5
In deel 1 van onze special spraken wij over de eerste jaren van Ayrton in Brazilië. In 1977 zou Ayrton voor het eerst een echte serieuze internationale wedstrijd rijden in de Zuid-Amerikaanse karting. Deze vond plaats op de Luis Pedro Serra Speedway in San José, Uruguay.
Racen om het Zuid-Amerikaans kart kampioenschap
De kwalificaties begonnen op vrijdag 22 april. Ayrton behaalde hier een vierde plaats. Op de zaterdag won Ayrton twee knock-out racen in zijn groep, maar uiteindelijk kreeg Jorge Soler, een Uruguayaanse-coureur, de pole position voor de laatste manche. Soler had namelijk drie manches in zijn kwalificatiegroep gewonnen.
Tijdens de eerste ronde van de eerste manche op zondag reed Ayrton weg bij de Uruguayaan, hij opende een groot gat en hield de leiding. Soler eindige op de tweede plaats en Walter Travaglini op de derde plaats. Travaglini reed deze race op de geleende banden van Ayrton, het liet zien dat karting in die tijd puur en vriendschap was. Ayrton zou hier later in zijn Formule 1-carrière uitgebreid op terugkomen.
De laatste heat werd volledig gedomineerd door Ayrton, terwijl Soler probeerde Travaglini achter zich te houden. Aan het einde van de race liet Ayrton zich iets terugzakken maar spannend werd het nooit meer.
Interview na afloop
Na afloop van het behalen van het Zuid-Amerikaanse kart kampioenschap vertelde de 17-jarige Ayrton het volgende: "Ik zal alleen deelnemen aan het wereldkampioenschap als ik tijd heb om me voor te bereiden. Ik moet er minstens één maand voor de wedstrijd zij zodat ik de beste karts en beste motoren kan kiezen. Als ik gedwongen ben om mijn eigen spullen mee te nemen, zoals zoveel Braziliaanse coureurs moesten doen, is het voor mij de moeite niet. Maar als ik vroeg wil gaan heb ik een bewijs van mijn school nodig. Dit bewijs heb ik nodig omdat ik een paar dagen les moet kunnen overslaan, anders moet ik ze erna weer inhalen. Ik denk dat dat onwaarschijnlijk is", vertelde Ayrton in een interview met Gazeta Esportiva, de belangrijkste sportkrant van het land.
Uiteindelijk besloot Ayrton, in goed overleg met zijn familie, dat het debuut in het wereldkampioenschap nog wel een jaar zou kunnen wachten. In plaats daarvan richtte hij zich weer op de Braziliaanse races. Hij won opnieuw de "Go-Kart 3 Hours" met teamgenoot Mario Sergio de Carvalho. Als regerende kampioenen waren zij de favoriet om te winnen en na 189 ronden reden ze als eerste onder de zwart wit-geblokte vlag door.
Het cruciale moment van de race kwam twintig minuten voor het einde. Mario Sergio kreeg een lekke band en wisselde in de pits met Ayrton. Ayrton behield een krappe voorsprong op Giaffone (die de kart van Travaglini had overgenomen). Giaffone kreeg uiteindelijk te kampen met te weinig brandstof en eindigde op één ronde achter het winnende duo.
Prestaties 1978:
- Wereldkampioenschap Le Mans - Inter Categorie (6e)
- Braziliaans Kartkampioenschap - Inter Categorie (1e)
- Sao Paulo Kartkampioenschap - Inter Categorie (2e)
- Japanese Grand Prix (Sugo) - Inter Categorie (4e)
- Drie uur van Sao Paulo - Inter Categorie (1e)
Grand Prix van Australië
L. Norris
C. Sainz jr
35 leden hebben dit team als favoriet
Ik dus
Posts: 950
Dat lees je dan verkeerd...
Hij moest kiezen uit zijn EIGEN karts en materiaal ... en DAAR de beste uit kiezen is heel wat anders dan jij suggereert ...