Daar stond hij dan, midden in zijn studie Economie in Antwerpen. Marcel vroeg zich af of hij het misschien in zich had om autocoureur te worden. Ja, was het antwoord. Hij stopte met zijn studie en richtte zich volledig op een carriere in de autosport. Via een aanmelding bij de Marlboro Challenge (een talentenjacht die niet bedacht was door John de Mol maar bedoeld was voor jonge ambitieuze coureurs) kwam Marcel van de tienduizenden coureurs/liefhebbers als winnaar uit de bus.
Een seizoen later stapte hij over naar het Formule Ford 1600 kampioenschap. Een kampioenschap die jarenlang in de duinen op Zanvoort te zien was. Grote Nederlandse coureurs hebben hier hun meters gemaakt. Michel Florie (good-old en veteraan), de familie Coronel, de familie Huisman en Molenaar. Klinkende namen voor liefhebbers van de duinraces op Zandvoort. Marcel Albers was een talent. Een zeer groot talent wel te verstaan. Voor de jeugdige lezers is het waarschijnlijk niet te bevatten welke exceptionele kwaliteiten deze jongen had.
Albers werd kampioen in de Formule Ford 1600 in Nederland en besloot een jaar later over te stappen (voor 1990) naar de Opel Lotus Euroseries. Deze klasse, tegenwoordig te vergelijken met de Eurocup Formule Renault 2.0 kende een aantal grote aankomende Formule 1 coureurs als concurrentie. Pedro Lamy, David Coulthard, Gil de Ferran en Paul Stewart waren destijds (1990) de top van de jongere generatie.
Het jaar dat Albers 6e werd in deze supercompetitie op Europees niveau was een wonder. Met beperkt budget in een klein team verrichtte de jonge Nederlander wonderen. Bandenmanagement was zijn key-factor. Ook de commitment die Marcel had en het slimme rijden, maakte Marcel een zeer constante aanvallend-defensieve coureur die wist te pieken op het moment dat het moest.
Zijn top jaar in de Opel Lotus Euroseries bleef niet onopgemerkt. Albers vertrok naar Groot Brittanie om daar mee te doen aan de sterkste Formule 3 klasse in dat tijdperk. Bij het legendarische Alan Docking Racing manifesteerde Marcel zich als een uitstekend uitmuntend coureur. Een constant seizoen met 10 (!) top 6 plaatsen waaronder 5 podiumplaatsen als rookie toonde aan dat Albers een enorm talent was.
Een talent dat zichtbaar werd op de 1e editie van de Marlboro Masters. Tijdens de annual edition behaalde hij een keurige 3e plaats. Notabelen in het veld bleken laten goed genoeg voor meer dan 25 Grand Prix overwinningen. Rubens Barrichello en David Coulthard waren vice-wereldkampioenen en Andre Ribeiro maakte furore in de IndyCars met meerdere overwinningen voor Tasman Motorsport. Albers sloot een uitstekend 1e jaar Formule 3 af met de Grand Prix van Macao waar hij onder andere latere wereldkampioen Jacques Villeneuve als concurrent had.
1992 moest het jaar van Albers worden. Hij was een van de top favorieten voor de titel. Nederland had in die jaren nog steeds geen kennis gemaakt met Jos Verstappen. Vooral in Engeland was de ster van Albers rijzende. Hij was 'the coming man' van de Europese autosport. Dat werd ook meteen duidelijk op Donington tijdens de 1e ronde van het kampioenschap. Albers won de race. Kelvin Burt en Gil de Ferran waren de andere coureurs die op het podium stonden. De tweede ronde op Silverstone werd een uitvalbeurt met een snelste ronde.
Thruxton 4 mei gaat de boeken in als de zwartste dag voor de Nederlandse autosport. Door versnellingsbakproblemen startte Albers in het achterveld. Hij maakte een geweldige opmars tot hij aan het einde van het rechte stuk vol over de achterkant van Elton Julian vloog. Een crash die hij niet zou overleven. Albers overleed op 4 mei in Thruxton, werd postum als 7e geklasseerd.
Reddingswerkers waren meer dan een uur bezig om Albers uit de bolide te bevrijden. Op weg naar het ziekenhuis verloor Albers het leven. Een trieste zaak die misschien met de veiligheids standaards van heden misschien wel minder ernstig was afgelopen. Autosport is en blijft gevaarlijk. Marcel Albers wist dat.
Met Marcel Albers verloor de Nederlandse autosport het absoluut grootste talent ooit. Hedendaags is de Marcel Albers Trofee nog steeds dienende op Zandvoort tijdens de Masters. Tijdens de Marcel Albers memorial in 2017 sprak de vader van Marcel Albers met Hart van Nederland. " Ik kan goed over mijn zoon praten, maar ik mis hem natuurlijk elke dag. Ik ben niet alleen trots op zijn overwinningen, maar meer nog als persoon. Het was een echte mensenenmens en maakte met iedereen een praatje. Ik volg Max Verstappen en toen hij vorig jaar de Grand Prix van Spanje in Barcelona won, zag ik mijn zoon".
Marcel Albers mag nooit vergeten worden door de Nederlandse autosportliefhebber. Zijn te korte loopbaan heeft zo veel mooie momenten opgeleverd. Als schrijver van dit stuk durf ik de stelling dat Marcel Albers de 1e Nederlander zou worden die in een Formule 1 topteam voor podiums en overwinningen zou strijden met 100 % aan. Marcel Albers is 25 jaar oud geworden. Er zijn nog enkele mooie artikelen op internet te vinden over Marcel. Zoek er eens naar, je zult er geen spijt van krijgen.
MotorsportEncyclopedia
Posts: 931
Het verhaal is inderdaad door mij geschreven. Helaas zijn er in deze bijdrage een aantal tik en taalfouten geslopen. Mijn excuses hiervoor.
Foto's bij het geheel zijn beschermd, vandaar dat ik deze niet kon plaatsen. Wel kan ik jullie vertellen dat er echt te weinig mensen daadwerkelijk weten wi... [Lees verder]