68
Besef komt soms pas na jaren. Af en toe blijkt een persoon of gebeurtenis veel meer indruk op je te hebben gemaakt, dan je brein aanvankelijk deed vermoeden.
Tegenwoordig rijdt Lewis Hamilton het Formule 1-veld aan flarden. Er zijn een paar coureurs die persoonlijk een bijzonder sterk seizoen draaien – denk aan Max Verstappen, Pierre Gasly en Charles Leclerc – maar zij hebben niet het ‘gereedschap’ om de Britse recordjager te stoppen.
De enige coureur die Hamilton dwars kan zitten, is Valtteri Bottas. De 31-jarige Fin rijdt in dezelfde wagen als de zesvoudig wereldkampioen, namelijk de schier onklopbare Mercedes W11. Ondanks dat wil het Bottas niet lukken om zijn conculega een spaak in het wiel te steken. Zijn twee overwinninkjes steken schril af bij de zeven die Hamilton heeft gescoord.
Interne strijd
Toen Mercedes vanaf 2014 een wereldtitel winnende wagen bleek te hebben, ging de titelstrijd tussen Hamilton en zijn toenmalige stalmaat Nico Rosberg. De Brit was altijd favoriet, al wist de Duitser hem behoorlijk het hoofd te bieden. Hamilton scoorde in 2014 veel meer zeges dan Rosberg (11 om 5), Rosberg versloeg zijn collega in de kwalificaties (12-7). Hamilton won de wereldtitel toen Rosbergs vlam in de slotrace van 2014, om mechanische redenen, doofde.
Na de teleurstellende afloop van 2014 knakte Rosberg eventjes in de zomer van 2015. De vlieger om net als in ‘14 aan te haken en op de juiste momenten aan te vallen, ging niet op – Rosberg won tot oktober slechts driemaal. De Formule 1-wereld vermoedde dat Rosberg zijn beste seizoen had gehad, zoals Mark Webber in 2010 naast de wereldtitel greep en nooit meer in de buurt kwam.
Die gedachte bleek foutief. Na de winterstop sloeg Rosberg keihard toe, won de eerste vier GP’s van 2016 en trakteerde ons op een titelstrijd die pas in de slotrace werd beslist. Ondanks dat Hamilton in de zomermaanden heerste, wist Rosberg het ondenkbare te bewerkstelligen – onderaan de streep had hij vijf puntjes meer dan zijn rivaal en zodoende werd hij wereldkampioen.
Lucky Nico?
Boze tongen beweerden dat Rosbergs titelgeluk voortkwam uit Hamiltons pech en eerlijkheid gebiedt te zeggen: waar er in 2016 geregeld wat foutging bij de Mercedes met startnummer 44, daar viel Rosberg maar één keer uit. Echter, diezelfde Rosberg liep in 2014 op vitale momenten (Silverstone, Singapore, Abu Dhabi) tegen problematiek aan en laten we wel wezen, dat is nu eenmaal het nadeel van een gemotoriseerde sport. Toch heerste er op zondag 27 november 2016 een soort ongeloof, omdat Nico Rosberg zich daadwerkelijk tussen het illustere rijtje der Formule 1-wereldkampioenen had geschaard.
Dat populaire ongeloof kreeg een zetje in de rug toen Rosberg slechts vijf dagen later zijn afscheid aankondigde. Rosberg, destijds 31, kon het niet meer opbrengen om tegen Hamilton te strijden.
Na het vertrek van Rosberg heeft Hamilton ieder volgend F1-kampioenschap op zijn naam heeft geschreven, nummer vier op rij is in de maak. De factoren ‘gedoe bij Ferrari’ en ‘gedoe bij Red Bull’ zorgden ervoor dat het in die seizoenen op Mercedes aankwam. Aangezien Rosbergs vervanger Valtteri Bottas in vier jaren niets meer heeft gedaan dan het uitdelen van een paar speldenprikjes, rijgt Hamilton op zijn gemakje titels aaneen.
Al jaren geen échte tegenstand
De hunkering naar teaminterne tegenstand is zó groot dat de gedachten geregeld onwillekeurige teruggaan naar die jaren waarin Mercedes dominant was, maar de winnaar niet op voorhand kon worden aangewezen.
En zo blijkt dat Rosberg het in die jaren als teammaat van Hamilton eigenlijk verrekte goed deed. Hij was zeker niet de grootste revolutie sinds de uitvinding van het wiel, maar wist op zijn eigen, bijzondere wijze het Hamilton toch knap benauwd te maken. In het voetbal zou het de ‘parkeer-de-bus’-tactiek heten, de manier waarop Rosberg eind 2016 vier opeenvolgende tweede plaatsen achter Hamilton scoorde omdat hij wist dat dát genoeg was voor de titel. Destijds schoot het velen in het verkeerde keelgat, achteraf was het briljant, minder risicovol, effectief. Bovendien is er, anno 2020, niemand die ook maar in de buurt kan komen om zo’n stunt uit te halen.
Ondanks dat ik het een aparte vogel vond, met die haast deprimerende boardradio’s na het winnen van races en dat ‘ideale schoonzoonhoofd’ van hem, moet ik eerlijk bekennen: ik mis Nico Rosberg veel meer dan ik me eind 2016 had kunnen bedenken.
René Oudman
Twitter: @reneoudman
Grand Prix van Japan
C. Sainz jr
67 leden hebben dit team als favoriet
schwantz34
Posts: 39.511
Bottas mag de veters van Rosberg nog niet eens aanraken.