Waar in 1985 de problemen voor Ayrton en Lotus met name in het eerste gedeelte van het seizoen plaatsvonden en hij in de tweede seizoenshelft de snelste man was, had hij in 1986 het omgekeerde. Na de wedstrijd in Detroit had Ayrton de leiding in het kampioenschap. De Lotus 98T was betrouwbaar en Ayrton kon zijn punten pakken. Toch bleek de Lotus in het vervolg van het seizoen problemen te krijgen. Als leider in het wereldkampioenschap begon Ayrton aan de achtste race van 1986 op het circuit van Paul Ricard. Het circuit in het zuiden van Frankrijk was aangepast door de fatale crash van Elio de Angelis twee maanden eerder. De Angelis testte op 14 mei van dat jaar zijn Brabham BT55.
Ondanks de pole position in Frankrijk waren de races op Paul Ricard en Brands Hatch een flinke tegenvaller voor Ayrton. In Frankrijk ging Mansell hem bij de start voorbij. Tijdens de openingsface van de race bleef Ayrton op de tweede plaats rijden totdat Andrea de Cesaris zijn motor de geest gaf. De Italiaan veroorzaakte een oliespoor. Mansell kon bij de volgende passage zijn auto nog net op de baan houden, Ayrton niet. De Braziliaan crashte en zag een kans om punten te scoren in rook opgaan.
Tijdens de Britse Grand Prix kwalificeerde Ayrton zich als derde achter de beide Williams-Honda's. Bij de eerste start nam Piquet de leiding en Ayrton de tweede plaats. Nigel Mansell had een probleem met de auto, dit zorgde voor een opstopping in het middenveld. Een ernstige crash vond plaats. Jacques Laffite, één van de meest populaire coureurs op de grid brak beide benen tijdens deze kettingbotsing. Het was Zakspeed-coureur Jonathan Palmer die als eerste de Fransman van hulp kwam voorzien. Palmer, een afgestudeerde huisarts, nam in eerste instantie de leiding over de 'rescue-operation'. Palmer keerde bij de herstart terug op de grid en finishte de race uiteindelijk als negende. Voor Laffite was het einde carrière, hij zou nooit meer aan de start van een Grand Prix verschijnen. Ayrton reed gedurende de Britse Grand Prix op de vierde plaats toen hij na een pitstop niet meer weg kwam. De Lotus viel uit met een kapotte versnellingsbak. Nigel Mansell won zijn thuisrace en kwam hierdoor aan de leiding van het kampioenschap. Ayrton stond dertien punten achter.
Vanaf een derde startplaats nam Ayrton de leiding in de race op het snelle circuit van Hockenheim. Tijdens de kwalificatie waren beide McLarens sneller geweest. Ayrton kwam de eerste ronde als leider door, maar werd bij het aanremmen van de eerste chicane in de tweede ronde ingehaald door Keke Rosberg. Daarna ontstond er een treintje met Senna, Berger, Piquet en Prost. Piquet zou uiteindelijk naar de leiding rijden en beide McLarens, voorzien van de machtige TAG-motor lagen tweede en derde. Het einde van een saaie race kwam in zicht. We weten nog wat er in 1985 gebeurde op Imola toen meerdere coureurs problemen kregen met hun brandstofverbruik. De TAG-motor bleek tijdens de omstandigheden op Hockenheim teveel benzine te hebben gebruikt. Keke Rosberg was de eerste die in de problemen kwam. De Finse-coureur reed volle bak richting Piquet en moest dat bekopen met een lege tank. Prost had hiervoor de bui al zien hangen en besloot rustiger te rijden. Senna haalde de Fransman in en kwam achter Piquet op de tweede plaats over de finish. Mansell werd derde. Het werd na afloop van de race duidelijk dat de winnaar van de race Piquet en tweede man Senna ook met grote brandstofproblemen de laatste ronde door zijn gekomen. Senna waggelde zelfs over de streep maar kon uiteindelijk toch zijn eerste podium sinds Detroit in de tas stoppen.
Tijdens de eerste Grand Prix van Hongarije haalde Ayrton onder het oog van 200.000 toeschouwers de pole position. Na de warm-up in de ochtend besloot Ayrton zijn motor te vervangen. De Renault-motor waarmee hij op Hockenheim maar net over de finish kwam bleek volgens hem te veel verbuik te hebben. Ayrton koos voor de motor die hem de overwinning op Detroit had gegeven. Ook Rene Arnoux besloot zijn Renault motor te vervangen voor een ander exemplaar. De Fransmans gok bleek verkeed uit te pakken, de Renault-motor werd in de 49e ronde opgeblazen. Ayrton aan de andere kant had druk van de achterkant, Nelson Piquet passeerde hem bij het ingaan van de twaalfde ronde. Ayrton hield daarna Prost achter zich, maar de Fransman zag genoodzaakt een stop voor nieuwe banden te maken. Piquet besloot dit ook te doen en kwam in de 30e ronde naar binnen. Ayrton kwam terug aan de leiding en reed op oudere banden snellere tijden dan Piquet. Na 40 ronden had hij een voorsprong van bijna een halve minuut. In ronde 44 kwam Senna de pits in. Na een stop van 11.11 seconden vervolgde hij zijn weg. Een nieuwe set banden en nog 30 ronden te gaan zou genoeg moeten zijn voor een derde overwinning van het seizoen. Piquet dacht er anders over, de Williams-coureur was voorzichtig geweest met zijn banden en kroop ronde na ronde dichterbij. Uiteindelijk waagde Piquet op het rechte stuk zijn aanval. Hij slaagde door via de buitenkant zijn landgenoot uit te remmen. Al gleijend ging Piquet voor Ayrton de eerste bocht in en won de race. Op 17.673 seconde finishte Ayrton als tweede, Nigel Mansell werd derde. Het gat naar Mansell werd uiteindelijk tijdens deze twee wedstrijden met vier punten verkleind.
Een motorprobleem in Oostenrijk en een kapotte transmissie in Italië zouden een voorlopige streep zetten onder de titelkansen van Ayrton. Met name de Oostenrijkse Grand Prix was een moeilijk weekend. Ayrton kwalificeerde zich als achtste en kon eigenlijk nooit aanspraak maken voor een topklassering. In Italië ging de kwalificatie beter maar tijdens de race kon hij na 250 meter al uitstappen. In Portugal behaalde Ayrton de pole door Nigel Mansell in de kwalificatie bijna één seconde voor te blijven. In een race, waarin hij op weg was naar de tweede plaats, viel hij in de laatste ronde stil doordat hij geen brandstof meer in de auto had. Ayrton werd uiteindelijk nog wel als vierde geklasseerd maar door de 'best of 11' regel zag hij de mogelijkheid om kampioen te worden in rook opgaan. Ondanks een pole position en een derde plaats in Mexico, een race die gewonnen werd door Gerhard Berger in de Benetton-BMW, lag de titelstrijd voor Mansell en Prost volledig open. Een kampioenschap dat uiteindelijk gewonnen werd door Alain Prost omdat Nigel Mansell zijn band explodeerde op het Brabham-straight in Adelaide. Het zou de tweede titel voor de Fransman worden. Ayrton was inmiddels al uitgevallen door een kapotte Renault-motor.
Eindstand kampioenschap
1. Alain Prost, McLaren-TAG, 72 (74)
2. Nigel Mansell, Williams-Honda, 70 (72)
3. Nelson Piquet, Williams-Honda, 69
4. Ayrton Senna, Lotus-Renault, 55
5. Stefan Johansson, Ferrari, 23
6. Keke Rosberg, McLaren-TAG, 22
7. Gerhard Berger, Benetton-BMW, 17
Red Bull-coureur Sergio Perez is bezig met een rampzalig seizoen in de Formule 1. In zijn thuisland Mexico ging er he...
Het team van Alpine kende een geweldig weekend in Brazilië. Esteban Ocon en Pierre Gasly bezorgden het team een ...
Robert Shwartzman heeft een nieuwe uitdaging gevonden voor 2025. De reservecoureur van Ferrari maakt de overstap naar...
Oud-coureur Johnny Herbert ontving in de afgelopen veel kritiek. In de voorgaande races was hij regelmatig steward, m...
Max Verstappen reed afgelopen weekend een ijzersterke race in Brazilië. In de regen op het circuit van Interlago...
Lokale tijd
Lokale tijd
Bahrain International Circuit - Wintertest
renzo
Posts: 932
Mooiste inhaalactie ooit op de Hungaroring, Piquet buitenom bij Senna, bijna onmogelijk.