Historie: Bahrein 2006: alles was anders dan anders

Aanstaande weekend staat de Bahreinse Grand Prix voor de deur. Deze avondrace in het Midden-Oosten is niet meer weg te denken van de kalender. Sinds 2004 wordt er op het Bahrein International Circuit rondgereden. Veel sfeer heeft het in de woestijn niet opgeleverd, maar wel veel spektakel. We gaan ditmaal terug naar de Grand Prix van 2006, de start van het 57ste wereldkampioenschap. De wedstrijd die vooraf net zo intrigerend was als de race zelf. 

Het F1-circus was gewend om af te reizen naar Down Under voor de traditionele aftrap van het seizoen, maar moest voor de opening van dit kampioenschap uitwijken naar de golfstaat. Geen honderdduizend, enthousiaste Australische F1-fans die hun helden toejuichten, maar een sfeerloos decor op een ultramodern circuit middenin de 'zandbak' van Sakhir. De wedstrijd in Melbourne kon niet in het eerste weekend plaatsvinden, omdat het precies samenviel met de Commonwealth Games, bekend als de 'Olympische Spelen' voor de 53 lidstaten van het Britse Gemenebest.

Deze ongewone aanpassing in het raceschema werd overschaduwd door al het silly-season-geweld en de tsunami aan overnames. Zo vertrok topontwerper Adrian Newey bij McLaren en ging aan de slag bij Red Bull Racing, toe aan een nieuwe uitdaging. De naam 'Jordan' verdween van de grid en werd Midland F1. Honda nam het team van BAR volledig in eigen beheer en de sponsoring van de sigarettenfabrikant verdween van de bolides. BMW nam afscheid van Williams, had Sauber overgenomen en dat werd BMW-Sauber. Red Bull wilde een tweede team en kocht Minardi. De blikjesfirma doopte het om in Scuderia Toro Rosso. Er werd ook een elfde renstal verwelkomt op de grid, genaamd Super Aguri, Het team zou rondrijden met een vier oud chassis van Arrows en met een volledige Japanse lineup. 

De transfers van coureurs had veel weg van een grote stoelendans. De wisselingen waren niet op één hand te tellen. Rubens Barrichello verliet na zes jaar Ferrari en stapte over naar Honda. Zijn Braziliaanse landgenoot, Felipe Massa, een van de testcoureurs bij de Italianen, kreeg het gedroomde zitje en nam afscheid van Sauber. Meervoudig podiumwinnaar Nick Heidfeld ging weg bij Williams en werd door BMW meegetrokken naar hun nieuwe team. Frank Williams gaf jeugd weer de kans en contracteerde GP2-kampioen Nico Rosberg, de zoon van wereldkampioen Keke Rosberg. Christijan Albers verkaste naar Midland F1, met dank aan Michel Mol die mede-eigenaar was van het Britse team. Tiago Monteiro, podiumwinnaar op Indianapolis dankzij het bandenfiasco, bleef bij het nieuwe 'Jordan' en tekende een nieuwe verbintenis. Vitantonio Liuzzi was 'gedegradeerd' van Red Bull naar het nieuwe zusterteam en werd teamgenoot van de Amerikaan Scott Speed, die het jaar daarvoor testrijder was bij de blikjesfirma. Christian Klien, de Oostenrijker die met Liuzzi vocht om het zitje naast David Coulthard, mocht bij Red Bull Racing blijven. Bij Super Aguri kwam Takuma Sato over van BAR-Honda en kreeg zijn landgenoot Yuji Ide in de garage naast zich. 

De overige F1-rijders die wel trouw bleven aan hun werkgever, waren niet de minste. Fernando Alonso, de titelverdediger, Jacques Villeneuve, de wereldkampioen van 1997, Juan-Pablo Montoya, voormalig ChampCar-kampioen en zevenvoudig Grand Prix-winnaar, Michael Schumacher, Der Rekordmeister, Jenson Button, de grote belofte met twaalf podiums op zak, Kimi Raikkonen, kampioen in spe, Jarno Trulli, bekend van de 'Trulli-train', Ralf Schumacher, de broer van...., en last but not least, Giancarlo Fisichella, de pechvogel die uiteindelijk een Grand Prix won maar de winst pas later op zijn erelijst kreeg. Lewis Hamilton, die kwam nog niet in dit stuk voor. De Brit was dat jaar officieel testrijder bij McLaren en ging racen in de GP2-series. Van dit rijtje coureurs zouden velen nog van zich doen spreken in de toekomst. 

De Grand Prix in Sakhir werd overdag verreden. De teams mochten nog steeds bijtanken tijdens de pitstops, onder de auto's werden gegroefde banden gemonteerd en sigarettenreclame was de normaalste zaak van de wereld. De V10 was vervangen door de V8 om het aantal paardenkrachten terug te schroeven van bijna 1000 naar 750. Scuderia Toro Rosso reed wel met een V10-motor van Cosworth, maar begrensd. Dit was voor de overname al afgesproken om kosten te besparen. Williams stapte ook over naar de Engelse motorfabrikant, maar reed achterin wel met de nieuwe voorgeschreven krachtbron. 

De veranderingen maakten het weekend, voordat er überhaupt een meter werd gereden, al erg interessant. En het zou alleen maar boeiender worden. Op de zaterdag pakte Michael Schumacher de poleposition, vlak voor Alonso. Mark Webber reed in dienst van Williams en mocht vanaf de tweede startrij, met naast zich Raikkonen, de wedstrijd aanvangen. Uiteindelijk zat de gehele top zes binnen negen tienden van elkaar. Van dominantie door een team was absoluut geen sprake. De wedstrijd beloofde een spannende strijd te worden.

Normaliter schrijven we een uitgebreid raceverslag, maar die zullen we je nu besparen. Beelden zeggen genoeg en het geluid van de V8-motor kan je niet met een pen beschrijven. We doen het daarom net als in 2006, het even anders dan anders. Geniet!

Let op: het kan zijn dat sommige video's niet werken. Klik op de titel en je wordt omgeleid naar Youtube. 

De epische strijd om de winst tussen de leerling en de meester - Alonso versus Schumacher 

Een uitgebreide samenvatting van de Grand Prix

Geniet van het V8-gebrul