De debutanten van 2021: Yuki Tsunoda

Wat betreft debutanten gaat het de afgelopen jaren vrij rap. Gedurende 2017 mochten er liefst vier nieuwe coureurs hun opwachting maken in de Formule 1, in 2019 en 2020 waren er drie nieuwe lieden aan het firmament. Bij de seizoensstart van 2021, die komende zondag plaatsvindt, zullen er wederom drie debutanten op de grid verschijnen. GPToday.net licht ze stuk voor stuk uit.

Mick Schumacher, Yuki Tsunoda en Nikita Mazepin zijn dit jaar de gelukkigen. Het drietal is gezamenlijk gepromoveerd vanuit de Formule 2, waar ze in de eindstand van 2020 respectievelijk als eerste, derde en vijfde eindigden. Wat kan de autosportfan van deze rijders verwachten en hoe zagen hun paden richting de koningsklasse eruit? In dit deel: Yuki Tsunoda.

Woah, ging die even snel! Yuki Tsunoda was voor velen de verrassing van de wintertests in Bahrein. Ik schreef het hier kortgeleden al in een column – die kleine Japanner is gemaakt voor grootse prestaties. Tsunoda is de eerste Japanner sinds Kamui Kobayashi (Abu Dhabi 2014), maar laat je niet foppen – de Japanners hebben heus geen zeven jaar stilgezeten.

Tsunoda is de jongste telg van een briljante lichting Japanse coureurs. Hij is mogelijkerwijs niet eens de allerbeste of -snelste, maar heeft zich een plekje in de Formule 1 verworven met dank aan politiek-financiële keuzes en stuurmanskunst. Voor je denkt: na Schumacher gaat-ie in dit artikel ook Tsunoda als profiteur van politiek neerzetten – eerlijkheid gebiedt te zeggen dat Tsunoda snoeihard heeft gewerkt om zijn eigen kansen in werking te stellen.

In Japan heerst een eigen racecultuur. Met de Super Formula en de Super GT heeft men nationale equivalenten van de Formule 1 en DTM. Het land is bezaaid met ‘old-school’ racebanen, zoals Suzuka, Motegi, Fuji en Sugo. Voor beginnende autocoureurs ideaal om in op te groeien, maar vooral om in te blijven. Zelden zet een Japanse coureur het eigen land op een zijspoor om het Europese geluk te beproeven – in Japan hoeft namelijk vrijwel niemand gigantische zakken geld mee te nemen. Autofabrikanten Honda en Toyota steken miljoenen in de Super Formula en de Super GT, aangezien het voor hen een serieuze prestigekwestie betreft. Daarnaast heerst er op het circuit bovendien niet zo’n opgefokte prestatiedruk als in Europa het geval is. In Japan kun je gerust één of twee mindere seizoenen draaien zonder kansen te verliezen bij de teams of door fans als wilsonbekwame te worden afgeschilderd.

Tsunoda zag in de lichting voor hem talentvolle jongens als Sho Tsuboi en Kenta Yamashita met voorbedachten rade voor het programma in Japan kiezen, ook al hadden zij waarschijnlijk prima hun mannetje gestaan in direct duel met de leeftijdsgenoten in Europa. Tsunoda dankt zijn plekje bij AlphaTauri trouwens indirect aan de grote Naoki Yamamoto, die er twee jaar geleden voor paste om de overstap naar het westen te maken. Van Tsunoda’s eigen lichting is Ritomo Miyata de absolute blikvanger – dat er amper Europeanen zijn die hem kennen, heeft te maken met het feit dat hij over een Toyota-contract beschikt.

Toyota is namelijk niet actief bezig om talent naar Europa te verschepen, zoals Honda dat wél doet. Toch slaagt er zelden een jonge Japanner – zoals aangegeven is Tsunoda de eerste coureur die Japan in de Formule 1 vertegenwoordigt in bijna zeven jaar. Grootste struikelblok in het verre westen zijn niet de racewagens, maar de cultuur. In Europa wordt er eerst naar je portemonnee gekeken en vervolgens naar je aanpassingsvermogen. Honda probeerde bij velen die portemonnee te vullen, maar Takuya Izawa, Nirei Fukuzumi, Tadasuke Makino en ook Tsunoda’s grote rivaal uit eigen land, Teppei Natori, konden het in de Europese snelkookpan niet bolwerken. Dat Nobuharu Matsushita tot Tsunoda’s komst de beste van het setje was, zegt voldoende.

Het heeft Honda jaren gekost om de opvolger van Takuma Sato te kweken (Kobayashi en diens voorganger Kazuki Nakajima zijn Toyota-protégés), maar in persoon van Tsunoda is het eindelijk gelukt. Want wat Tsunoda geheel aan zichzelf heeft te danken, is de manier waarop hij de Engelse taal machtig is geworden, zich moeiteloos aan de teams van Motopark (Duits, EF Open), Jenzer (Zwitsers, Formule 3) en Carlin (Engels, Formule 2) aanpaste en vervolgens ook resultaat leverde. Álles moet lekker vallen om de Formule 1 te halen – Tsunoda werd na het winnen van de Japanse Formule 4-titel tot ieders verbazing gepromoveerd tot Red Bull-junior, omdat Honda dat graag wilde, maar vervolgens heeft hij de politieke molen voor zich laten werken door zijn stinkende best te doen.

Reken dat deze jongen het goed gaat doen, al was het alleen al vanwege zijn culturele achtergrond waarin ‘niet opgeven’ een veelgehoord credo is. Bovendien is de autosportlichting jonge-twintigers-uit-Japan, zoals gezegd, doordrenkt met talent.

René Oudman
Twitter: @reneoudman

Rimmer

Posts: 12.118

Die gast is in de eerste plaats bloedje bloedje snel. Dat is voorwaarde nummer 1 in de racewereld.
Daarnaast spreekt hij idd redelijk Engels (wordt steeds beter) en kan zich aanpassen aan de westerse cultuur. Dat maakt dat hij benaderbaar is en dat er makkelijk samengewerkt kan worden.
Daarmee i... [Lees verder]

• 6
• 24 maa 2021 - 12:08

Alle 5 comments ▼