Historie: Michael Schumacher Special: Deel 4 - Tweede wereldtitel en de schande van Jerez

Op donderdag 3 januari 2019 zal Michael Schumacher 50 jaar worden. Reden voor F1Today.net om in een uitgebreide serie terug te blikken op de loopbaan van de man die qua statistieken de grootste Formule 1-coureur is. In onze serie nemen wij bepaalde 'tijdperken' uit de loopbaan van de Duitser door. Wij gaan dieper in op bepaalde details en zullen met video's en foto's het geheel extra glans geven. Om het verhaal makkelijker te maken hebben wij er voor gekozen om hem bij zijn voornaam te noemen. Zijn broertje Ralf wordt eveneens met de voornaam benoemd.

De prolongatie van de wereldtitel in 1995

De Benetton B195 werd in 1995 voorzien van een Renault-motor. Ross Brawn en Rory Byrne waren verantwoordelijk voor het ontwerp van de auto. De auto verschilde niet zo heel veel van de B194, alleen was de achterkant van de auto aangepast, omdat de V8 van Ford vervangen werd door de Renault RS7 V10. Al tijdens de test aan het begin van het seizoen werd duidelijk dat de B195 een veel mindere auto was dan men in eerste instantie dacht. De auto had grote problemen met de wegligging. Dit werd overigens aan het einde van het jaar door Gerhard Berger bevestigd tijdens de off-season wintertest in Estoril. Berger en Alesi reden beiden in Michael zijn auto en waren niet onder de indruk over de handeling van de auto. Toch lukte het Michael om opnieuw wereldkampioen te worden. Ditmaal was hij een klasse beter dan zijn concurrent Damon Hill. Waar Michael in 1994 nog wel eens een steekje liet vallen, was het in 1995 zijn naaste belager Damon Hill die de mist in ging. Hill kreeg het voor elkaar om Michael tot twee keer toe uit de wedstrijd te knikkeren. Beide keren ramde Hill van achter de Benetton van de baan. Ook tijdens de Belgische Grand Prix, die Michael vanaf de zestiende plaats moest aanvangen, was hij oppermachtig. In een direct gevecht met Hill liet Michael zien dat het rijden in de regen een wapen is. Michael behaalde op het circuit van Okayama zijn tweede wereldtitel. Eveneens werd het team wereldkampioen bij de constructeurs. Teamgenoot Johnny Herbert behaalde twee overwinningen, met dank aan de ongelukken die Hill veroorzaakte.

Verrassende overstap naar Ferrari

Contractueel lag Michael voor 1996 nog vast bij Benetton, maar hij besloot eind 1995 over te stappen naar Ferrari. Michael testte na de laatste Grand Prix van het jaar op Adelaide voor het eerst met de Ferrari 412T, die in 1995 bestuurd werd door Jean Alesi en Gerhard Berger. Michael was onder de indruk. De Ferrari V12-motor achtte hij goed genoeg om het kampioenschap van 1995 mee te winnen. Toch zou de ontwikkeling van Ferrari gebaseerd zijn op de ontwikkeling van een V10-motor. Deze werd in de winter van 1995 dan ook uitgebreid getest op het circuit van Estoril, Mugello en Fiorano. De ontwikkeling lag in een hoog tempo en zo kon Michael tijdens de wintertests in Estoril een tijd rijden die bijna twee seconden sneller was dan de tijden van Berger en Alesi. De Ferrari F310 had vanaf het begin van het seizoen te kampen met betrouwbaarheidsproblemen. Onder andere in Melbourne en Buenos Aires viel Michael uit. Toch was de auto redelijk snel. Zeker gezien de pole positions die Michael haalde in San Marino en Monaco. Tijdens de Grand Prix van Monaco maakte Michael een fout door zijn auto in de eerste ronde in de muur te zetten.

Twee weken later, tijdens de Grand Prix van Spanje behaalde Michael zijn eerste overwinning voor Ferrari. In een absolute masterclass reed de Duitser het hele veld op een hoop. Het deed vele denken aan de overwinning van Ayrton Senna in Estoril, tijdens de Portugese Grand Prix van 1985. Michael was dit dag ongenaakbaar. Dat het opnieuw in Spanje was waar hij zijn regenrace won, was niet verwonderlijk. Sinds zijn entree in de Formule 1 was Michael altijd snel op dit circuit. Zeker in de regen, gezien zijn tweede plaats in 1992 achter Nigel Mansell. De overwinning kwam op een goed moment. Michael werd plotseling gezien als titelkandidaat, maar een ploffende motor op Magny Cours en een hydraulisch probleem op Silverstone zorgde voor twee nul-resultaten. Toch won Michael nog twee races in 1996. Op 25 augustus op Spa-Francorchamps en op 8 september op Monza. Met name de Italiaanse Grand Prix op Monza was een emotionele voor de Tifosi. Zij hadden sinds 1988 moeten wachten op een overwinning. Michael zou het kampioenschap in 1996 als derde afsluiten.

Een geweldig 1997

Voor 1997 werd de Ferrari F310 verder doorontwikkeld. Het was met name Eddie Irvine die tienduizenden kilometers voor zijn rekening nam tijdens testsessies op Fiorano. Michael startte daarom ook vol verwachtingen aan het seizoen dat Ferrari de eerste wereldtitel zou moeten brengen sinds de titel van Jody Scheckter in 1979. Ferrari zocht naar een kans om constructeur-kampioen te worden en dat zou voor het eerst sinds 1983 zijn. Michael kwam vanaf de Grand Prix van Monaco op stoom. Hij behaalde hier zijn eerste overwinning en nam daarmee de leiding in het kampioenschap over van Jacques Villeneuve. Al snel werd duidelijk dat de titelstrijd zou gaan tussen de Duitser en de Canadees. Na de Franse Grand Prix op Magny Cours had Michael een veertien punten tellende voorsprong op Villeneuve. In die tijd was een overwinning voor een Grand Prix tien punten waard. Na de Belgische Grand Prix, die Michael voor de vierde keer in zijn loopbaan won, was het gat met Villeneuve geslonken tot elf punten. Met nog vijf wedstrijden te gaan een aardige buffer. Toch kwam Ferrari er in de relatief hogesnelheidscircuits van Monza en de A1-Ring (tegenwoordig Red Bull Ring) niet aan te pas. Michael finishte tweemaal als zesde en zag zijn voorsprong slinken tot de kleinst mogelijke marge. Na een uitvalbeurt tijdens de Grand Prix van Luxemburg, waar hij door broer Ralf via Giancarlo uit de wedstrijd werd geramd, keek Michael tegen een achterstand van negen punten aan. Dit met nog twee wedstrijden te gaan. Een swing van 23 punten die plaatsvond in zeven wedstrijden.

De Duitser had de titel niet meer in eigen hand. Toch kreeg Michael de titel binnen handbereik, nadat Jacques Villeneuve gediskwalificeerd werd na de Japanse Grand Prix. Villeneuve, op dat moment onder verscherpt toezicht na een eerder akkefietje, reed tijdens de trainingen van de Japanse Grand Prix met een te hoge snelheid in een gele vlag-situatie. Aanstichter van deze situatie was de Tyrrell van Jos Verstappen, die naast de baan stond. Villeneuve werd in eerste instantie de pole position van de de race ontzegd. De Canadees werd naar de achterkant van de grid verwezen, maar na protesten mocht hij vanaf pole van start gaan. Villeneuve reed zich naar een vijfde plaats, terwijl Michael de wedstrijd won. Williams besloot het protest te laten vallen en Villeneuve verloor zijn twee punten. Dit maakte Michael de kampioenschapsleider met, alleen nog de race in Jerez te gaan.

De schande van Jerez en uitsluiting van het kampioenschap

Tijdens de trainingen in Jerez reden Michael, Villeneuve en Frentzen gezamenlijk de snelste tijd tijdens de kwalificatie. Damon Hill volgde in zijn Arrows op minder dan een tiende. Had Hill zich niet verremd in zijn snelste ronde, was de Arrows-Yamaha coureur waarschijnlijk van pole vertrokken. In een man tegen man-gevecht nam Michael in het eerste gedeelte de leiding van de race. Villeneuve kon volgen, maar had het lastig in zijn eerste stint. Na de bandenwissel zag het er plotseling anders uit. Net zoals drie jaar eerder kwam de achtervolger Michael in de nek hijgen. Villeneuve was op nieuwe banden stukken sneller dan de Ferrari en plaatste zijn aanval in de Curva Dry Sack. Wat er toen plaatsvond gaat nog steeds de boeken in als een van de grootste schandes van de sport ooit. Martin Brundle legde dit tijdens zijn commentaar van de wedstrijd haarfijn uit: "That didn't work, that didn't work Michael, you hit the wrong part my friend!" Murray Walker deed er nog een schepje bovenop: "This is a replay of the world championship in 1994." Met deze actie kwam de strijd om de titel in 1994 ook in een totaal ander daglicht te staan. Schumacher werd geliqiudeerd in de Italiaanse, Engelse en Duitse media. Ook de FIA en het World MotorSport Council waren niet onder de indruk van de actie. De FIA diskwalificeerde Michael tijdens een speciale hoorzitting op 11 november 1997. Schumacher werd schuldig bevonden door een 24-koppige jury. Hij moest zijn tweede plaats in het wereldkampioenschap afgeven en zou verder niet vervolgd worden voor een eventuele schorsing betreffende het jaar 1998. Max Mosley vertelde letterlijk: "The World Motorsport Council have carefully considered all the evidence in relation to the incident and have concluded that although the actions were deliberate they were not premeditated."Schumacher reageerde zelf en gaf zijn fout toe: "Ik heb er slecht van geslapen. Ik heb twee of drie dagen rondgelopen met het idee dat ik iets fout heb gedaan. Ik moet hiervan leren, we maken tenslotte allemaal fouten. Ik zal sterker terugkomen en ik hoop dat het beter gaat worden in de toekomst."

De reactie van Jacques Villeneuve

Villeneuve zou later toegeven dat hij wist dat dit zou gaan gebeuren. "Wij hebben er met het team uitgebreid over gesproken, wij wisten tot welke dingen hij in staat zou zijn. Ik weet dat ik de bocht (Curva Dry Sack) waarschijnlijk niet had kunnen halen. Mocht ik het opnieuw hebben geprobeerd, tijdens een later tijdstip, was de situatie hetzelfde. Hij had mij altijd van de baan af willen kegelen. Ik was blij dat ik door kon rijden, want de auto voelde slecht aan na deze aanrijding. Het idee om de McLarens voorbij te laten was een strategische keuze. Ik had aan een derde plaats genoeg voor de titel." Het niet aanvalsverdrag werd daadwerkelijk uitgevoerd tijdens de laatste ronde. Mika Hakkinen won zijn eerste Grand Prix, een wonderbaarlijk moment waarin wij in het eerste deel van onze serie 'the second chance' uitgebreid bij hebben stilgestaan. Michael antwoordde in 2009 op de vraag of hij ooit dingen anders zou hebben gedaan tijdens zijn loopbaan als volgt: "De race op Jerez in 1997 zou ik graag willen veranderen. Ik had nog andere mogelijkheden om daar kampioen te worden. Uiteindelijk heb ik hier van geleerd en heeft het me wel sterker gemaakt."

Flying Dutchman

Posts: 2.352

Kwalificatie in Monaco was inderdaad een masterclass. Overwinning van Spanje was een van de zoveelsten waarom Schumacher the best ever is. Los van alle akkefietjes a la Jerez.

• 2
• 31 dec 2018 - 14:25

Alle 7 comments ▼