Peter de Bruijn versloeg Senna in karts en leidt nu talenten op

Menigeen ziet Ayrton Senna als een van de, zo niet dé beste Formule 1-coureurs aller tijden. In de Formule 1 werd hij driemaal wereldkampioen, maar in de karts lukte dat nooit. Een van de mannen die de Braziliaan daarbij in de weg zat, was de Nederlander Peter de Bruijn. In tegenstelling tot Senna ontsteeg De Bruijn de karts nooit, met uitzondering van een seizoen in de Formule Ford 1600. Toch kan hij terugkijken op een mooie carrière als coureur, monteur en teameigenaar.

Eind zestiger jaren begon De Bruijn met karten, nadat hij met zijn vader een bezoek bracht aan de Nederlandse Grand Prix. Vader kocht aldaar een kart voor zoonlief, maar het chassis moest aangepakt worden voordat er gereden kon worden. Dat deden ze zelf en al snel ontwikkelde Peter interesse in de setup van een kart. Op twaalfjarige leeftijd breidde hij zijn interesse uit naar het afstellen van de motor van de kart. Al snel zouden andere coureurs zijn talent in het afstellen van de kleine wagentjes opmerken en kreeg hij hulp van de ervaren Leo van Calcar.

Successen als coureur, Senna verslagen

Bij de juniorenwereldkampioenschappen van 1972 betaalde zich de lessen bijna uit, toen hij in kansrijke positie uitviel met een technisch probleem. Een jaar later zat hij in dezelfde positie: met de tweede plaats moest De Bruijn alleen Alain Prost voor zich dulden, toen hij wederom tegen een technisch probleem aanliep en uitviel. Vanaf 1974 zou hij ook als monteur aan de slag gaan, terwijl hij in 1976 als coureur ook successen zou halen. Met een eigen chassis en Kees van den Grint als monteur won De Bruijn in 1976, 1977 en 1978 Nederlands kampioen.

In 1979 trad De Bruijn aan in zowel de karts als de Formule Ford 1600. In beide series had hij de nodige successen, maar het wereldkampioenschap karten liep uit op een teleurstelling: met nog vier ronden te gaan viel hij uit door een gebroken ketting. Deze tegenslag bewoog hem tot het blijven karten en niet naar de single seaters over te stappen. Die keuze betaalde zich in 1980 uit met de wereldtitel karten: in België hield de Nederlander Senna achter zich.

De Bruijn heeft enkele jaren tegen Senna gereden in de karts. “Ik heb vaak met hem geduelleerd”, zei hij daarover tegen de NOS. “Ik kon toen nog niet voorspellen dat hij zo'n grote coureur zou worden, maar dat kan je eigenlijk van niemand zeggen.” Technisch was Senna niet de meest onderlegde karter, maar met zijn agressieve rijstijl wist hij uiteindelijk wel door te breken in de Formule 1. De Bruijn: “Senna vroeg mij in die tijd vaak naar de afstelling van de kart. Hij reed erg agressief, ik was technisch beter en kon goed met de banden omgaan. Hij heeft dat aspect nooit begrepen."

Carrière als monteur en teammanager

Voorafgaand aan 1989 hing De Bruijn zelf de helm aan de wilgen, maar hij bleef in de kartsport actief als teammanager van Swiss Hutless, waar hij zijn racecarrière ook afsloot. In zijn eerste jaar kreeg de Nederlander een landgenoot onder zijn hoede: Jos Verstappen. Namens Swiss Hutless werd het Europees kampioenschap gewonnen. In 1992 volgde een overstap van De Bruijn: hij liet zijn oude team achter zich en voegde zich bij CRG, waar hij zich ging richten op het tunen van motoren.

Tot en met 1994 zou De Bruijn ongeveer tachtig motoren per race verzorgen namens CRG, waarna in 1995 gekozen werd om gezamenlijk een eigen motor te ontwikkelen. In twee seizoenen waren er een aantal successen te vieren en werkte De Bruijn ten tweede male samen met een Formule 1-coureur: Giorgio Pantano reed met de CRG-motoren, die door de Nederlander ontwikkeld werden.

Eigen team: P.D.B. Racing Team

Na 1997 zouden de zaken voor De Bruijn wederom veranderen. Vanaf 1998 zou hij namelijk met zijn eigen team actief zijn in de kartsport: P.D.B. Racing Team, dat gebruik zou maken van een Gillard-Chassis, Rotax-motoren en Bridgestone-banden. Een van de rijders dat seizoen was Kimi Raikkonen, die ook in 1997 al samenwerkte met De Bruijn. Raikkonen zou tweede worden in het Europees kampioenschap en kampioen worden in de Scandinavische en Finse kampioenschappen.

Na zijn karttijd zou Raikkonen doorstormen richting de Formule 1, waar hij in 2007 wereldkampioen werd voor Ferrari. De Bruijn heeft nog altijd goed contact met de Fin, zo vertelde hij de NOS. “Twee jaar geleden bezocht ik hem tijdens een race in Spa. Zijn management kon geen kaarten regelen, maar Kimi zorgde zelf dat we het hele weekend welkom waren bij Ferrari. We hebben zaterdagavond met hem en zijn vrouw gegeten. Dat was geweldig, twee uur lang lachen. Kimi is echt een hele fijne jongen. Zo stug als je hem op tv ziet, is hij in het echt totaal niet."

Inmiddels is De Bruijn 61 jaar oud en houdt hij zich nog steeds bezig met het begeleiden van jonge talenten in het karten. De man uit Vlaardingen beseft wel dat het karten niet meer is wat het was, zo liet hij doorschemeren in een gesprek met de FIA in 2014. “Om meerdere redenen ligt de gouden tijd van het karten achter ons. Iedereen weet dat de economische situatie niet geweldig is, maar ook zijn de houdingen aan het begin van deze eeuw veranderd.”

“Tot in de jaren ’90 reden coureurs bijna elk weekend, ongeacht het weer, omdat het hun passie was en het niet te duur was. Je kon het doen met één monteur, als je niet bang was om je handen vies te maken. Tegenwoordig willen rijders comfort, heerlijk weer en een professionele crew om zich heen. Het harde werken is verdwenen, terwijl de service almaar duurder geworden is. Zo is het leven helaas.”

ScuderiaVettel#5

Posts: 2.856

Ga maar eens googelen naar deze man.

• 5
• 21 maa 2018 - 14:26

Alle 9 comments ▼