Van dat zwarte weekend in Imola in 1994 heb ik als 10 jarig jochie niks meegekregen. Ik herinner mij alleen die beukmanouvre van Michael Schumacher op rivaal Damon Hill aan het einde van het seizoen in Adelaide. En Bert Devies als commentator. Het geheugen is een raar mechanisme. Over Ratzenberger kwam ik pas veel te weten na zijn dood, onlosmakelijk verbonden met het overlijden van Ayrton Senna datzelfde weekend. Als Ratzenberger nog leefde, had ik nooit geweten wie hij was. De dood van een rijder geeft altijd impact.
Ik schreef ooit een achtergrondverhaal over de Oostenrijker. Ik kreeg het gevoel.- terecht of onterecht - dat het meer ging over Ayrton Senna. Ik maakte dus een speciaal item over de introverte en sympathieke Ratzenberger die er alles aan deed, maar ook echt alles om Grand Prix-coureur te worden. Ik leef mijn droom staat dan ook niks voor niks op zijn graf. Dat het eindelijk lukte bij de wedstrijd in Brazilië begin 1994, om vervolgens een aantal weken later te sterven in Italië, is gewoon heel erg cru. Was je maar de pits ingedoken om de bolide te checken, Roland, maar je ging toch voor dat ene en uiteindelijke laatste rondje.
De Grand Prix in Imola ging gewoon door - zoals zo vaak na ernstige ongelukken bij andere races. Alsof er niks was gebeurd. Hoewel de stemming in de paddock niet opperbest was. Senna had ieder geval geen zin om te racen. Toch stapte de drievoudig kampioen in, met stiekem een Oostenrijkse vlag bij de hand als eerbetoon voor op het podium. Het blijft een prachtige anekdote. Senna was een killer op de baan, maar erg sociaal en menselijk naast de baan. Helaas bereikte Ayrton nooit de finish.
Toen de Braziliaan overleed stond de sportwereld op zijn kop. Ratzenberger verdween op de achtergrond. Pijnlijk feitje: op de begrafenis van de Simtek-rijder kwam alleen Max Mosley namens de FIA. Veel F1-prominenten waren afwezig. Was het leven van Ratzenberger minder waard als die van Senna? Nee. Is het leven van Ratzenberger meer waard dan al die andere onbekende rijders die zijn overleden? Natuurlijk niet. Toch krijgt de een aandacht, terwijl de ander wordt genegeerd.
Met die laatste gedachte schiet de naam van Roger Williamson spontaan door mijn hoofd. De relatief onbekende F1-rijder was levend verbrand tijdens de Grand Prix van Nederland in 1973. Op de NOS kon je live meegenieten van deze zeer nare gebeurtenis. Net als Ratzenberger stond de Brit aan het begin van zijn F1-carrière en was te vroeg heen gegaan.
Op Donington Park staat een prachtig standbeeld van Roger. In Zandvoort een lullig gedenkteken, delend met Piers Courage die in 1970 stierf op het iconische circuit. De plek waar Williamson het leven liet, ligt nu een golfbaan, Maar dat gedenkteken? Dat staat ergens anders. Zonder het werk van pitreporter en commentator Allard Kalff was er überhaupt niks gebeurd. Een F1-community - het Veronica F1-forum waar ik lid was - deed al heel veel pogingen om Williamson te eren, maar zonder succes. Is dat het lot van een B-coureur?
Ratzenberger is voor mij het symbool geworden van de vergetenen. Een moment om stil te staan bij alle onbekende helden die stierven in het F1-harnas. De gestorven F1-coureurs die niet altijd de aandacht kregen die het verdienden. Ik leef mijn droom.
In Memorial
Cameron Earl 18 juni 1952 MIRA Test Circuit
Chet Miller 15 mei 1953 Indianapolis Motor Speedway
Charles de Tornaco 18 september 1953 Autodromo Modena
Onofre Marimón 31 juli 1954 Nürburgring
Mario Alborghetti 11 april 1955 Circuit de Pau
Manny Ayulo 16 mei 1955 Indianapolis Motor Speedway
Bill Vukovich 30 mei 1955 Indianapolis Motor Speedway
Eugenio Castellotti 14 maart 1957 Autodromo Modena
Keith Andrews 15 mei 1957 Indianapolis Motor Speedway
Pat O'Connor 30 mei 1958 Indianapolis Motor Speedway
Luigi Musso 6 juli 1958 Reims-Gueux
Peter Collins 3 augustus 1958 Nürburgring
Stuart Lewis-Evans 19 september 1958 Ain-Diab Circuit
Jerry Unser 17 mei 1959 Indianapolis Motor Speedway
Bob Cortner 19 mei 1959 Indianapolis Motor Speedway
Harry Schell 13 mei 1960 Silverstone Circuit
Chris Bristow 19 juni 1960 Circuit de Spa-Francorchamps
Alan Stacey 19 juni 1960 Circuit de Spa-Francorchamps
Shane Summers 1 juni 1961 Brands Hatch
Giulio Cabianca 15 juni 1961 Modena
Wolfgang von Trips 10 september 1961 Autodromo Nazionale Monza
Ricardo Rodríguez 1 november 1962 Autódromo Hermanos Rodríguez
Gary Hocking 21 december 1962 Westmead Circuit
Carel Godin de Beaufort 2 augustus 1964 Nürburgring
John Taylor 7 augustus 1966 Nürburgring
Lorenzo Bandini 7 mei 1967 Circuit de Monaco
Bob Anderson 14 augustus 1967 Silverstone Circuit
Jo Schlesser 7 juli 1968 Rouen-Les-Essarts
Gerhard Mitter 2 augustus 1969 Nürburgring
Martin Brain 25 mei 1970 Silverstone Circuit
Piers Courage 7 juni 1970 Circuit Zandvoort
Karl-Jochen Rindt 5 september 1970 Autodromo Nazionale Monza
Jo Siffert 24 oktober 1971 Brands Hatch
Roger Williamson 29 juli 1973 Circuit Zandvoort
François Cevert 6 oktober 1973 Watkins Glen Grand Prix Race Course
Peter Revson 30 maart 1974 Kyalami
Helmuth König 6 oktober 1974 Watkins Glen Grand Prix Race Course
Mark Donohue 19 augustus 1975 Österreichring (Red Bull Ring)
Tom Pryce 5 maart 1977 Kyalami
Brian McGuire 29 augustus 1977 Brands Hatch
Ronnie Peterson 11 september 1978 Autodromo Nazionale Monza
Patrick Depailler 1 augustus 1980 Hockenheimring
Gilles Villeneuve 8 mei 1982 Circuit Zolder
Riccardo Paletti 13 juni 1982 Circuit Gilles Villeneuve
Elio de Angelis 15 mei 1986 Circuit Paul Ricard
Roland Ratzenberger 30 april 1994 Autodromo Enzo e Dino Ferrari
Ayrton Senna 1 mei 1994 Autodromo Enzo e Dino Ferrari
María de Villota 3 juli 2012 Duxford Airfield
Jules Bianchi 5 oktober 2014 Suzuka Circuit
Kennie
Posts: 2.698
@DH & Beamer
1994 was absoluut een memorabel, macaber, legendarisch en episch seizoen.
Julle lepelen de ongelukken op, maar tussendoor gebeurde er nog veel meer:
- Bijtanken weer toegestaan
- Diskwalificatie Schumacher na negeren zwarte vlag
- Jos parkeert de kampioensauto van Schumacher in d... [Lees verder]