Nederland stelt nog steeds niet veel voor op die eeuwige Formule 1-erelijst. Twee wereldtiteltjes, dan hou je kleinduimpjes als Zuid-Afrika en Canada nipt achter je. In de schaduw van bijvoorbeeld Brazilië mogen we nog lang niet staan. Want ook al is het eventjes geleden: Brazilianen reden liefst acht wereldtitels bij elkaar.
Na Emerson Fittipaldi, Nelson Piquet en Ayrton Senna kwam de klad erin en recentelijk is het zelfs armoe troef. Na het gedwongen afscheid van Felipe Massa in 2017 mocht enkel Pietro Fittipaldi nog kortstondig invallertje spelen - maar dat is iedereen, behalve de kleinzoon van opa bakkebaard himself, reeds vergeten.
Geld is nergens teveel, zeker in het gemiddelde Brazliaanse huishouden niet, en ook van talenten spoelt het land niet over. Dan houdt het snel op. Formule 2-kampioen Felipe Drugovich is momenteel Brazilië’s enige hoop. Met zo’n F2-titel op zak heb je een lekkere onderhandelingspositie – zowel Williams als Haas bleek geïnteresseerd – maar Drugo heeft er moedwillig voor gekozen om langs de zijlijn te koekeloeren. Hij wordt reservist bij Aston Martin.
Ben je dan knettergek? Ja en nee. Enerzijds: een coureur moet racen. Hoe langer hij toekijkt, des te lager zijn marktwaarde. Aan de andere kant: Drugovich is geen domme jongen. Dat is iets wat ik reeds jarenlang vanuit het rijdersgilde opvang. ‘Een moderne filosoof’, zo noemde een van zijn conculega’s hem. Kortgeleden besloot ik eens een halfuurtje met Drugo te babbelen. Ik kan u verzekeren: deze gozer heeft inhoud. Hij schakelt naadloos tussen verschillende percepties en ziet daardoor dingen die bij de normale sterveling onopgemerkt blijven.
Zo is zijn keuze ineens logisch: je kan je sponsorcenten natuurlijk in Williams of Haas steken. Gezien het fortuin van het transportbedrijf (met de familie als grootaandeelhouder) en de knaken die de auto-onderdelenmarkt (eigen familiezaak) oplevert, behoort een jaartje Formule 1-racen tot de mogelijkheden. Ook wel twee jaartjes. Echter: de kans om met een Williams of een Haas vooraan te rijden is ongeveer even groot als de kans dat Mark Rutte vandaag aftreedt.
Drugovich ziet een goudmijn bij Aston Martin. Scherp waargenomen. Zijn gloriemoment komt sneller dan verwacht, want Alonso en Stroll krijgen slaande ruzie. Met welke Stroll is nog niet bekend – maar Alonso gáát bonje veroorzaken. Hij zal opmerkingen over Lance’s trage neurosysteem maken of brandt de managementideeën van Lawrence publiekelijk af – bedenk iets, Alonso zal de schijnwerper opzoeken om bedrijfseigenaar Stroll senior gedwongen te laten handelen.
Drugovich zit in een zetel. Er gaat geheid een kop rollen, precies op het moment dat Aston Martin begint te profiteren van de stevige investeringen die Lawrence Stroll vlák voor het ingaan van het budgetplafond heeft gedaan. Een scheepslading Red Bull- en Mercedes-lieden sluit komende winter aan, dus kijk niet vreemd op als de Aston Martins volgend jaar een stukje harder gaan. Met Drugovich achter het stuur zodra Alonso óf Stroll het veld ruimt. Vooruitdenken in het kwadraat. Die Drugovich is geen domme jongen. Ik schrijf het vast op: Brazilië heeft in 2023 weer iemand om voor te juichen.
René Oudman
NoBullshit
Posts: 4.676
Leuk stukje. Inzake de 1 na laatste alinea: niet vergeten dat Alonso nu al 41 is dus hij heeft sowieso geen lange termijn perspectief meer bij Aston-Martin...hoe graag ik het ook zou willen als Alonso fan.