Historie: De vergeten Formule 1 circuits: Detroit

De vergeten Formule 1-circuits : Deel 1 Detroit - Water, casino en een tunnel aan de andere kant van de oceaan. De titel zal vermoeden dat men hier spreekt over Monaco in de Verenigde Staten. Niets is minder waar, we praten over één van de circuits die de Verenigde Staten moest veroveren om Formule 1 populair te maken.

De promotors van de Grand Prix van de Verenigde Staten hadden eind jaren zeventig het idee om hun eigen Grand Prix van Monaco te organiseren.  Vele bestemmingen werden bezocht, maar uiteindelijk kwam men in The Motor City terecht. Detroit moest de vervanger worden van Long Beach. Het stratencircuit aan de westkust van de Verenigde Staten zou in 1983 voor het laatst op de kalender staan. Long Beach verdween omdat het niet rendabel meer was om daar een Grand Prix te organiseren. De Verenigde Staten had een alternatief nodig en koos uiteindelijk voor Detroit.

De baan van Detroit, die voerde door het Renaissance Centre, moest het imago van de stad oppoetsen. Detroit was al jaren in verval en kon volgens de promotors (General Motors) goede reclame gebruiken. Men tekende een circuit dat ongeveer hetzelfde moest hebben als Monaco. Een ritje langs het water, een krappe bochtige sectie en natuurlijk een tunnel. Onder het motto beter goed gejat dan slecht verzonnen vond op 6 juni in 1982 de eerste Detroit Grand Prix plaats. In de aanloop van het weekend deden zich verschillende problemen voor. De familiesessie op donderdagmiddag, vroeger een vast item bij nieuwe circuits, werd geannuleerd. De kwalificatie op vrijdagmiddag werd uitgesteld. Men vroeg zich af of er nog wel gereden zou worden. Het circuit was nog niet voldoende op orde om erop te gaan rijden. Op zaterdag ging het weekend van start met kwalificatiesessies en op zondag werd de race gewonnen door John Watson. Niet echt een mooie start op het 4.168 km lange circuit. Toch werd de organisatie door Ecclestone geprezen voor haar optreden in 1982. Aan de andere kant natuurlijk logisch, Ecclestone moest geld verdienen aan het promoten van deze Grand Prix en het promoten van Formule 1 in de Verenigde Staten.

In de jaren daarna ging het ietsje beter. Toeschouwers aantallen van ongeveer 70.000 mensen op zondag was geen slechte prestatie. De kaartjes waren betaalbaar en het Amerikaanse publiek scheen het zelfs leuk te vinden. De boten die in de rivier lagen, de Downtown Detroit Music die gespeeld werd en de mensen die vanaf de balkonnetjes naar beneden konden kijken, deed vermoeden dat het Detroit was gelukt om Monaco te evenaren.

Niets was echter minder waar. Waar het publiek positief was over de Detroit Grand Prix, waren de coureurs dat niet. Rond het midden van de jaren '80 was deze baan zelfs het minst favoriet bij de coureurs. Er waren zelfs strenge voorwaarden nodig van de organisatie dat de coureurs veilig naar de baan toe konden komen. In de jaren '80 beleefde Detroit namelijk zijn eerste echte criminelen-lente. De stad stond natuurlijk al langer niet heel hoog aangeschreven, maar de criminelen-lente sprak niet in het voordeel van de organisatie. Door deze gewelddadige activiteiten namen de toeschouwersaantallen in de loop van de jaren ook af. Vanaf 1986 was het ernstiger. Coureurs vonden de baan erg langzaam, er was weinig uitdaging en men vond zichzelf gebruikt voor de promotie van een stad die toch al een slecht imago had. De coureurs stemde unaniem dat de FOM een andere oplossing zou moeten vinden. Ecclestone kwam vanaf 1989 met het stratencircuit van Phoenix op de proppen, maar het leed was al geschied. Sterker nog, door de vele criminaliteit waren er onvoldoende radiofrequenties beschikbaar voor de teams. Ayrton Senna kreeg er in 1987 mee te maken toen hij de pits uitreed. Hij kreeg de lokale politie op zijn radio te horen die achter een crimineel aan zaten. (bron: Heinz Pruller GP Story)

Nee, Detroit heeft weinig gebracht voor de autosport fan. De baan was saai, de omgeving was te gemaakt en de fans bleven aan het einde weg. Wel is voor de technische wereld de Detroit Grand Prix een klassieker geworden. Ayrton Senna en team Lotus reden hier namelijk voor het eerst met het actieve veringssysteem. Het systeem dat door Lotus in samenwerking met British Aerospace in het geheim was ontwikkeld. Ayrton Senna mogen we wat dat betreft de koning van Detroit noemen. Hij won de race drie keer. Na 1988 verdween het circuit van de Formule 1-kalender om opgenomen te worden door de PPG IndyCar World Series. Drie keer zouden de IndyCars hier rijden om vanaf 1992 over te stappen naar het Belle Isle Street Circuit tussen Detroit en Windsor, Canada. Deze race staat nog steeds op de IndyCar kalender en wordt jaarlijks op zaterdag en zondag als double-header verreden.

MotorsportEncyclopedia zal zo nu en dan wat verhalen uit de oude doos vertellen om de historie van de Formule 1 in ere te houden.

Flying Dutchman

Posts: 2.402

Deze tijden heb ik niet meegamaakt en heb met heel veel interesse gelezen.
Hopen dat er meer zulke leuke verhalen komen. Thanks

• 4
• 15 aug 2018 - 19:05

Alle 16 comments ▼