De Grand Prix van Oostenrijk uit 1999 was een aparte. Het was voor de eerste keer sinds de Grand Prix van Frankrijk 1996 dat Michael Schumacher niet van start ging tijdens een race. De Duitser maakte op het circuit van Silverstone een angstaanjagende crash mee en brak zijn been. Ferrari had echter een plan B achter de hand en schoof noodgedwongen Eddie Irvine door naar de positie van eerste coureur.
Dat de Ferrari F399 een goede auto was, die de McLaren MP4-14 kon uitdagen, werd al snel duidelijk. Irvine won zeer verrassend de eerste Grand Prix van het seizoen en Schumacher was de beste in San Marino en Monaco. Toch verloor Irvine in het begin van het seizoen de meeste punten. Op Interlagos moest hij een ongeplande stop maken om vuil uit de radiatoren te laten halen. Dit kostte hem een zekere podiumplaats. Tijdens de Grand Prix van San Marino plofte zijn motor en verloor hij een zekere derde plaats. Een podiumplaats in Canada was, na de aanrijding met David Coulthard, een geschenk.
Irvine liet tot aan de Britse Grand Prix van 1999 in totaal zes punten liggen, hetgeen in de puntentelling van die tijd een behoorlijk aantal was (10-6-4-3-2-1).
De strijd om de titel kende na de Franse Grand Prix een gevaarlijke outsider in de vorm van Heinz Harald Frentzen. De Jordan-coureur gaf Eddie Jordan in Frankrijk zijn tweede Grand Prix-overwinning. Frentzen naderde na zijn zege tot op zeventien punten van de kampioenschapsleider. Ferrari had voor Schumacher tijdens de Britse Grand Prix een serie updates meegenomen, deze zouden de Duitser naar Ferrari's eerste wereldtitel in 20 jaar moeten leiden. Met Schumacher in kansrijke positie voor de weredtitel, startte de Grand Prix op Silverstone als de achtste van zestien races.
Bij de start bleven Jacques Villeneuve en Alessandro Zanardi staan. Dit zorgde ervoor dat er op Hangar Straight al met een rode vlag gezwaaid werd. Michael Schumacher, had op datzelfde moment een rem probleem en crashte zwaar in Stowe. De Duitser brak zijn rechterbeen en de race moest worden herstart. Coulthard won zijn thuisrace en Irvine finishte als tweede. Deze tweede plaats zorgde ervoor dat hij binnen een Grand Prix-overwinning van Mika Hakkinen kwam 40 om 32. Ferrari realiseerde zich dat het Michael Schumacher voor een langere tijd kwijt zou zijn. De Italianen waren na de Britse Grand Prix nog steeds de leiders in de strijd om de constructeurstitel.
Na afloop van Schumacher's ongeluk stelde de media de vraag wie Schumacher zou gaan vervangen. Luca Badoer was de officiele testrijder van Ferrari, maar uiteindelijk viel de keuze op Mika Salo. Salo, de Fin die in het begin van het seizoen bij British American Racing Ricardo Zonta verving, waagde zich ondertussen aan een uitgebreid testprogramma voor de Oostenrijkse Grand Prix.
In Oostenrijk maakte Mika Salo zijn opwachting als vervanger van de tweevoudig wereldkampioen. Salo kwalificeerde zich op 1,5 seconde van polesitter Mika Hakkinen en slechts een halve seconde achter Eddie Irvine. In de jaren '90 kende Formule 1 haar hoogtijdagen op het gebied van testen. Salo ging bijna perfect voorbereid naar de Oostenrijkse Grand Prix toe. De race zelf was er een om van te watertanden.
Bij de start lagen beide McLarens van David Coulthard en Mika Hakkinen aan de leiding, bij het aan remmen van de Remus Kurve gaat het fout. David Coulthard tikte Mika Hakkinen aan en de Fin mocht achteraan aansluiten. Een geweldige opmars door het veld zou volgen. Irvine, die ondertussen dicht bij Coulthard in de buurt bleef, spaarde zijn banden en brandstof en kon door middel van een andere strategie in de 40e ronde de leiding overnemen van de Schot.
De Noord-Ier reed aan de leiding van de race en dat was pas de tweede keer dat seizoen. De eerste keer dat hij aan de leiding reed, won hij meteen de Grand Prix. In Oostenrijk zou dat niet anders zijn. Irvine bleef Coulthard elke ronde op afstand houden en hoe hard de Schot ook probeerde om een poging te kunnen wagen, Irvine bleef hem uiteindelijk voor. In de laatste ronde leek het erop dat Coulthard een alles-of-niets aanval zou kunnen inzetten maar de Noord-Ier was te snel.
Irvine won de Grand Prix van Oostenrijk en naderde Hakkinen tot op twee punten. Ferrari had met haar tweede coureur plotseling een kans op de wereldtitel. Een wereldtitel die eigenlijk voor Michael Schumacher voorbestemd zou zijn.
"Ik was verrast dat ik de McLarens heb kunnen verslaan vandaag", vertelde Irvine na afloop van de race. "Ik wist dat we een goede strategie hadden en daardoor konden wij ze voor blijven."
Irvine's overwinning kwam mede tot stand door de 'extra snelle rondes' die hij aan het einde van zijn eerste stint reed: "Ik wist dat we daar de winst konden pakken. Ik moest die rondjes echt alles geven en de limiet van de auto opzoeken om de strategie te laten werken."
"Ik had wat remproblemen en reed uiteindelijk in de tweede stint in de rondte als een varken. Maar ik ben heel blij met deze overwinning", verklaarde Irvine.
Coulthard maakte meteen zijn excuses richting zijn teamgenoot die hij van de baan af tikte. "Dit is een nachtmerrie. Ik heb mijn teamgenoot in de steek gelaten. Uiteindelijk had ik niet de snelheid om Eddie in te kunnen halen."
Hakkinen antwoordde diplomatiek. "Het maakt op dit moment niet uit dat ik zes punten heb verloren, maar ik heb een leuke race gehad met veel inhaalacties."
Na de Oostenrijkse Grand Prix won Irvine de race in Hockenheim en de race in Maleisie. Aan het einde van het seizoen kwam de Ferrari-coureur twee punten te kort voor de wereldtitel. Deze twee punten verloor Irvine aan het begin van het seizoen en tijdens de Grand Prix van Europa waar hij bijna een minuut in de box stond te wachten omdat de monteurs tijdens de pitstop een band waren kwijt geraakt.
De complottheorie is dan ook dat Ferrari Irvine geen kampioen wilde laten worden. De Italianen hadden Michael Schumacher vooruitgeschoven als hun eerste wereldkampioen sinds 1979. Ferrari scheen daar zo veel voor over te hebben, dat ze een eventuele titel van Irvine niet waardevol genoeg vonden. Irvine verkaste voor een vermogen naar Jaguar, Schumacher kreeg Barrichello als teamgenoot en won vijf wereldtitels op rij.
Het is nog altijd niet helemaal duidelijk wie volgend jaar de teamgenoot van Max Verstappen is. De positie van Sergio...
Sauber heeft nog altijd niet besloten wie volgend jaar de teamgenoot zal gaan worden van Nico Hülkenberg. Volgen...
Kevin Magnussen zal dit weekend niet in actie komen in Brazilië. Op vrijdag werd duidelijk dat hij ziek is en da...
Het is nog altijd niet duidelijk wie volgend jaar de teamgenoot is van Nico Hülkenberg bij Sauber. Veel coureurs...
Over iets meer dan een uur gaat in Brazilië de sprintrace van start. Op het Autódromo José Carlos ...
stel je voor dat nu ook alleen de eerste zes punten kreeg, dan valt er helemaal niks meer te halen voor de meesten
Het tegenovergestelde is waarschijnlijk waar. Juist door punten schaars te maken worden topteams gedwongen meer risico’s te nemen, omdat het middenveld ook meer risico’s neemt. Tegenwoordig gokt ieder team op betrouwbaarheid, omdat er ‘zoveel’ punten te verdelen zijn.
Ook de laatste jaren van de top 6 puntentelling had je dominante teams die mijlenver voor lagen op de concurrentie, denk aan Ferrari, McLaren en Williams in bijvoorbeeld 2002, maar toch wisten 18 coureurs punten halen, door agressieve strategieën en onderdelen die op het randje van het toelaatbare waren. En dat is zo gegroeid door de puntentelling, net zoals de extreme betrouwbaarheid gegroeid is dankzij de 1-8 en later 1-10 puntentelling. Als je het weer terug zou schroeven naar de top 6 zou dat de betrouwbaarheid absoluut beïnvloeden. De rest van het veld moet immers iets verzinnen om punten te vergaren.
Of Ferrari Irvine geen WDC wilde laten worden zal je mij niet horen zeggen, het is nogal wat, een titel laten lopen omdat het niet de rijder van je keuze is.
Maar dat Schumacher zelf Irvine niet als de eerste Ferrari kampioen sinds Jody Scheckter wenste te zien, daar ben ik vrij zeker van, de zogenaamd vern**kte start van Schumacher op Suzuka spreekt voor zich.
Schumacher heeft zelf ooit verklaard dat hij de eerste Ferrari kampioen sinds 1979 wilde worden en dat hij het sportief gezien eerlijker vond als Hakkinen de titel pakte, om twee redenen, ten eerste vond hij Mika simpelweg de betere coureur en ten tweede ontwikkelde Schumacher ineens een geweten en een onzelfzuchtigheid waar hij voorheen en nadien nooit "last"van had.
Wat triggerde deze gemoedstoestand bij Schumacher? Na de GP van Maleisië bleek een onderdeel van de barge boards beide Ferrari's te kort te zijn en werden zij uit de uitslag gehaald, Hakkinen zou hierdoor met een ruime voorsprong afreizen naar Japan, maar achteraf bleek dat de barge boards binnen de marge voor afwijking van 5 mm vielen, geloof het of niet.
Schumacher zei achteraf dat hij blij was dat Hakkinen de titel pakte omdat hij zelfs hoopte dat de barge boards niet legaal verklaard zouden worden en Mika de daardoor verkregen overwinning uit Maleisië zou mogen behouden.
Ik vind het moeilijk te geloven dat Ferrari Irvine met opzet gedwarsboomd heeft en zo de titel heeft weggegooid, maar dat Der Meister het lot in eigen hand heeft genomen, daar ben ik zeker van.
Schumacher weigerde in dienst te rijden voor Irvine. Vandaar zijn lange periode door een gebroken been. iets wat een topsporter als Schumacher in een paar weken al op de been had kunnen zetten. Het blijft een krom verhaal, maar Irvine heeft er in zijn laatste race ookniets van gemaakt. Wie zegt het? was het opzet en een dreigement van Schumi zelf?
@Neppatsrev,
"Schumacher weigerde in dienst te rijden voor Irvine."
Tijdens de voorlaatste GP in Maleisië liet Schumacher Irvine voorbij zodat deze de overwinning kon pakken, hoogstwaarschijnlijk hem opgedragen, terecht, door het team.
Mijn overtuiging is dat Schumacher uiteindelijk zelf het heft in handen heeft genomen en op Suzuka overduidelijk zijn start verklootte om Hakkinen P1 te geven.
Het was niet zozeer Ferrari dat Irvine geen kampioen wilde laten worden, het was de groep Todt (inclusief Schumacher uiteraard) die dat niet wilde. Aan de andere kant stond het kamp Montezemolo dat met deze sentimenten niets had.
Later heeft Montezemolo nog geprobeerd Raikkonen naast Schumacher bij Ferrari te krijgen, maar dat werd ook tegengewerkt door het kamp Todt.
Uiteindelijk is de machtstrijd binnen Ferrari alsnog gewonnen door Montezemolo met het vertrek van Schumacher in 2006.
@Mr.Monza, "Tijdens de voorlaatste GP in Maleisië liet Schumacher Irvine voorbij zodat deze de overwinning kon pakken, hoogstwaarschijnlijk hem opgedragen, terecht, door het team."
Dat staat me nog goed bij. Schumi liet Irvine voorbij en hield de rest overduidelijk op door ze op de apex te vertragen om daarna bij het uitgaan van de bochten weer op vermogen bij ze weg te rijden.
Het was voor iedereen zichtbaar dat Schumi veel sneller kon dan hij reed, en hij hielp Irvine daarmee dan ook aan een prachtige overwinning voor het team.
Ondanks het verloren kampioenschaps jaar voor Schumi was dit een prachtig moment voor mij als Schumi fan.
Ik vermoed trouwens ook dat Schumi het kampioenschap niet aan Irvine heeft willen schenken, wat weer zichtbaar (maar niet bewezen) was in de laatste race van het seizoen.
Overigens was dat ook het jaar dat gedomineerd werd door media verhalen waarin besproken werd hoeveel Schumi per seconde (!!!) verdiende vanwege zijn (voor die periode) absurde verzekerings uitkering omdat hij niet kon rijden.
Verdikkeme, is dat alweer 20 jaar geleden?
@DraconianDevil,
Montezemolo wilde in eerste instantie Mika Hakkinen, maar dat heeft het kamp Todt/Schumacher weten tegen te houden.
Todt/Schumacher hadden hun zinnen gezet op Valentino Rossi naast Schumacher.
Montezemolo ging uiteindelijk op zijn strepen staan en eiste een akkoord van Schumacher om Kimi in de tweede Ferrari te zetten.
Schumacher liet deze termijn verlopen en toen heeft Montezemolo de macht binnen zijn eigen eigen team teruggepakt en de beslissing voor hem genomen.
Monza 2006, hoofd communicatie Luca Colajanni had inderhaast een a4'tje in elkaar geflanst dat het vertrek van Schumacher aankondigde, iedereen keek elkaar vol ongeloof aan.
Mooie reacties hier. Ik ben de laatste race een beetje vergeten. Ik weet alleen nog dat Irvine er geen reet van bakte die race. Het verhaal dat Schumi zijn start bewust verkloot heeft weet ik niet meer. Hoog tijd om weer eens terug te kijken.
"daar ben ik vrij zeker van, de zogenaamd vern**kte start van Schumacher op Suzuka spreekt voor zich."
Nou Schumacher had echt niet zo een slechte start, het hele veld achter hem kwam nauwelijks dichterbij. Hakkinen had gewoon een echte raketstart in vergelijking met de rest. Waarom zou hij ook? Zolang Hakkinen tweede lag, kon Schumacher helemaal niets doen, Irvine was zo belachelijk traag die race.
Dat Schumacher niet wou dat Irvine kampioen werd, kan ik me goed voorstellen. Een rijder die nauwelijks wat gepresteerd had in de jaren voordien, al zijn overwinningen gekregen heeft door pech bij anderen of teamorders, die dan met jouw kroon gaat lopen? Uiteraard was hij niet blij, zou ik ook niet zijn.
Ferrari gaat Irvine niet geboycot hebben, Irvine deed dat zelf wel, hij had kansen genoeg de races voordien. Al was het alleen al maar op Monza, waar ie ook echt bedroevend slecht was, of in Japan zelf.
Juist zoals bijvoorbeeld Hamilton de kost van een sterke coureur naast zich zal proberen te dwarsbomen zo deed Schumacher dat voorheen ook,
begon al nadat Damon Hill kampioen was geworden met Williams, Ferrari had Hill ook een aanbieding gedaan om voor hen te komen rijden, ook dat werd door kamp Schumacher gedwarsboomd, later hield Schumacher de komst van Hakkinen tegen en probeerde hij dat met Raikkonen..
Overigens lijken dat soort spellen bijzonder onsportief maar het is/was iets wat topcoureurs niet vreemd was,
Ik kan me nog levendig herinneren dat Montezemolo nadrukkelijk in de media is gekomen dat Schumacher, naar mate het seizoen verstreek, terug moest komen om Irvine te helpen. Dit nadat de media uitgebreid melding maakten dat Schumacher lekker er warmpjes bij zat en het seizoen niet eens meer terug wilde keren.
Ik kan me dus levendig voorstellen hetgeen MrMonza schetst. Het was Schumachers keuze niet om terug te keren. Het liefste was hij pas in 2000 weer gaan racen voor Ferrari. Hij heeft het zo lang mogelijk proberen te rekken en dat is gelukt. Om van zijn input in de laatste race maar niet te spreken. Zoals al eerder aangegeven.
Tja, Eddie maakt net als Bottas alleen kans als de veruit beste coureur niet meer meedoet en dan lukt het nog niet eens
prachtig jaar..ondanks dat mijn held niet meer mee kon doen om de titel.
Geweldige wagens...wat eem pracht lijnen hadden deze bolides.
En de comeback van the king met een masterclass op spang.....
Dat complottheorie gaat mij wat ver.. Ik herinner mij Michael die in Maleisië Eddie de overwinning schonk. En een zekere zaak m.b.t. de bargeboards waardoor Eddie.
Dat suggestieve gedeelte had wat mij betreft dan ook weggelaten mogen worden.
De schrijver schrijft dit niet suggestief. Integendeel hij schrijft wat er destijds bij bepaalde fans speelde.
Het is altijd heel makkelijk om mensen af te breken, het zou je dan ook sieren om een positieve noot te zetten bij deze leuke historische verhalen.
Maar goed, positieve noten zijn helaas op deze site niet te vinden, met dank aan de betweters en de internet terrorist die zich boven zijn stand heeft verheven.. (Dit bedoel ik overigens niet tegen jou)
Ik denk dat ik juist een van de mensen ben met een genuanceerde en vaak positieve mening. Je zou je moeten verdiepen.
Ik ben het overigens eens dat mensen meer een positieve noot kunnen laten horen, en dat ik er inderdaad zoals ik het verhaal heb gelezen van heb genoten. Dus overall heb ik een positieve mening, hetgeen mij overigens niet weerhoudt om dat deel te weerspreken omdat dit juist door deze 2 argumenten absoluut (in mijn ogen) niet relevant is voor het verhaal.
Lokale tijd
15:00 - 16:00
18:00 - 20:00
19:00 - 20:00
18:00 - 20:00
Lokale tijd
15:00 - 16:00
18:00 - 20:00
19:00 - 20:00
18:00 - 20:00
Bahrain International Circuit - Wintertest
mr.Monza
Posts: 9.857
Of Ferrari Irvine geen WDC wilde laten worden zal je mij niet horen zeggen, het is nogal wat, een titel laten lopen omdat het niet de rijder van je keuze is.
Maar dat Schumacher zelf Irvine niet als de eerste Ferrari kampioen sinds Jody Scheckter wenste te zien, daar ben ik vrij zeker van, de zo... [Lees verder]