Op 27 november 2016 leed Lewis Hamilton de meest pijnlijke nederlaag uit zijn carrière. Nico Rosberg – uitgerekend die verduivelde Nico Rosberg – snaaide de Formule 1-wereldtitel voor zijn neus weg. Hoe dat kon? Een emmer met Duits geluk gecombineerd met een fysieke en mentale uitputtingsslag en – voornamelijk – psychologische oorlogsvoering.
Fast forward een kleine vier jaar en Rosberg is analist bij de Duitse televisie, neemt tenenkrommende vlogs op en geniet van het leven als eigenaar van een ijssalonnetje, waar zijn voormalige conculega druk bezig is om Michael Schumachers records uit de geschiedenisboeken te gummen. In zijn vrije tijd bestudeert Hamilton de tactiekjes van zijn vriend-die-uitgroeide-tot-aartsrivaal.
Waar ik het over heb? Hamilton gaat stoken. Momenteel is het overigens nog porren. Niet teamintern, trouwens. Bij Mercedes heeft hij alles op zijn hand. Ondanks dat Hamilton een stop-and-go penalty kreeg in de afgelopen race op Monza, leverde de Britse wereldkampioen maar drie puntjes in ten opzichte van Mercedes-collega Valtteri Bottas. Intern een vuurtje aansteken is onnodig. Bottas heeft jandorie 47 punten achterstand, met negen GP’s voor de boeg. Het moment waarop Hamilton het seizoen à la Rosberg met enkel tweede plaatsen kan uitfietsen om wereldkampioen te worden, nadert rap. De aandacht verschuift. Over Ferrari hoeven we het niet eens te hebben. Hamilton richt zijn pijlen nu, als een matador, op Red Bull.
Verstappen is een lastig slachtoffer
Max Verstappen is Hamiltons grootste concurrent. Dat weet Hamilton dondersgoed. Dit jaar, volgend jaar ook. Wat Verstappen in dit coronaseizoen heeft laten zien is van uitzonderlijke klasse. Probleem is echter: Verstappen is in psychisch opzicht een taaie. Veel te down to earth voor spelletjes, gewoonweg ongeïnteresseerd, zo lijkt het. Hoe kan je zo’n man uit zijn hum halen?
Er zijn twee variabelen waarvan Verstappen baalt. Allereerst is daar het feit dat de Red Bull RB16 momenteel als zwabber op wielen opereert. De achterkant is onmiskenbaar instabiel. Daarnaast moet Verstappen het team dragen. Leuk vanwege dat naamplaatje ‘kopman’, maar soms ook strontvervelend. Tactische opties zijn zo goed als onmogelijk. Ten tijde van de samenwerking met Daniel Ricciardo kon Red Bull Mercedes zo nu en dan dwarsbomen door met verschillende strategieën te experimenteren. Op dit moment heeft Red Bull maar één ijzer in het vuur en wie Alexander Albons lichaamshouding na de Italiaanse Grand Prix zag weet voldoende – deze jongen heeft geen idee waar hij het moet zoeken. Verstappen staat er alleen voor, heeft geen rugsteun aan zijn ploegmaat.
Vorige week onthulde Helmut Marko pardoes dat Hamilton hem vorig jaar heeft aangeraden nieuwbakken GP-winnaar Pierre Gasly te vervangen door Albon – iets wat ik gezien Marko’s eeuwige verbale aanwezigheid en talent voor overdrijving met een korrel zout wil nemen. Toch is het niet geheel ondenkbaar dat de Britse wereldkampioen de Oostenrijkse adviseur eens face to face heeft gesproken over dit onderwerp. Dit weekend kwam Hamilton op zijn beurt met een omgekeerde redenatie op de proppen – nadat zijn wedstrijd in de soep liep en Gasly stomtoevallig maar daarom niet minder verdiend de race won, beweerde Hamilton dat Red Bull de Franse twintiger ‘oneerlijk’ zou hebben behandeld.
Zaadje voor een onrustboom
Waarom hij dat zegt? Omdat hij begaan is met Red Bull? Omdat hij dolgraag strijd aan kop wil? Natuurlijk niet. Deze komt linea recta uit Rosbergs handboek ‘Psychologische Oorlogsvoering voor Gevorderden’. Hamilton is al veertien jaar werkzaam in de F1-slangenkuil. Hij heeft zich laten bijten door Rosberg, maar zet nu zelf de giftanden in. Hamilton kan vat op iedereen krijgen, behalve op Verstappen. Dan ga je over op plan-B: zaai onrust in zijn directe omgeving.
Als Red Bull intern mesjogge wordt, dan verslapt de aandacht die normaliter uitgaat naar de eigen kracht en zal men focussen op zwakke plekken. Nu heeft Red Bull een toprijder en een prima motor, als het balansproblemen oplost is het eenvoudig het tweede team op de grid. Maar zolang Albon blijft aanmodderen, is er een vermijdelijk probleem dat complete focus op eigen kracht in de weg zit. Hamilton is ook niet gek. Die heeft overal voelsprieten. Gasly’s zege geeft hem een gratis zaadje om naast de onrustboom te planten.
Komt Rosbergs handboek weer om de hoek kijken: het ideale moment om in het hoofd van je vijand te kruipen is als er meerdere zorgen in dat hoofd zitten. Verstappen baalt van het Italiaanse weekend, Hamilton tracht zijn in het verleden geleerde lessen toe te passen…
René Oudman
Twitter: @reneoudman
RogerZzz
Posts: 9.263
Ben ik nu de enige die juist onwijs veel respect heeft voor de keuze van Rosberg om te stoppen op het hoogtepunt en van het leven en van zijn gezin te gaan genieten. Ik merk dat ik de coureur Rosberg tijdens zijn actieve carrière eigenlijk nooit de credits heb gegeven die hij verdiende. Zo heb i... [Lees verder]