De Österreichring, tegenwoordig genaamd de Red Bull Ring stond in een verleden al op de Grand Prix kalender. Een iets andere lay-out, maar in principe een snel circuit door de bossen van Spielberg, Styria, Oostenrijk. Toch heeft deze Grand Prix een aantal memorabele race weekenden opgeleverd. We gaan voor zo'n memorabel weekend terug naar 1987. Het jaar van de doorbraak van Gerhard Berger, de actieve vering van de Senna-Lotus en de interne competitie bij Williams tussen Mansell en Piquet.
De Oostenrijkse Grand Prix van 1987 was de 10e ronde van het Wereldkampioenschap Formule 1. Nelson Piquet had de leiding in het kampioenschap voor landgenoot Ayrton Senna en teamgenoot Nigel Mansell. Het kampioenschap ontpopte zich tot een waardige thriller aangezien Mansell en Piquet meerdere malen door teampersoneel uit elkaar gehaald moesten worden. Dit was volgens velen een heftigere persoonlijke vete dan de vete die later tussen Prost en Senna zou ontstaan.
Aangekomen op de Österreichring waren er al twijfels over McLarens 2e coureur Stefan Johansson. De Zweed, een jaar eerder persoonlijk gewipt door Enzo Ferrari, kwam gedurende het seizoen matig uit de verf. Ondanks dat zijn achterstand op teamgenoot Prost bij aanvang van het weekende slechts 11 punten was, werd het toch duidelijk dat McLaren voor Senna zou gaan in 1988.
Dezelfde Johansson beleefde zijn meest angstige moment ooit in een racewagen. Op vrijdagmorgen bij het naderen van de Rindt-Kurve schoot er plotseling een ree over. Johansson kon het beest niet meer ontwijken en klapte vol op het overstekende dier. Het dier was op slag dood en de helm van Johansson zat onder het bloed. Het had heel weinig gescheeld of een van de botten van de ree had Johansson midden door zijn borst geperforeerd. In meerdere interviews later in zijn leven vertelde Johansson het verhaal dat hem tot de dag van vandaag nog steeds schrik aan jaagt.
"Ik had geen kans om te reageren", vertelde Johansson. "Het moment dat ik realiseerde dat ik mijn rempedaal moest indrukken zat de ree al bij mij binnen. Je komt met ongeveer 300 km/h over dat stuk door de bossen heen, je hebt geen idee hoe snel dat is als er plots een dier voor je neus staat. Ik raakte hem met de linkerkant van de auto. De hele ophanging viel eraf, de side-pot werd eraf gescheurd en de achtervleugel was weg. Het was een enorme klap, eentje waar ik nog steeds van sta te beven als ik er aan terug denk."
Dat was nog niet het ergste, het ongeluk had namelijk voorkomen kunnen worden. Volgens de marshalls op de baan is er meerdere malen aan de wedstrijdleiding doorgegeven dat de baan onveilig was. Het dier zou zich al enkele uren hebben opgehouden tussen de tribune en de baan in. Toen men s morgens een verkenronde in een normale auto had gereden, was het beest niet opgevallen. Enkele minuten voordat de sessie begon is er door minimaal 3 marshalls aangegeven dat er loslopend wild op de baan is gesignaleerd. Deze constatering zette vooral bij Ron Dennis kwaad bloed. Johansson werd overgevlogen naar Klagenfurt, maar was fit genoeg om op zondag te starten.
Het was een voorbode voor een chaos op zondag. Maar liefst 3 (!) keer werd er gestart op de Österreichring. De 1e start werd afgebroken door een crash van Brundle's Zakspeed, deze crash zorgde voor een kettingreactie bij de Tyrrels van Palmer en Streiff die samen op Ghinzani's Ligier klapte. Dit was de 'kleine klap'. De Big-One kwam een half uur later toen maar liefst 9 coureurs op elkaar klapte en er voor zorgde dat het hele rechte stuk letterlijk geblokkeerd was. Mansell had koppelingsproblemen, daardoor schoof achter hem het gehele veld als een harmonica in elkaar. Een kolderieke situatie a la Spa 1998 ontstond. Cheever en Patrese (beide opnieuw bij een startongeluk betrokken) raakten elkaar. Daardoor klapte Caffi, Capelli, Johansson, Fabre, Alliot, Brundle en Danner op elkaar. Het gehele rechte stuk stond vol met auto's. Geen van allen kon hun weg vervolgen en meerdere coureurs rende terug naar de pits om in hun T-Car te stappen.
De 3e start verliep vlekkeloos. Senna, (de gelukkigste na een ontstekingsprobleem bij start 2) kon zijn weg vervolgen en reed met een gemankeerde auto naar een 5e plaats. Veroorzaker van de startcrash Mansell won de race met bijna 1 minuut voorsprong op Nelson Piquet. Teo Fabi werd 3e en Thierry Boutsen 4e voor Benetton. Het was een aparte Grand Prix die door al het oponthoud bij de starts om half 8 s avonds eindigde. Gelukkig werd deze race in Augustus gereden, want door het vele oponthoud zou de race zo maar eens voor het donker kunnen worden afgevlagd.
Stefan Johansson eindigde de race als 7e net achter teamgenoot Alain Prost. Een keurige prestatie van de man die 2 dagen eerder op een vervelende manier moest kennismaken met Bambi.
Geschreven door Tom (Motorsport Encyclopedia)
schwantz34
Posts: 39.488
Onwijs gaaf dat je (eindelijk) verhalen en beelden uit de oude doos gaat behandelen op deze site @MSE, ik was al bang dat het er niet meer van zou komen. Meer van dit! :)