In memoriam: Deze racehelden overleden in 2024

Het jaar 2024 was een jaar waarin er veel successen werden geboekt in de autosport. Dit jaar overleden er echter ook een aantal iconen van de racewereld. Op deze laatste dag van het jaar staat GPToday.net stil bij de racehelden die dit jaar zijn overleden.

Jan de Rooy (Nederland, 19 februari 1943 - 30 januari 2024)

Jan de Rooy was een pionier in de Nederlandse autosport. Met zijn reusachtige DAF-trucks maakte hij indruk in de Dakar Rally, en hij won de rally in 1987 in het truckklassement. De Brabantse ondernemer begon zijn raceloopbaan in de rallycross waar hij meerdere nationale titels wist te winnen. In 1982 debuteerde hij in de Dakar Rally, zijn trucks groeiden stuk voor stuk uit tot iconen. De beelden van De Rooy die in zijn truck de Peugeot van Ari Vatanen bijhield in de woestijn zijn nog steeds iconisch. Na een dodelijk ongeval van de zustertruck trok De Rooy zich in 1988 terug, waarna hij in 2002 terugkeerde. Zijn zoon Gerard was ook een succesvol Dakar-coureur. De Rooy overleed op 30 januari na een kort ziekbed.

Wilson Fittipaldi (Brazilië, 25 december 1943 - 23 februari 2024)

Wilson Fittipaldi stond bekend als één van de grootste Braziliaanse coureurs. Hij was niet zo succesvol als zijn broer Emerson Fittipaldi, maar hij wist ook naam te maken in de autosport. In 1972 debuteerde hij in de Formule 1 achter het stuur van een Brabham. Een jaar later behaalde hij zijn beste resultaat door als vijfde over de finish te komen in Duitsland. In 1975 zette hij samen met Emerson hun eigen Formule 1-team op: Copersucar. Hij was zelf één van de coureurs van het team, totdat hij in 1975 stopte om zich op zijn bedrijf te focussen. Hij reed 35 Grands Prix en hij bleef racen in Brazilië. Eind vorig jaar kreeg hij een hartaanval en belandde hij in het ziekenhuis. Op 23 februari overleed hij.

Kenjiro Shinozuka (Japan, 20 november 1948 - 18 maart 2024)

Shinozuka was een echte Mitsubishi-legende in de rallywereld. Hij begon als monteur, maar al snel werd duidelijk dat hij zich beter thuis voelde achter het stuur. Hij nam in 1986 voor het eerst deel aan de Dakar Rally, en daar werd hij steeds succesvoller. In 1988 eindigde Shinozuka als tweede in het klassement, en in de jaren daarna bleef hij jagen op succes. In 1997 wist hij de Dakar Rally te winnen, hij was de eerste Japanner die dit voor elkaar kreeg. Shinozuka stapte in 2003 over naar Nissan, maar dat werd geen groot succes. Later raakte hij zwaargewond bij een crash, maar hij keerde wel terug in de rallyracerij. Hij overleed op 18 maart aan de gevolgen van alvleesklierkanker.

Ted Toleman (Groot-Brittannië, 14 maart 1938 - 10 april 2024)

Ted Toleman zal altijd worden gezien als de man die Ayrton Senna zijn eerste kans in de Formule 1 gaf. Toleman zette in de jaren ‘70 samen met zijn broer een eigen raceteam op waarmee ze raceten in de opstapklassen. In 1981 debuteerde Toleman in de Formule 1, grote successen bleven uit, totdat ze in 1984 toekomstig superster Senna vastlegden. Na het jaar met Senna werden de successen minder, en verkocht Toleman het team aan Benetton. Na de Formule 1 richtte Toleman zich op andere projecten, waaronder een mislukt project om de Atlantische Oceaan over te steken. Hij overleed op 10 april op de Filipijnen.
 

David Walker (Australië, 10 juni 1941 - 24 mei 2024)

De naam van de Australische David Walker doet bij niet veel mensen direct een belletje rinkelen. Toch reed hij in de jaren ‘70 in de Formule 1 voor het iconische team van Lotus. In 1972 was hij de teamgenoot van Emerson Fittipaldi, die dat jaar de titel won. Walker zelf wist geen punten te scoren, en zijn beste resultaat was een negende plaats in Spanje. In 1975 probeerde hij nog terug te keren in de Formule 1 met Maki, maar dat was geen succes. Op 24 mei overleed hij op 82-jarige leeftijd.

Parnelli Jones (Verenigde Staten, 12 augustus 1933 - 4 juni 2024)

Parnelli Jones was één van de grootste namen in de Amerikaanse autosport. De Amerikaan uit de staat Arkansas reed op 17-jarige zijn eerste race onder een schuilnaam, omdat hij wilde voorkomen dat de wedstrijdleiding erachter kwam dat hij minderjarig was. Jones maakte snel naam in de Amerikaanse racerij en in 1961 nam hij voor het eerst deel aan de Indianapolis 500. In 1963 wist hij de race op zijn naam te schrijven. Hij wist ook succes te boeken in de NASCAR en hij reed ook de Baja 500. Na zijn raceloopbaan werd hij teambaas van zijn eigen team, waarmee hij tussen 1974 en 1976 ook in de Formule 1 reed. Met Mario Andretti achter het stuur wisten ze geen grote successen te boeken. Jones overleed op 4 juni op 90-jarige leeftijd.

Alan Rees (Groot-Brittannië, 12 januari 1938 -  6 september 2024)

Alan Rees probeerde het in de jaren ‘60 zelf als coureur, maar hij speelde naast de baan een grotere rol in de geschiedenis van de Formule 1. De in Wales geboren Rees boekte een aantal aardige resultaten in andere klassen, voordat hij in 1967 zijn enige echte Formule 1-race reed voor Cooper. In 1969 vestigde hij zijn naam als medeoprichter van March, de AR in de teamnaam komen van zijn naam. In 1971 stapte hij over naar Shadow, waar hij teambaas werd. In 1977 vertrok hij daar en werd hij één van de medeoprichters van Arrows. Zijn zoon maakte bekend dat Rees op 86-jarige leeftijd was overleden.

Rupert Keegan (Groot-Brittannië, 26 februari 1955 - 23 september 2024)

Rupert Keegan stond bekend als een echte ‘playboy driver’. Hij omschreef zichzelf op Twitter als een 'connaisseur of life’ en hij reed 25 Grands Prix in de Formule 1. Hij won in 1976 het Britse Formule 3-kampioenschap, en een jaar later debuteerde hij in de Formule 1 in een door Penthouse en Rizla gesponsorde Hesketh. Hij maakte daarna de overstap naar Surtees, maar dat was ook geen succesvolle renstal. In 1979 won hij nog wel het Britse Formule 1-kampioenschap in een Arrows. Op 23 september overleed hij na een lange strijd met kanker.