Historie: Schorsingen in de Formule 1: Van Patrese tot Magnussen

Kevin Magnussen werd afgelopen weekend de eerste coureur die werd geschorst volgens het strafpuntensysteem. In Monza ontving de Deen twee strafpunten voor een touché met Pierre Gasly, waardoor de Haas-coureur de Grand Prix van Azerbeidzjan zal moeten missen. Hij is echter niet de eerste coureur die geschorst wordt voor een race, maar welke coureurs gingen hem voor?

De F1-teams en de internationale autosportfederatie FIA kwamen tijdens het Grand Prix-weekend in Barcelona in 2013 tot de overeenstemming om een strafpuntensysteem voor de coureurs in te gaan voeren. Op deze manier konden de stewards vanaf het F1-seizoen 2014 naast de bekende straffen ook strafpunten uitdelen aan de coureurs, met als doel het gedrag van de rijders te controleren en race-incidenten te minimaliseren.

Je kan het systeem ook wel een beetje vergelijken met een gewoon rijbewijs. De strafpunten komen op de superlicentie - een rijbewijs om F1 te mogen rijden - van de coureur te staan, en bij twaalf strafpunten in een periode van twaalf maanden wordt die coureur voor een race geschorst. 

Magnussen geschorst

Kevin Magnussen is nu de eerste coureur die door dit strafpuntensysteem geschorst wordt voor een race. De Deen ontving een tijdstraf van tien seconden en twee strafpunten op zijn licentie voor een ietwat ambitieuze inhaalpoging op Pierre Gasly bij het ingaan van Variante della Roggia. Hierdoor kwam de rijder van het Amerikaanse team op twaalf strafpunten te staan, wat een race schorsing betekent.

Het is echter wel opmerkelijk dat de coureur uit Roskilde nu al twaalf strafpunten heeft verzameld, want hij begon het 2024-seizoen nog met een schone lei. Magnussen wist tijdens de eerst zes Grands Prix echter al tien strafpunten te verzamelen. Deze ontving hij onder anderen voor contact met Alex Albon in Saoedi-Arabië en in China met Yuki Tsunoda. Maar de meeste punten kreeg hij in Miami, waar hij voor contact met Logan Sargeant en het meermaals verlaten van de baan maar liefst vijf strafpunten moest incasseren.

Zodoende is Kevin Magnussen de eerste coureur in twaalf jaar die geschorst is voor een Grand Prix, maar hij is zeker niet de eerste rijder die tegen een schorsing is aangelopen. Deze coureurs werden eerder door de autosportfederatie voor een of meerdere Grands Prix uitgesloten.

Ricardo Patrese

Ricardo Patrese, in 1978 de allereerste coureur bij Arrows, speelde een negatieve hoofdrol bij de start van de GP van Italië van dat jaar. Bij de start van zijn thuisrace op Monza deed de steward Gianni Restelli te vroeg de groene lichten aan, waardoor allerlei auto's in het middenveld nog niet eens stil stonden en dus ook veel sneller van hun plek kwamen. Patrese passeerde James Hunt, maar zorgde zo juist voor een touché tussen Hunt en Ronnie Peterson. De Lotus van Peterson belandde in de muur en stond in brand, waarna de coureur werd bevrijd door Hunt, Clay Regazzoni en Patrick Depallier. De Zweed was bij bewustzijn, liep 27 breuken op in zijn benen en voeten en was niet in levensgevaar, maar overleed de volgende dag aan een vetembolie.

Patrese kreeg ondertussen van F1-baas Bernie Ecclestone te horen dat verschillende coureurs zouden staken als hij niet geschorst zou worden. De organisatoren stemden in met een verbod voor Patrese en hoewel Arrows informatie inwon bij de rechter, besloot het team de Italiaan toch terug te trekken uit de race.

Nigel Mansell

De dertiende ronde van het F1-seizoen 1989 vindt plaats in Estoril, Portugal. Nigel Mansell, rijdend voor Ferrari, reed aan de leiding van de race, totdat hij zijn eerste en enige pitstop van de Grand Prix moest maken. Een snelheidslimiet, zoals we vandaag de dag kennen in de Formule 1, bestond nog niet, en dus kwam de Brit zo hard mogelijk de pits in rijden. Hij remde echter zo laat dat hij zijn banden blokkeerde en de Ferrari-pitbox miste. Mansell besloot zijn Ferrari in zijn achteruit te zetten en zo terug te rijden naar zijn monteurs. Dit was echter verboden, waardoor hij de zwarte vlag kreeg. 

Mansell besloot echter gewoon door te rijden en beweerde na de race de vlag nooit gezien te hebben. Tot overmaat van ramp had de Brit na zijn zwarte vlag ook nog eens Ayrton Senna, die in strijd om de wereldtitel was, uit de race gekegeld in gevecht om de tweede plaats. De FIA schorste Mansell voor de GP van Spanje, maar Ferrari besloot opvallend genoeg geen vervanger in te zetten voor de geschorste Brit.

Eddie Irvine

Eddie Irvine kreeg na de openingsrace van 1994 in Brazilië een schorsing voor één race wegens het veroorzaken van een grote crash. De Ierse coureur week uit om Martin Brundle, die motorproblemen had, te ontwijken, maar drong zo Jos Verstappen op het gras. Wat volgde was een enorme klapper, waarbij Irvine over de auto van Brundle heen vloog en Eric Barnard ook onschuldig slachtoffer werd. Irvine werd door de FIA bestraft met één race schorsing, die werd verhoogd naar drie nadat het beroep van Jordan was afgewezen. De autosportfederatie wilde met deze straf een signaal afgeven. Irvine mist de races in Japan, San Marino en Monaco.

Mika Häkkinen 

Mika Häkkinen kreeg tijdens de GP van Groot-Brittannië van 1994 een schorsing voor één race wegens een aanvaring met Rubens Barrichello in de laatste ronde. De schorsing werd voor drie races opgeschort, totdat Häkkinen tijdens de volgende race in Duitsland een gigantische startcrash veroorzaakte, waarbij in totaal zes coureurs, waaronder David Coulthard en Martin Brundle, uitvielen. De Fin werd als schuldige aangewezen en werd geschorst voor de GP van Hongarije.

Michael Schumacher

Michael Schumacher haalde tijdens de GP van Groot-Brittannië in 1994 Damon Hill in tijdens de formatieronde én herhaalde dat opnieuw toen de start werd opgeschort. Dit leverde hem een straf van vijf seconden op, maar zijn team Benetton riep hem niet naar binnen. Zij wisten niet dat het om een stop and go-penalty ging. In 1994 moest een tijdstraf echter in de pitstraat worden geïncasseerd wanneer het in de beginfase van de race gebeurde. Schumacher kreeg daarom een zwarte vlag, negeerde deze en kreeg een schorsing van twee races van de FIA.

Benetton ging in protest tegen dat besluit, maar liep tegen een dichte deur aan nadat Schumacher in België wederom werd gediskwalificeerd voor 'illegale' slijtage van zijn remblok. Hij miste de Grand Prix van Italië en Portugal, maar pakte later wel de wereldtitel.

Jacques Villeneuve 

Jacques Villeneuve streed in 1997 om het wereldkampioenschap met destijds tweevoudig wereldkampioen Michael Schumacher. Met nog twee races te gaan leidde de Canadees het rijderskampioenschap met negen punten voorsprong, maar het weekend in Japan gooide alles om.

Villeneuve ging op Suzuka met de pole position aan de haal, maar werd na de sessie geschorst, omdat hij een gele vlag had genegeerd in Spoon, waar Jos Verstappen naast de baan stilstond. Villeneuve had al een voorwaardelijke straf gekregen voor een zelfde vergrijp in Monza en werd daarom voor de race geschorst. Williams ging echter in protest tegen de straf, waardoor de Williams-coureur toch mocht racen. Hij werd vijfde, maar kreeg na de race te horen dat het protest niks had uitgehaald en dus werd Villeneuve uit de uitslag gehaald door de schorsing. Villeneuve werd uiteindelijk alsnog kampioen na een krankzinnige race in Jérez.

Romain Grosjean 

De meest recente coureur die een raceban kreeg, was Romain Grosjean. De Fransman, die nu in de IndyCar actief is, reed destijds voor Lotus in de koningsklasse van de autosport en veroorzaakte een enorme startcrash tijdens de GP van België. De coureur uit Genève wilde zijn bolide aan de binnenkant van La Source plaatsen, maar zag de McLaren van Lewis Hamilton, die al aan zijn binnenkant zat, volledig over het hoofd. De Lotus-bolide knalde daarna ook op hoge snelheid Fernando Alonso, Pastor Maldonado en Kamui Kobayashi uit de race, waarbij vooral de Spanjaard blij mocht zijn dat hij ongeschonden uit zijn Ferrari kon stappen.

De wedstrijdleiding vond dat Grosjean de veiligheid van coureurs zo erg in gevaar had gebracht, dat dit incident ervoor zorgde dat hij geschorst werd voor de GP van Italië.