Het zal je gebeuren. Met nog negen rondjes te gaan het signaal ontvangen dat je wat rustiger mag rijden, terwijl er een jachtluipaard achter je aan zit. Het overkwam Sérgio Pérez afgelopen zondag. Zijn reactie was even logisch als begrijpelijk. Je denkt toch zeker niet dat ik helemaal geschift ben?
Pérez zette geen wiel verkeerd in Jeddah. Een tamme Alonso zat hem niet extreem dwars – ja, hij pakte de leiding bij de start, maar lag opzichtig te pitten na de neutralisatie. Het verdict was bepaald, Pérez sjeesde eenvoudig naar de overwinning. Toch?
Niet als het aan de Koning der Inhaaltochtzeges lag. Max Verstappen stond zaterdag bijna schaterlachend de Viaplay-reporter te woord. Ja, die aandrijfas was kaduuk en de startplek hield niet over, maar ach, met een RB19 rijd je geheid naar het erepodium. Met een beetje fortuin – die Safety Car viel lekker – kwam het doodleuk uit.
Toch was Verstappen niet blij. Hij leeft voor zeges, niet voor podiumplaatsen. Geen haar op zijn hoofd die eraan dacht om ‘de punten te pakken’, zoals het opgeven van een overwinning eufemistisch wordt aangeduid. Sterker nog: die rode lap wordt alleen maar groter als de raceleider Pérez heet.
Dat weet Pérez ook dondersgoed. Als er dan een boardradiostemmetje vraagt om ietsje langzamer te rijden, word je gek. Dat verzoek is vergelijkbaar aan de vraag of jij je laatste stukje tournedos alsjeblieft aan je tafelgenoot wil schenken. Pérez dacht van alles. ‘Draait alles hier om Max? Heb ik dan nooit geluk? Heet ik eigenlijk Rubens in plaats van Sérgio?’
Pérez’ achterdocht spreekt boekdelen. Na Interlagos is alles zogenaamd opgelost, maar dat blijkt een wassen neus. Als de situatie zich voordoet heeft Pérez argwaan en gaat Verstappen voor eigen succes. Red Bull heeft niets van het verleden geleerd – niet van Interlagos, niet van Baku 2018 en niet van Multi-21.
De kans op teaminterne ontbranding is anno 2023 levensgroot. Nu wil ik geen broodje-aapverhaal à la ‘Ferrari kan winnen in Jeddah’ verkopen, maar denk eens hieraan: Red Bull is oppermachtig. Als Verstappen en Pérez telkens op één en twee finishen, blijft Pérez binnen schootsafstand in het WK. Grote achterstanden blijven uit omdat niemand punten wegsnoept. Mocht Verstappen eens nul scoren, dan piept Pérez erlangs.
Het klinkt waanzinnig, maar is in werkelijkheid niet ondenkbaar. Ga maar terug naar 2016. Net zoals Pérez enkel bekendstaat om bandenfluisteren, had Rosberg maar één unique selling point – knettersnelle kwalificatierondjes rijden. Hamilton was hem over de gehele breedte de baas. Echter: Rosberg werd kampioen, want Hamilton had krankzinnig veel pech. Als het op stuurmanskunsten aankomt is Verstappen altijd groter dan Pérez, maar dat gold destijds ook voor Hamilton ten opzichte van Rosberg.
Er is veel ruchtbaarheid gegeven aan de idee dat Pérez de ideale tweede man achter Verstappen is, maar ik wil daar nog steeds niets van weten. Afgelopen weekend heeft andermaal bevestigd dat Pérez aangeschoten wild is en zodoende een risicofactor vormt. Er hoeft maar dít te gebeuren, of de stieren staan met de horens tegen elkaar.
Door René Oudman
Damon Hill
Posts: 18.967
Serieus René? Ga jij nou mee in diezelfde hype die totaal nergens op slaat?
Er is totaal geen sprake van stijd, en totaal geen sprake van oorlog in de tent. Ja... een beetje kibbelen naar elkaar maar dat is allemaal in de verste verte niet te vergelijken met bijvoorbeeld Hamilton vs Rosberg. P... [Lees verder]