseren. BRDC mocht dus weer aan de onderhandeltafel. Ecclestone had hierdoor een ideale back-up mocht het plan van Donington Park mislukken. 

No money, no glory

Het vooruitzicht was te rooskleurig voor Donington Park. De bonnetjes konden niet worden afgetikt en Ecclestone werd steeds ongeduldiger.

Doningtob Park kreeg een verlengde deadline van twee weken om de Britse Grand Prix van 2010 te organiseren, maar op 22 oktober 2009 faalde de poging om financiële zekerheid te bieden. Ecclestone bevestigde later dat Donington geen gastheer zou zijn van de Britse Grand Prix.

Op 18 november 2009, minder dan een maand nadat was bevestigd dat de Donington het recht had verloren om de Britse Grand Prix te organiseren, werd circuiteigenaar Donington Ventures Leisure Limited onder curatele gesteld. Silverstone kreeg de deal van zeventien jaar en daarmee was de GP van Groot-Brittannië veilig gesteld voor de toekomst.

Het slot ging op de poort van Donington en de bouw kwam stil te liggen. Tot overmaat van ramp overleed ook kort daarna oud-eigenaar Wheatcroft op 87-jarige leeftijd. Het maakte het verhaal over de teloorgang van het circuit nog triester.

Herrijzenis

Donington Ventures Leisure Ltd vroeg Ecclestone een helpende hand, maar de F1-baas hield niet van bedelaars en met Silverstone achter de hand had de Brit absoluut geen zin om een financiële poot uit te steken. De eigenaren wendden zich tot de welvarende Wheatcroft-familie. Het huurcontract werd opgezegd eind 2009 en dat zorgde voor wat lucht.

Kevin Wheatcroft, die de boel leidde nadat hij het had overgenomen van zijn overleden vader Tom, werkte samen met de in Worcester gevestigde Adroit Group om het circuit nieuw leven in te blazen en hielden hoop op de terugkeer van de koningsklasse.

Het bleek ijdele hoop. Een Britse GP was eind 2010 definitief van de baan. Begin 2012 had het circuit geen ambities meer om een Grand Prix te organiseren. Toch was er licht aan het einde van de tunnel door de komst van het World Touring Car Championship, World Superbikes en de Formule E een paar jaar later. Zo bleef het circuit bestaan, het circuit van die ene befaamde Grand Prix uit 1993, het circuit van Frederick Bernard "Tom" Wheatcroft.