Historie: Pay drivers in de Formule 1: Taki Inoue en zijn hedendaagse cult-status

In de winterpauze zullen wij frequent aandacht besteden aan paydrivers uit de historie van de Formule 1. Vandaag een zeer apart figuur die door velen, waaronder zichzelf, betiteld wordt als 'slechtste Formule 1-coureur ooit'. We hebben het over een man die achttien keer deelnam aan een Grand Prix, Taki Inoue.

Eerste kennismaking met autoracen

Inoue is geboren op 5 september 1963 in Kobe, Japan. Hij reed zijn eerste meters in een raceauto in 1985, waar hij deelnemer was aan het Fuji Freshman Championship. Na twee seizoenen promoveerde hij naar de Formule Ford in Japan. In 1988 tekende hij voor David Sears Motorsport en kwam hij in Engeland uit in het RAC en Esso Formule Ford-kampioenschap. Van 1991 tot en met 1993 reed hij in het Japanse Formule 3-kampioenschap. Hij kwam niet verder dan twee vierde plaatsen en finishte als negende in het kampioenschap in 1992 en 1993. In 1994 maakte hij opnieuw de overstap naar Europa om deel te nemen aan het FIA European Formula 3000-kampioenschap.

1994 Formule 3000

Inoue begon het Formule 3000-seizoen op 2 mei 1994. Tijdens de eerste race van het seizoen startte de Japanner in zijn Reynard Ford-Cosworth van de 21e positie. Hij zou de wedstrijd uiteindelijk als vijftiende finishen. Een negende plaats op Estoril in Portugal, tijdens de zevende ronde van het kampioenschap, was zijn beste prestatie. Waar teamgenoot Vincenzo Sospiri tijdens zes van de acht wedstrijden punten scoorde en vierde werd in het kampioenschap, bleef Inoue puntloos. De Japanner kreeg het niet voor elkaar om ook maar een keer sneller te zijn dan zijn teamgenoot. Tijdens de kwalificatie van de wedstrijd op Hockenheim verprutste Sospiri zijn ronde. Hij kwam als twintigste op de startgrid te staan. Dit was nog altijd sneller dan Inoue die met een voor zijn doen 'perfect-lap' slechts eenentwintigste was. Het seizoen eindigde Inoue met een uitvalbeurt op Magny-Cours.
 

1994 De kans bij Simtek

Het seizoen 1994 zat er voor Inoue eigenlijk op totdat Simtek plotseling met een press-release kwam: "After completing a successful test in Barcelona last week, Takachiho "Taki" Inoue will make his grand prix debut in a one race deal with the MTV Simtek Ford team at the forthcoming Grand Prix in Suzuka." Het persbericht voegde er verder aan toe dat: "Taki's test in Barcelona, coupled with his knowledge of the Suzuka circuit, proved to the Simtek team that he was the ideal candiate to pilot the S941/004 at the forthcoming grand prix." Maar de vraag is, hoe heeft Inoue het met zijn beperkte kwaliteiten voor elkaar gekregen om deze deal te sluiten? Het begon allemaal in Barcelona, Spanje. Inoue raakte in gesprek met Nick Wirth, destijds de teameigenaar van Simtek. Simtek had een beroerd eerste jaar achter de rug, met de dood van Roland Ratzenberger op Imola. Tijdens de test op Barcelona bleek dat Simtek nog drie setjes banden over had. Inoue mocht in de auto stappen en reed ongeveer twintig rondjes. "Daarna volgde de race in Japan", legde Inoue later uit. Inoue kreeg het benodigde sponsorbedrag bij elkaar en kon daarom in zijn thuisland in actie komen voor zijn eerste Grand Prix. Het werd een fiasco. De uiterst moeilijk handelbare Simtek was volgens zijn eigen woorden 'all over the place'. Hij kreeg het niet voor elkaar om met enige consistentie zijn ronden te rijden. Tijdens de kwalificatie was hij bijna acht seconden langzamer dan Michael Schumacher. De Japanner kon zich op een 26e plaats kwalificeren, aangezien de beide Pacific Ilmor-auto's van Gachot en Belmondo nog trager waren. In de regenrace op zondag spinde Inoue in de derde ronde van de wedstrijd uit de race. Het zou zijn enige Grand Prix zijn in 1994. Voor de race in Adelaide werd hij vervangen door Domenico Schiattarella.
 

1995 De jacht op een stoeltje en Footwork

Voor 1995 vond de Japanner een stoeltje bij het team van Footwork. Hij werd hier teamgenoot van de hoog aangeschreven Gianni Morbidelli. Inoue had in eerste instantie bijna een deal met Larrousse, maar naar eigen zeggen was het bij dat team 'een rommeltje'. "Ik had niet het idee dat ik daar mijn ware potentie kon tonen," vertelde de Japanner met een nodige dosis humor. "Toen ik een contract voorgelegd kreeg in Antony, Parijs moest ik naar het toilet. Het bleek uiteindelijk een redding te zijn. Er kwam iemand naar me toe die me informeerde dat als ik een krabbel zou zetten, ik het geld kwijt zou zijn." Inoue gaf later aan nog in gesprek te zijn geweest met Simtek en Lotus. "Beide teams vertelden me voorafgaande aan het seizoen dat ze ernstig in de problemen zaten en dat ze snel de stekker uit het team zouden trekken." Deze uitspraak van Inoue, ruim twintig jaar later kan men betitelen als een cowboy-verhaal. Het was inderdaad duidelijk dat Lotus niet zou overleven, maar de tekenen voor Simtek waren zeer goed. Inoue heeft met deze uitspraak natuurlijk een beetje de draak gestoken met het team dat hem liet debuteren. Nick Wirth heeft later overigens verklaard dat als hij Inoue in de auto naast Verstappen had gezet in 1995, hij het team beter voor aanvang op had kunnen doeken. Met Jackie Oliver had de Japanner een goede band. In de zeventien wedstrijden die het seizoen 1995 kende, behaalde Inoue slechts vijf keer de finish. Inoue raakte gedurende het seizoen betrokken bij twee bizarre incidenten. Na de training voor de Grand Prix van Monaco rolde hij over zijn dak terwijl hij terug gesleept werd naar de pits. Jean Ragnotti, een rally-rijder uit Frankrijk, sleepte Inoue en reed iets te hard de hoek om. In Hongarije wilde Inoue zelf voor brandweerman spelen, toen hij in de dertiende ronde zijn auto met een brandende motor aan de kant had gezet. Inoue rende naar de marshalls om een brandblusser te halen. Een aanrijdende official-auto kon hem niet meer ontwijken en zo eindigde de Footwork-coureur boven op de motorkap. Inoue sprak later over een pijnlijk incident. "Ik zou eigenlijk met de helikopter vervoerd worden naar het ziekenhuis. Toen kwam Charlie Whiting naar me toe om te vertellen dat dit niet mogelijk was. Ze zouden de race namelijk stil moeten leggen, omdat er anders geen helikopter beschikbaar was. Ik moest wachten tot dat de race afgelopen was."
 

1996 Geen sponsoring, Minardi kiest Fisichella

In 1996 zou Inoue aan de slag kunnen gaan bij Minardi. Hij testte de auto, de M196, op Estoril tijdens de presentatie. Maar kort na de test bleek het budget van Inoue niet toereikend te zijn. Giancarlo Fisichella werd ondersteund door Marlboro Italy en kreeg hierdoor het stoeltje. De Australische Grand Prix van 1995 bleek de laatste te zijn van Inoue. In 2005 reed hij de Rolex 24 uur van Daytona in een Porsche GT3. Hij eindigde samen met Hoshiri Wada, Akira Hirakawa, Akira Fujita en Kiichi Takahashi op de 41e plaats op 242 ronden achterstand van de winnaars Max Angelelli, Wayne Taylor en Emmanuel Collard. Inoue bekommerde zich later om de Japanse-coureur Kimiya Sato, die in 2013 voor Sauber testte. Daarna werd het in de racewereld stil rond Inoue. Niet op Twitter, de in Monte-Carlo woonachtige Inoue heeft 66.500 volgers en is dagelijks te vinden op het sociale platform, waar hij onder andere de draak steekt met zichzelf. Taki Inoue is misschien niet de beste coureur die Formule 1 ooit heeft gehad, het is wel een cultfiguur, waar de mythe nog lang niet van gestorven is....
 

Kwalificatie resultaten Taki Inoue gedurende het seizoen 1995: (resultaten op basis van de snelste kwalificatietijd)

brabham-bt50

Posts: 11.760

Ja die filmposter is echt geniaal haha. Mooi interview met Inoue oo TopGear
https://www.topgear.com/car-news/adventures/interview-top-gear-meets-taki-inoue-f1s-worst-ever-driver

• 1
• 8 dec 2018 - 11:16

Alle 7 comments ▼