Wie niet beter weet, zou denken dat Sebastian Vettel een gigantische pannenkoek is. De Ferrari-coureur staat na vijf wedstrijden op een troosteloze dertiende plaats in het wereldkampioenschap, mijlenver achter teammaat Charles Leclerc.
Zij die Formule 1 kijken sinds Max Verstappens eerste zege – 15 mei 2016, never forget – verkijken zich mogelijk op Vettels staat van dienst. Hij werd vier keer wereldkampioen(!), won 53 wedstrijden. Dat winnen zit er nu niet meer in. Sterker nog: het scoren van puntjes blijkt in zijn laatste Ferrari-seizoen zelfs een gigantische uitdaging.
Dat de combinatie Vettel/Ferrari heeft gefaald is een understatement. Vettel werd in 2015 als reddende engel binnengehaald, maar kreeg een jaar later al een draai om zijn oren. Eind 2016 sprak toenmalig teambaas Maurizio Arrivabene dat Vettel zich ‘beter enkel op de wagen kan focussen’ en dat het ‘niet Vettels bedoeling is om voor frictie te zorgen’. Achteraf bezien de eerste zaadjes van de onvredeplant.
Dat Vettel niet zo lekker rendeert onder onevenredige druk en – in zijn gevoel – onrecht, wisten we. De ‘ben-jij-wel-helemaal-goed-snik’-beweging richting Mark Webber in Turkije 2010, de terneergeslagen houding in baaljaar 2014 – Vettel vindt het, evenals veel ‘normale’ mensen, lastig als dingen niet gaan zoals hij wil. Wijlen Charlie Whiting ondervond het tijdens de Mexicaanse GP van 2016. “Here’s a message…”
Scheurtjes in het huwelijk
Ferrari en Vettel, het had een huwelijk voor de eeuwigheid kunnen zijn. In 2017 kreeg Vettel een wagen die paste als een maatpak. Na dertien Grands Prix was het zo goed als gelijkspel met Lewis Hamilton. Daarna ging het mis – in drie opeenvolgende races werd het seizoen weggesmeten. Voor 2018 produceerde het met merk met het steigerende paard wederom een topbolide – wat heet, Vettel won de eerste twee GP’s en pakte drie poles in vier wedstrijden. Dat de achterzijde wat wiebelig was vond-ie niet fijn, maar zolang het ding races won werd dat door de vingers gezien.
Totdat extreme druk en teleurstelling de overhand kregen. In China kegelde Max Verstappen de Ferrari achterstevoren, in Frankrijk speelde Vettel zelf voor torpedo. De glijpartij op Hockenheim zal voor meer dan één nachtmerrie hebben gezorgd.
De druppel die de psychische emmer deed overlopen was, mijns inziens, niet die slipper voor eigen publiek, maar de niet-uitgevoerde teamtactiek tijdens de kwalificatie op Monza. Vettel kon zijn oren niet geloven toen uitgerekend teammaat Kimi Raikkonen pole position veroverde.
Toen de Fin er weinig voor voelde om Vettel bij de start langszij te laten, gleed de nerveuze achterzijde van Vettels Ferrari ongecontroleerd weg toen-ie een poging deed om in ieder geval Hamilton voor te blijven. De Ferrari-leiding reageerde vervolgens met antipathie – niks ‘vanaf nu alle ballen op Seb’, maar ‘alle tomaten en rotte eieren op Seb’. Vettel snapte er niets meer van, oogde verloren, stapelde fout op fout en verloor wederom zicht op de titel.
Resumé: Ferrari verwachtte wonderen van iemand die in het verleden te allen tijde kon bogen op de goed geoliede Red Bull-machine. Vettel smijt niet met zijn helm als het niet gaat, maar zoekt zich een slag in de rondte naar oplossingen – desnoods moet-ie zelf het ei van Columbus vinden. In Maranello heerst echter geen vertrouwen, zoals in de jaren-Schumacher, maar onderling argwaan en stress omtrent de eigen posities.
Leclerc pakte koppositie over
De komst van Leclerc zorgde voor de laatste klap. Vettel gleed weg, speelt tegenwoordig de rol van proefkonijn. Wie verklaart de achterlijke strategie van Ferrari op Silverstone? Vettel startte op hard, spinde, reed 22 rondjes voor hij bij zijn eerste pitstop wederom op de harde band werd gezet. Daarop mocht hij elf keer de Britse omloop voltooien alvorens hij de medium (negentien rondjes) onder geschroefd kreeg. Fuck logic. Wonderkind Leclerc bracht ondertussen de nodige punten in het laatje dankzij een geslaagde één-stopper.
“We rijden nu precies in het gat waarin we niet wilden rijden. We hebben hier vanochtend over gesproken. Ik zal wel blijven (rijden), maar je weet dat jullie het hebben verpest.” Harde taal van Vettel, die duidelijk in de smiezen had het sacrificial lamb te spelen.
De liefde is over. Vettel is er klaar mee. Ferrari laat hem in de kou staan. Kijk niet vreemd op als Vettel nog voor het einde van dit seizoen de handdoek in de ring gooit. Nico Hülkenberg staat klaar om in te vallen, anders zijn daar Kimi Raikkonen en Antonio Giovinazzi – Alfa heeft Robert Kubica op de reservebank.
Wellicht heeft Fernando Alonso na de Indy 500 wel zin om voortijdig terug te keren (bij Renault), waarop de transfertombola die voor 2021 gepland staat, vervroegd plaats kan vinden. En als-ie toch terugkeert op de F1-grid, misschien kan hij bij de wintertests van 2021 eens een bakkie doen met de kopman van Aston Martin. Ervaringen uitwisselen...
René Oudman
Twitter: @reneoudman
PallMall
Posts: 5.876
Heb je het over Vettel? De pannenkoek die vier titels binnen heeft gehaald? De pannenkoek die veel kwalificaties slechts een ronde kon rijden vanwege technische problemen?
Klopt, wat een pannenkoek zeg.