Het universum is behoorlijk in de war. Twee van de drie autosportkroonjuwelen werden afgelopen weekend afgevinkt en beiden leverden een onverwachte winnaar op. Sergio Pérez heeft Monaco beet en Marcus Ericsson is officieel pannenkoek-af. Je mag alles roepen over z’n F1-falen, maar met een Indianapolis 500-zege op zak maakt niemand hem de pis ooit nog lauw.
Waar de Amerikaanse racefan werd getrakteerd op een onderhoudend pareltje, daar liet de Formule 1-wedstrijdleiding zich doelbewust gijzelen door de Monegaskische weergoden. Dat zit zo: als er tegenwoordig water wordt gesignaleerd, worden de Formule 1-coureurs – ooit gladiatoren – als mannetjes van suiker in een watervrije conserveringsbox geplaatst. Pas zodra er letterlijk geen wolkje aan de lucht is, wordt er zoetjesaan gebabbeld over een hervatting. Duurbetaalde diva’s mogen slechts achter een neutralisatievoertuig tippelen over natte weggetjes, startprocedures worden uitgesteld omdat hyperdeluxe ledverlichting kortsluit.
Behalve vragen als ‘sinds wanneer zijn F1-coureurs watjes’ en ‘wat boeit het ons dat de startlichten het niet doen’, is het vooral jammer dat de liefhebber wederom een regenspektakel door de neus werd geboord. Achttien van de achttien coureurs – die twee Canadese stuntpiloten daargelaten – bewezen immers hun wagens gewoon op de baan te kunnen houden, zoals je van ze mag verwachten.
Sterker nog: stiekem is het geeneens een drama als je ‘m bij regenval in Monaco per ongeluk tegen de kademuur parkeert. Kan je nog mee wegkomen, ook. Kritische teambazen worden in dit geval de mond gesnoerd met een ‘kruip anders zelf achter het stuur, heikneuter.’
Of ik wel heb gezien hoe hard het regende? Ja, dat heb ik zeker gezien, en ja, ik had ze doodleuk op pad gestuurd in plaats van een zoveelste terugblik naar 1996 – toen regenparels nog legaal waren – in te starten. Zelfs bij het aanbreken van de Apocalyps rij je potdorie gewoon door. Waarom is het ineens zo woke om regenraces te verkrachten? Dat er acht jaar geleden iemand onder dubbel geel doodsmakte tegen een kraan – dat Bianchi mag rusten in vrede –, betekent niet dat alles wat met regen te maken heeft ineens zo onwenselijk is als een Russische oligarch in je naaste vriendenkring.
Nee, dan Indianapolis, waar ze met vierhonderd op de teller langs de betonnen muur scheuren. Marcus Ericsson deed dat het snelst. Hij kon er niets van in de Formule 1 – vraag dat maar aan Charles Leclerc – maar autosportwiskunde blijkt andermaal geen exact vak. Als er in Monaco was geracet, had ook daar een bijzondere winnaar op kunnen staan. Tsunoda als de moderne Panis, of Norris op Vettelesque wijze naar z’n eerste.
We meieren al een eeuw over hoe saai races op een droog stratenbaantje zijn en nu eindelijk een kans werd geboden, werd die vakkundig de nek omgedraaid. Als je autocoureurs iets bijzonders wil zien doen, zoals Ericsson op Indianapolis, moet je ze ook de kans gunnen.
René Oudman
Evert van der Pick
Posts: 6.123
De schrijvert heeft de berichten op zijn eigen sait niet gelezen dat het oponthoud van de F1 race werd veroorzaakt door een stroomstoring?
Dat had hem een hoop blablabla nonsens schrijven bespaart.