Vandaag is het 41 jaar geleden dat Thomas Maldwyn ‘Tom’ Pryce overleed tijdens de Zuid-Afrikaanse Grand Prix op Kyalami. Het ongeluk dat de Welshman zijn leven kostte, was een van de bizarste in de geschiedenis van de Formule 1. Hoewel hij nooit een voor het Formule 1-kampioenschap meetellende race won, geldt Pryce als een van de grootste talenten van zijn generatie.
In de autosport wist Pryce de ogen van menigeen op zich te vestigen door een indrukwekkende Formule 3-race in de staten van Monaco. Tijdens de Belgische Grand Prix had de man uit Wales zijn Formule 1-debuut al gemaakt met Token F1, maar hij kreeg geen toestemming om in het prinsdom van start te gaan in de koningsklasse van de autosport. De Formule 3-race mocht hij wel rijden en die wedstrijd won hij overtuigend. Vier teams toonden vervolgens interesse in zijn sublieme wagenbeheersing en goede snelheid, waarna hij koos om zijn loopbaan bij Shadow te vervolgen.
Podia bij Shadow
De rest van het seizoen maakte Pryce indruk met sterke kwalificaties en een knappe zesde plaats in de wedstrijd op de Nordschleife. Het jaar daarop, 1975, betekende de definitieve doorbraak van het jonge talent. In Monaco kwalificeerde hij zichzelf naar de eerste startrij en in België, Nederland en Italië werd hij zesde, maar nog beter verging het hem in Duitsland (vierde) en Oostenrijk, waar hij zijn eerste podiumplaats haalde met plek 3. In de Britse Grand Prix kwalificeerde hij zich zelfs naar pole position. Het grootste succes was echter de Race of Champions, die niet meetelde voor het kampioenschap. Onder barre weersomstandigheden, het regende en sneeuwde, zegevierde Pryce op Brands Hatch en vestigde hij zijn naam als regenexpert en ‘toekomstig kampioen’.
Pryce startte het seizoen 1976 op de juiste voet door derde te worden tijdens de Braziliaanse Grand Prix, maar meestrijden om de titel bleek een utopie voor de Welshman. Nadien zou hij nog slechts tweemaal punten scoren met de Shadow DN5B en DN8: hij werd in Groot-Brittannië en Nederland vierde, waardoor hij met tien punten als twaalfde eindigde in het kampioenschap.
Noodlottig einde
Het bleken de laatste echte wapenfeiten van Pryce te zijn. Tijdens de derde wedstrijd in 1977 kwam hij door een bijzonder tragisch ongeluk om het leven. Om een brandje bij de stilgevallen Renzo Zorzi te blussen, moesten twee marshalls de baan oversteken tijdens de 22ste ronde van de wedstrijd. Op dat moment kwamen Hans-Joachim Stuck en Pryce echter over de top van het heuveltje, waardoor zij de marshalls pas op het laatste moment konden zien. Het lukte Stuck om de heren te ontwijken, maar Pryce reed met ongeveer 270 kilometer per uur Frederik Jansen van Vuuren aan. De achttien kilogram zware brandblusser die Jansen van Vuuren bij zich had, raakte Pryce vol op het hoofd. Beide mannen waren daardoor op slag dood. De stuurloze Shadow van Pryce reed vervolgens op hoge snelheid door en eindigde in de hekken, nadat onderweg de Ligier van Jacques Laffite nog geramd werd.
Op 27-jarige leeftijd kwam er een einde aan het leven en de veelbelovende carrière van Pryce. Zijn naam leeft tegenwoordig nog voort op het Anglesey Circuit in Noord-Wales, waar een recht stuk naar hem vernoemd is. Daarnaast is er een herdenkplaats in zijn geboorteplaats Ruthin en wordt jaarlijks de Tom Pryce Award uitgereikt aan een Welshman voor diens uitzonderlijke inspanningen in de automobielwereld.
MotorsportEncyclopedia
Posts: 931
Geweldige post De Zeswieler. Ik heb inderdaad ooit een keer onderzoek gedaan naar alles wat met deze crash te maken had. Je komt uiteindelijk tot een aantal bijna onmogelijke serie van gebeurtenissen die tot dit drama hebben geleid.
Voor Royalere, een beetje respect voor een gewaardeerd forumli... [Lees verder]