31
Formule 1 is de benchmark op het gebied van de techniek. Vanaf de oorsprong tot aan nu zijn veel revolutionaire F1-bolides de revue gepasseerd die de autosportwereld deed verbazen. Één wagen springt daarvan in het oog: de iconische Williams FW14B uit 1992.
De bolide had allerlei snufjes dat zijn tijd ver vooruit was: tractiecontrole, halfautomatische versnellingsbak en met als kers op de taart: de actieve vering. Dat laatste was niet perse revolutionair, want in de jaren '80 begon Colin Chapman met Lotus er al mee te experimenteren en te racen. Ook Williams onderzocht de mogelijkheden voor het gebruik van dit staaltje techniek.
Williams heeft een betere auto dan Sainz verwachtte
Sainz neemt met Williams zoete wraak op Ferrari
Echter, een aantal jaren later, met behulp van slimme techneuten, zoals technisch directeur Patrick Head, hoofdontwerper Adrian Newey en elektronicaspecialist Paddy Lowe werd het ontwerp van de actieve ophanging geperfectioneerd. Lowe speelde in de totstandkoming van deze gadget een cruciale rol. Met onder andere dit hulpmiddel hoopte Williams de dominantie van McLaren te doorbreken die vanaf 1984 tot en met 1991 zeven keer wereldkampioen werd, op 1986 na.
Een van de vaste coureurs toentertijd, Nigel Mansell, was huiverig over dit complexe systeem. De Engelsman moest vertrouwen op een stukje software en hardware bij elke bocht die hij op hoge snelheid aanviel. Mansell zei hierover: Je bent altijd sceptisch over nieuwe technologie, want het kan je dood betekenen’, zegt Mansell. "Uiteindelijk heb ik de actieve ophanging nooit echt helemaal vertrouwd", citeerd Topgear. "In feite probeerde de auto je gewoon in elke bocht van de baan te duwen, en was het aan jou om dat te voorkomen. Omdat ik vrij sterk was, had ik het vertrouwen dat als ie er in een bocht bij hoge snelheid vandoor zou gaan, ik mezelf en de auto wel zou kunnen redden. En als ie echt alle grip zou verliezen, dan zou ik ervoor hebben gekozen om recht over de kerbs te gaan, in de hoop dat ik veilig zou landen na en stukje te hebben gevlogen."
Maar ondanks het wantrouwen, vloog Mansell met de FW14B als een raket over de baan en verpulverde elke tegenstander, waaronder regerend kampioen Ayrton Senna in de McLaren. Aan het eind van het seizoen met zestien races had Williams tien overwinninge (zes daarvan met eerste en tweede plaatsen), vijftien pole positions en elf snelste rondes. Mansell en het team van Williams werden wereldkampioen.
Hoewel de auto technisch zeer geavanceerd was, speelde een stukje suède een belangrijke rol. Aan de voorkant, vlak onder de neuskegel, zat dat vastgemaakt zodat het geheim van de actieve vering niet zichtbaar werd als de voorkant eraf zou vliegen.
Na het seizoen 1992 en 1993 werd de actieve ophanging en tractiecontrole definitief verboden vanaf 1994. Niet de auto, maar de coureur moest weer centraal staan. Toch is de FW14B de belichaming waar Formule 1 voor staat.
Hieronder een video met de zichtbare werking van het systeem:
Grand Prix van Australië
C. Sainz jr
0 leden hebben dit team als favoriet
mario
Posts: 12.896
Dan moet je tegenwoordig wel heel erg balen.... ;)