Special: Vrijdagrijders en de Formule 1, een bijzonder huwelijk

Om de jonge garde aan een kans te helpen om überhaupt kilometers te maken, wordt het Formule 1-teams komend seizoen verplicht gesteld om minstens tweemaal een onervaren coureur in te zetten tijdens een vrije training op vrijdag. Vanwege het strikte testschema is het als jongeling tegenwoordig niet eenvoudig om rondjes in een actuele F1-wagen te rijden en op deze manier probeert men van hogerhand de doorstroom te stimuleren.

Oorsprong

Het fenomeen ‘vrijdagrijder’ vindt negentien jaar geleden haar oorsprong. Voor het seizoen 2003 wordt besloten dat teams een mogelijkheid krijgen om tijdens de vrije trainingen op vrijdag een derde wagen in te zetten. Daar staat wel iets tegenover: teams die gebruik maken van die regel, worden gekort op hun testkilometers búiten de Grand Prix-weekends. Renault ziet brood in de nieuwe regel en bombardeert Allan McNish tot haar vaste vrijdagtester. Niet iedereen is overtuigd. Slechts een handjevol andere teams maken sporadisch gebruik van de nieuwe regel.

Doordat Renault zichtbare stappen zet dankzij haar vrijdagprogramma, groeit de interesse. Voor het seizoen 2004 wordt besloten dat teams die buiten de top-vier van het voorgaande constructeurskampioenschap zijn geëindigd, een extra (derde) wagen in mogen zetten op vrijdag. Renault is slachtoffer van haar eigen succes. In 2003 is het Franse team precies vierde geworden, waardoor zij in 2004 geen derde wagen mogen inzetten. BAR doet dat wel met Anthony Davidson, net zoals Jordan (Timo Glock en later Robert Doornbos), Toyota (Ricardo Zonta en later Ryan Briscoe), Jaguar (F3000-kampioen Björn Wirdheim) en Minardi (de Belg Bas Leinders). Sauber vindt het te duur en houdt het daarom bij twee wagens op vrijdag.

Kostenbesparing

Jarenlang rijdt er op de vrijdag van een Grand Prix-weekend een grof aantal wagens rond, in 2006 wordt de 27 weleens aangetikt. Als de regelgeving voor het seizoen 2007 wordt gewijzigd, worden vaste coureurs gedwongen om hun eigen plaats af te staan als het team een ‘vrijdagrijder’ wil inzetten. Omwille van kostenbesparing is het namelijk niet langer toegestaan om drie wagens tegelijkertijd te laten rijden.

Doordat vaste rijders zuinig zijn op hun trainingstijd, gebeurt het in 2007, ’08 en ’09 zelden dat er een zogenaamde vrijdagrijder wordt opgetrommeld. Na Kazuki Nakajima’s optreden in Shanghai 2007 is het ruim twee jaar stil alvorens er weer een vrijdagtester is – en dan nog betreft het een publiciteitsstunt van Toyota, dat Kamui Kobayashi tijdens het GP-weekend in Suzuka 2009 een kans gunt.

In 2010 gebruikt Force India de vrijdagregel om een jonge rijder klaar te stomen voor het grote werk. Paul di Resta bestuurt tijdens weekends die niet samenvallen met zijn DTM-agenda een wagen van Force India, waardoor vaste rijders Adrian Sutil en Vitantonio Liuzzi geregeld hun plek afstaan. Kleinduimpjes HRT, Lotus en Virgin (allen gedebuteerd in 2010) doen hun eigen duit in het zakje. Meestal laat het drietal de hoogste bieder instappen, soms wordt het Force India-voorbeeld gevolgd – zoals wanneer Jérôme d’Ambrosio in de slotraces van 2010 op vrijdagen test voor Virgin, ter voorbereiding van zijn aanstaande F1-debuut in 2011.

Financiële mogelijkheden

Omdat de drie ‘nieuwe’ teams het bijzonder lastig vinden om het hoofd boven water te houden, worden in de jaren na 2010 geregeld ‘vrijdagrijders’ de baan opgestuurd terwijl ze daar eigenlijk niets hebben te zoeken. Een zak geld of nauwe banden met het teammanagement zijn vaak voldoende om wat kilometers te scoren. Qinghua Ma, Jan Charouz en Dani Clos (HRT en de eerstgenoemde later ook bij Caterham), Rodolfo Gonzalez en Jordan King (Marussia/Manor) behoren tot die groep; later mogen ook Adderly Fong (Sauber), Alfonso Celis (Force India) en Sean Gelael (Toro Rosso) dankzij hun financiële mogelijkheden meters maken.

Voor talenten als Robin Frijns (Caterham, 2014), Ryan Briscoe (Toyota, 2004), Robert Wickens (Virgin, 2011), James Calado (Force India, 2013) en Callum Ilott (Alfa Romeo, 2021) blijkt de vrijdagochtendtraining het hoogst haalbare in de koningsklasse. Allen grijpen vanwege politiek-financiële redenen naast een vaste plaats.

Goed fatsoen

In het afgelopen Formule 1-seizoen waren er vijf coureurs die op vrijdag ten tonele verschenen: vier omwille van geld en/of politiek, eentje omwille van goed fatsoen. Guanyu Zhou mocht als betalend lid van de Alpine-opleiding eenmaal zijn kunsten vertonen, de bovengenoemde Ilott werd Alfa Romeo vriendelijk doch dringend aanbevolen door Ferrari. Roy Nissany (Williams) en Robert Kubica (Alfa Romeo) brachten keiharde knaken in het laatje, Jack Aitken kreeg bij de seizoensfinale in Abu Dhabi een kans om in de Williams te rijden. Dat bleek achteraf een bedankje voor zijn jarenlange inzet voor het team als ontwikkelings- en reservecoureur.

Men wil het systeem omvormen zodat jonge coureurs, die in de opleidingsklassen rijden, op vrijdagochtend de baan bevolken. De normaliter benodigde veertig superlicentiepunten zijn geen vereiste. Elk team moet tweemaal één van haar vaste rijders langs de zijlijn moeten zetten ten faveure van een jonge coureur.

Welk jong talent zou jij laten instappen? Laat het hieronder weten in de reacties!

Starscreamer

Posts: 1.225

Ik wilde zeggen reserveer maar een paar extra wagens. Maar dat is vrouw onvriendelijk

• 2
• 4 maa 2022 - 12:39

Alle 13 comments ▼