Ik heb een zwak voor Sophia Floersch. Recalcitrante personen kunnen sowieso op mijn aandacht rekenen. Als iemand aanzet tot denken, food for thought presenteert, mag diegene wat mij betreft naar hartenlust heilige huisjes omver schoppen.
Floersch nam de W Series, de klasse die afgelopen weekend aan haar tweede seizoen begon, op de hak. Het is volgens haar één grote poppenkast. “Ze hebben geen enkele kans om tegen mannen in hogere klassen te strijden”, meende ze op Twitter. “Alles wat de fans zien, zijn vrouwen die te langzaam zijn”. Bam. Die was raak.
Dat Floersch niet op haar mondje is gevallen, wisten we al. Dat ze een klein calimerocomplex heeft, ook – dat is in zowel de topsport als op haar leeftijd niet ongebruikelijk. Uiteraard werd haar online tirade in het ultragevoelige landschap van 2021 ontvangen met hoon. W Series is volgens de gemiddelde social justice warrior een geweldig initiatief voor een achtergestelde groep.
Parochieprekers
Een onmisbaar onderdeel van elke discussie is het presenteren van tegenargumenten. Zelfs als iedereen het met elkaar eens lijkt te zijn, kan het werpen van een knuppel in het hoenderhok voor een vernieuwende helderheid zorgen. Ik houd ervan als mensen hun kont tegen de krib gooien, ook al is het willens en wetens. Natuurlijk piept en kraakt het weleens, maar je hebt meer dan enkel wat spaken nodig om het wiel uit te vinden.
Na de woorden van Floersch ging ik bij mezelf te rade. De W Series oogt als een interessante toevoeging, maar is het daadwerkelijk vooruitstrevend? Toen de klasse eind 2018 werd gepresenteerd, was ik één van de parochieprekers. Gevallen voor een gelikt persbericht, waarin een Walhalla voor jonge dames werd beschreven, een route die snelle meiden naar de top zou brengen.
Ik juich het actief stimuleren van minder opvallende groepen toe. Raceklasse voor Afrikaanse talenten? Start maar op. Zoektocht om een F1-ster in ruraal Moldavië te vinden? I’m up for it. Vrouwen een handje helpen in de door mannen gedomineerde autosport klonk zo gek nog niet. Reikhalzend keek ik uit naar het eerste W Series-seizoen, ondanks het gebrek aan absolute cracks op de lijst van voorselectie.
Hosannapraat
Had ik het toen al moeten zien? Haperde mijn voorstellingsvermogen dankzij de aanzuigende werking van hosannapraat? Tegengeluid bleef onderbelicht, dat was vanwege maatschappelijk belang ongewenst - iets wat we vaker zien bij gevoelige onderwerpen. Het is dan juist van belang om tegengeluid nader te onderzoeken.
Het eerste W Series-seizoen viel tegen. Na het – als lid van de media – bezoeken van een evenement ontstond bij mij twijfel aan de oprechtheid. Spotlights stonden voornamelijk op ambassadeur David Coulthard gericht, in plaats van op de dames in kwestie. Vanuit de selectieprocedure had ik bovendien al een paar vervelende geluiden opgevangen – van de 55 deelnemende dames zou men niet de beste achttien voor competitie hebben gekozen, het had meer op een verkapte 'X-Factor'-serie geleken.
Het format slaat als een tang op een varken. De dames, die al amper mogen testen, krijgen gedurende raceweekends slechts dertig lousy minuutjes trainingstijd, waarop één kwalificatie en één race volgt. Floersch had in haar eerste F3-seizoen twee lange trainingen, drie lange kwalificatiesessies en drie wedstrijden pér weekend. Zonder de nodige track time is ontwikkeling onmogelijk. Geen wonder dat toeschouwers enkel een stel vrouwen die te langzaam zijn, zien.
Grassroots
De titelwinnares van de eerste jaargang was Jamie Chadwick. Met de kampioenschapsbeurs van een half miljoen dollar op zak – heel genereus, maar in het huidige autosportlandschap kan je daarvan nog geen Formule 3-zitje betalen – mocht ze acte de présence geven in het Formula Regional-kampioenschap. Nota bene in een wagen van het onverslaanbare Prema-team werd Chadwick om haar oren gereden. Ze eindigde als negende, achter rijders als Patrik Pasma en Konsta Lappalainen – wie kent ze niet.
W Series is een wassen neus. Een van de meest kritische fasen in de loopbaan van een jonge coureur vindt plaats tegen het einde van de puberteit, als de overstap vanuit karting naar het autoracen wenselijk is. Ter bevordering van vrouwelijke aanwas is het veel verstandiger om juist die leeftijdsgroep te stimuleren – zij het financieel, zij het fysiek, zij het mentaal. Pak het aan bij de grassroots.
Op dit moment rijden de W Series-dames rond voor Janneke met de korte achternaam. Het is een clownsact, een veredelde F3-klasse met navenante prijzen. Die recalcitrante Floersch heeft ronduit gelijk. Het uiten van je ongezouten mening - die dwars op de sociaal gewenste staat - blijkt andermaal zinvol.
René Oudman
Joeppp
Posts: 7.840
Zou mooi zijn als de keukenkampioen het gaat sponsoren en je een keukenkampioencompetitie krijgt met alleen maar vrouwen.