Zondagmiddag 1 mei veranderde de wereld voorgoed. Om 14.17 uur lokale tijd werd de koers van de leidende Formule 1-wagen, en daarmee die van de gehele autoracewereld, verlegd. Achtentwintig jaar geleden kwam Ayrton Senna da Silva, één van de meest besproken coureurs uit de geschiedenis van snelheidswedstrijden, om het leven.
Wat kan een schrijver over Senna vertellen zonder in herhaling te vallen? De snelheidsfreak, die in het voorjaar van 1960 werd geboren in het Braziliaanse São Paulo, heeft tien seizoenen lang harten van autosportfans op een dusdanige wijze gestolen, dat ze hem bijna drie decennia later nog steeds vereren. De drie wereldtitels die hij in de Formule 1 veroverde, zijn eigenlijk niets dan een fraaie statistiek – hetzelfde geldt voor de 41 overwinningen en de 65 polepositions.
Records bezit Senna niet meer, daarvoor zijn de Formule 1-kalenders te uitgebreid geraakt en bovendien hebben nieuwe helden sindsdien de macht overgenomen. Kijk naar Lewis Hamilton – hate him or love him, maar het aantal polepositions van de Brit is factor 1.6 ten opzichte van de eerste startplaatsen die Senna kon overleggen.
Buitenaardse wagencontrole
Waarom heeft Senna dan nog altijd zo’n prominente plaats in de geschiedschrijving? Allereerst uiteraard vanwege zijn rijstijl. Bij de opkomst van Max Verstappen is meermaals het vergelijk met de vermaarde Braziliaan getrokken en dat is niet umsonst. Wat direct aan Verstappen opviel, is zijn buitenaardse wagencontrole. Waar de ‘normale’ autocoureur in listige omstandigheden terughoudender zou acteren, daar liet Verstappen vanaf het eerste moment zien op de limiet van de wagen en zijn eigen mogelijkheden te kunnen racen.
Senna’s aantal polepositions vormt het eerste bewijsstuk om dat argument te onderstrepen. In 161 deelnames stond-ie liefst 65 keer op pole. Vergeet niet: Senna beschikte in de eerste vier van zijn tien seizoenen over inferieur materiaal in vergelijk met de concurrentie, en ook in zijn laatste volledige seizoen had-ie niet de beste wagen. De poleronde op het stratencircuit van Monaco, in het jaar 1988, is de boeken ingegaan als één van Senna’s meest bijzondere rondjes. Ook al had hij de eerste startplaats al makkelijk veroverd, de Braziliaan kon het niet laten om zijn directe tegenstander (Alain Prost) in het hemd te zetten. Onder de streep had Senna, op een volledig droge baan, 1.427 seconden voorsprong. Op de nummer twee.
Een achtergrondartikel als deze is veel te kort om eer te doen aan al Senna’s prestaties. Nogmaals: 65 polepositions en 41 overwinningen, dat zijn aantallen waar bijna niemand aan kan tippen. Om toch een tipje van de sluier te lichten voor degene die Senna nooit in actie heeft gezien, wordt de openingsronde van de Europese Grand Prix in 1993 – voor éénmaal op het Donington Park circuit in Engeland – aangeraden. Na een moeizame start werkt Senna zijn roodwitte McLaren van plaats vijf naar de leiding. Binnen een minuut.
Senna’s rijstijl was compromisloos, zoals later ook Michael Schumachers manier van racen en in zekere zin ook Verstappens coureurskarakter kan worden omschreven. Dat leverde een hoop onvergetelijke momenten op, zoals de seizoensfinales van 1989 – die hij op discutabele wijze verloor – en de seizoensfinale van 1990 – die hij op discutabele wijze won. Tegenstanders wisten dat ze van bijzonder goeden huize moesten komen om Senna te passeren.
Braziliaanse vlag
Naast zijn rijstijl heeft ook de maatschappelijke status van Senna bijgedragen aan de legendarische heldenverering waarop hij vandaag, precies 28 jaar na zijn dood, nog steeds kan rekenen. Senna kwam zelf uit een gegoede familie, hij hoefde het om de centen niet te laten. Toch bleek hij niet blind voor de ongelijkheden in zijn thuisland Brazilië – een omstandigheid die zijn favoriete circuit Interlagos perfect weergeeft, met aan de ene kant villa’s van rijke burgers en aan de andere kant de sloppenwijken, favela’s, waarin niets te halen valt en criminaliteit hoogtij viert.
Eind jaren ’80, begin jaren ’90 was Brazilië wat politiek betreft een verdeeld land, dat geterroriseerd werd door corruptie en werkloosheid. Senna probeerde met man en macht het land juist te verenigen – het hijsen van de Braziliaanse vlag na iedere overwinning was daarvan het beste voorbeeld. Ettelijke miljoenen werden overgemaakt aan stichtingen die het leven van kansarme Braziliaanse jongeren moesten verbeteren en kort voor zijn overlijden presenteerde Senna het stripfuguurtje Senninha, dat de jongeren moest inspireren om hun dromen na te streven.
Gestorven in het harnas
Ten slotte is daar natuurlijk de, onvermijdelijke, martelaarsstatus. Jong overledenen ontkomen er niet aan – en Senna, die slechts 34 jaar oud werd, kreeg de automatische persoonsbeschrijving van iemand die in het harnas is gestorven uiteraard aangemeten. Vanwege het verlies van hem als persoon en coureur wordt er al 28 jaar lang gemijmerd over wat Senna had kunnen bereiken. Daarnaast heeft zijn carrièrebeschrijving uiteraard een extra, zware, pijnlijke maar daardoor mogelijk ook interessantere lading gekregen vanwege het dodelijke ongeluk – tragedie trekt aan. Heel kort door de bocht genomen, en opzettelijk niet rekening houdend met de verschillen in karakter en populariteit, kan men letterlijk stellen dat Prost meer titels pakte en meer races won dan Senna, maar nog in leven is. Desalniettemin is Senna nog immer véél populairder dan Prost.
Had Senna een vierde, of eventueel een vijfde of zesde titel in de wacht kunnen slepen? Vast wel, want met zijn snelheid zat het ten tijde van het overlijden wel goed – Senna vertrok in die fatale race op Imola immers vanaf de eerste startplaats. Feit is dat Senna inmiddels al 28 jaar niet meer fysiek onder ons is. Zoals toenmalig Formule 1-dokter Sid Watkins, die als behandelend en verantwoordelijk arts ter plaatse was na het dodelijke ongeval van Senna, het zo prachtig omschreef:
“We haalden hem uit de cockpit en hebben hem op het asfalt gelegd. Toen we dat deden, zuchtte Senna – en ook al ben ik geen religieus persoon, ik voelde dat zijn ziel op dat moment vertrok.”
Ayrton Senna da Silva
21 maart 1960 - 1 mei 1994
Al sinds het eerste Formule 1-kampioenschap in 1950 heerste er felle concurrentie tussen coureurs. Zeker telkens wann...
Het Formule 1-seizoen kwam vorige week ten einde in Abu Dhabi. Na 24 raceweekenden mochten de coureurs eindelijk op v...
Max Verstappen is voor het vierde jaar op rij door de Formule 1-teambazen verkozen tot de beste coureur van het ...
Mattia Binotto is sinds augustus 2024 de Chief Operating Officer en Chief Technical Officer bij het team van Sauber. ...
Franco Colapinto heeft een geweldig 2024 achter de rug. De Argentijn won zijn eerste Formule 2-race en maakte een tik...
Wat een held. RIP Ayrton.
Mooi geschreven, ik zat verslagen en in ongeloof voor de buis.
Ik heb het naderhand nog wel 'n keer gezien, maar toen het gebeurde stond de wereld ff stil.
Ik schrok me kapot, wat 'n klap zeg.
Je zag het eigenlijk al dat het gebeurt was na die botsing tegen die muur.
Het bewegen van zijn hoofd stemde tot vreugde, achteraf was dat het laatste wat hij deed.
Verrek, ik krijg nog kippenvel als ik er aan denk....brrr
Mooi dat hier elk jaar weer aandacht aan wordt besteed, maar heel erg jammer dat er daardoor altijd zeer weinig aandacht voor het overlijden van Roland Ratzenberger is.
De Oostenrijkse coureur uit Salzburg die net als Senna in 1960 geboren is
en een dag eerder op Imola verongelukte.
Na zijn ongeluk zijn er meerdere belangrijke veiligheidsmaatregelen getroffen,
waar de huidige coureurs nog altijd profijt van hebben, zoals hogere cockpitranden, zwaardere crashtests en het verplicht gestelde HANS systeem.
Voor de jongere garde die een indruk willen krijgen wie hij was, hier een video
gemaakt ism Adam Cooper.
https://youtu.be/iqdmMXzz4-0
Word idd vaak vergeten helaas...
Het is andersom. Juist door het overlijden van Ayrton horen we veel vaker over Ratzenberger terwijl anders niemand meer had geweten wie het was.
Thanx @Pietje.
Ik vind het nou zo jammer dat er gister geen aandacht besteed is aan Roland. De vergeten coureur.
www.gptoday.net/nl(...)eef-voor-mijn-droom
Uit het archief
Dat was een uitstekend geschreven artikel Martijn!
Een beknopte versie daarvan had hier gisteren niet misstaan. ;-)
Om eerlijk te zijn is alles een beetje langs mij heen gegaan. Totaal niet bij stilgestaan.
Roland is en blijft mooi en treurig verhaal. Die MTV simtek wagen blijft bijzonder...
Martijn, dat was geen verwijt naar jou toe, eerder een compliment dat men van jouw artikel een beknopte weergave had kunnen plaatsen.
Er zijn hier meer mensen verantwoordelijk voor het plaatsen van artikelen.
Zo voelde dat niet
thanks, maar het is gek wat tijd met je doet. 1 mei ging er vandaag geen lichtje branden.
Mooi stuk.
In de tijd toen ik een favoriet had was hij wel DE man. Wat een geweldige wagencontrole, dansende samba met een F1 wagen en toch bloedsnel zijn. Altijd op de laatste knip het uiterste uit de wagen halen in Q en in de regen zonder weerga. De god op 4 wielen waar we veel te vroeg afscheid moesten van nemen. Wat een groot verlies!!!
En wat een mooi eerbetoon van Renee uitgerekend vandaag - dank daarvoor!
Voor mij de snelste coureur ooit. Let op; ik zeg "snelste" en dat betekent niet hetzelfde als "beste". Zo vind ik Schumacher bijvoorbeeld de beste ooit, en schaal ik Senna op ongeveer gelijke hoogte met Prost.
Als ik aan Senna denk, denk ik dan ook pure snelheid en een man met veel charisma. Ik denk aan de GP van Monaco die hij zou vaak wist te winnen, en vooral die ene GP van Monaco in de Toleman waar hij naam maakte in de kletsnatte regen. En ook bij Senna denk ik meteen aan diezelfde regen. Want het was zijn eerste overwinning die opnieuw plaats vond in de regen waar Senna in de zwarte (prachtige) Lotus het hele veld oprolde. En natuurlijk ook Donington 1993, opnieuw in de regen. Dat Senna in 1993 nog even meedeed om de titel in een vrij matige McLaren was wonderbaarlijk.
Senna is voor mij ook de man die in Monaco 1988 crashte terwijl hij volgens mij bijna een minuut voorlag op de nummer 2, totaal onnodig. Het was een man die in mijn ogen... vaker fouten maakte dan bijvoorbeeld Prost. Senna pakte in 1988 de titel omdat volgens mij slechts de beste 12 of 13 races meetelde voor de eindstand, maar eigenlijk had Prost na 16 races gewoon meer punten dan Senna (in dezelfde wagen).
Bij Senna denk ik ook aan veiligheid. Dat klinkt misschien gek maar juist door zijn ongeluk is de F1 volgens mij veel meer naar veiligheid gaan kijken. En dat heeft zeker vruchten afgeworpen. Er zijn nog veel zware ongelukken geweest, maar sindsdien heeft alleen Bianchi alle pech van de wereld gehad er nu niet meer bij te zijn.
Voor mij staat Senna in het rijtje van grootste 5 coureurs ooit, samen met Prost en samen met Schumacher die op 1 staat in dat lijstje. Maar als het enkel op pure snelheid aankwam, dan zeg ik Senna!
Mijn rijtje van de beste ooit:
1: Senna
2: Hamilton
3: Lauda
4: Verstappen
5: Prost
Senna op 1 omdat hij niet alleen wk's won maar ook van het systeem wat toen heerste. Hamilton op 2 omdat hij direct naast Alonso liet zien dat hij het gevecht aan ging. 3 Lauda omdat hij na een horror crash terug is gekomen en een keer stopte omdat hij het te gevaarlijk vond, dan heb je karakter 4 Verstappen, wk geworden in een mindere auto en Barzilie in de regen 5 Prost omdat hij irritant slim was icm snelheid.
Schumacher heb ik niet in het rijtje staan en dat komt voor mij door zijn vaak onsportieve gedrag zoals met Hill. Daar kan je natuurlijk over discusieren omdat Senna ook Prost eraf reed voor een WK maar dat had in mijn ogen veel meer te maken met de geschiedenis van de jaren ervoor.
Damon
Ik blijf het apart vinden dat je(als Hill-fan) Schumacher de beste ooit vind.
Echter een kleine opmerking over pure snelheid.
Veel mensen denken aan Schumacher van zijn Ferrari-tijd. Echter, als je kijkt naar Schumacher van 92 en 93 dan zie je ook gelijk dat hij op zijn minst (en ik denk zelfs - beter) het niveau van Senna had qua pure snelheid. In die tijd vonden de meeste kenners dat Schumacher juist een nieuwe Senna was en zeer waarschijnlijk ook beter want hij zat al op dat niveau en zou alleen maar groeien(wat hij ook gedaan heeft).
Qua regenraces heeft Schumacher op zijn minst dezelfde prestaties geleverd, hoewel Spanje-96 schat ik nog iets hoger in omdat 1 of 2 cilinders op dat moment niet werkten. En dan alsnog zulke grote verschillen (4-6 sec) per rondje leveren. Ik moest me bijna schamen voor allen andere coureurs die zo vreselijk gedegradeerd door Schumacher werden.
Daarnaast heeft Schumacher het geflikt om het onmogelijke in Canada(dacht 97) te doen met die inferieure Ferrari onder (1) droge omstandigheden. Kortom, als je kijkt naar 92-93 en misschien 96 (ook naar kwalificaties) dan hoop ik dat je wellicht de pure snelheid van deze 2 coureurs wellicht ook anders bekijkt en analyseert.
Joepp
Het is natuurlijk je mening maar Prost op 5? De beste man was minimaal net zo goed als Hamilton.
@flying, het is natuurlijk onmogelijk om de beste aan te wijzen en het zijn ook suffe lijstjes. Het is dan ook heel persoonlijk wie je uiteindelijk de beste vind en als iemand anders dat anders ziet is het alleen maar leuk. Bij mij komt Prost op 5 omdat ik Formule1 ging kijken en ik Prost eigenlijk alleen maar heb zien verliezen. De clash met Senna in Japan waardoor Prost kampioen werd zag ik toen als iets schandaligs en vond dat Senna toen had moeten winnen. Daarna werd prost eruit gereden door Senna en vond ik Prost weer de verliezer. Zijn ontslag bij Ferrari maakte het af en gaf mij het idee dat ik gelijk had over Prost. Tsja en toen later in de Williams lag het voor een groot gedeelte aan de auto. Ik weet het; het is totaal niet objectief maar zo als ik het omschrijf heb ik het beleefd. De beste rijder voor mij moet mij ook het gevoel hebben gegeven dat er iets speciaals aan de hand was of is en dat heb ik bij Prost nooit gehad behalve dan dat het de man was die Senna kon verslaan.
Vind het terecht dat ik niet in jouw top 5 sta @Joeppp…
@Flying Dutchman, ik probeer altijd zo objectief mogelijk de zaken te bekijken, en dan kan ik niet anders dan Schumacher op 1 zetten. Ik kijk dan naar een combinatie van snelheid, constantheid en toewijding. Dat Schumacher bij Benetton al bloedsnel was klopt absoluut, en net als Senna was Schumacher uiteraard briljant in de regen. Vergelijken tussen die twee is bijna onmogelijk omdat beide qua pure snelheid tegen perfectionisme aan zitten. Waarom ik Senna de snelste vindt, misschien dan toch net door naar de zaterdagen (kwalificaties te kijken).
Ik denk dat mijn top 5 beste coureurs er zo uit ziet:
1. Schumacher
2. Senna én Prost
3. Lauda
4. Hamilton
5. Clark én Stewart
Ok, beetje valsspelen omdat er 7 coureurs staan. Maar bij bijvoorbeeld Senna en Prost vind ik beide (kijkend naar alle eigenschappen) evengoed. Men vergeet soms ook hoe bloedsnel (zelfs in de regen) Prost was in zijn Renault tijd. Hij is later pas "zakelijker" gaan rijden maar had echt wel de enorme snelheid als het moest.
Clark en Stewart heb ik nooit echt gezien maar hebben feitelijk een relatief korte carriere gehad en in die korte tijd hebben ze het belachelijk goed gedaan.
Tot slot, Fangio staat er niet in. Ik heb alle respect voor die man en ook de docu gezien, maar heb wel het idee dat hij zich altijd "inkocht" bij het beste team.
Uiteindelijk blijft het maar een mening en vergelijken tussen de beste coureurs ooit blijft iets heel lastigs omdat het om totaal andere periodes gaat.
Damon
Ik heb nooit getwijfeld dat je dingen altijd objectief probeert te bekijken en wellicht ben je een van de weinigen here die het zo doen.
In je top5 kan ik me ook vinden behalve Clark/Stewart want die heb ik niet zien racen(maar dat wil niet zeggen dat ze daarom er niet bij horen).
Over zaterdagen.. tja.. dan moet je misschien juist Schumacher meer prijzen want verschillen met zijn teamgenoten waren vaak groter dan 2 sec per rondje. Hij had alleen pech dat zijn eerste 10 jaar van zijn F1-tijd zijn wagen niet bij top-2 hoorde en in begin zelfs niet eens bij top-3, met name in 91-93 maar wellicht ook 96, 97 en 98.
En, natuurlijk, Senna heeft ook in zulke situaties gezeten maar gevoelsmatig was Benetton uit 91-93 en ook Ferrari uit 96-98 gewoon slecht en niet eens een auto om for top-5 te gaan, laat staan een pole scoren. En toch heeft Schumacher er maximale uit gehaald. Niet voor 1 of 2 races maar continu - en dat getuigt zijn pure snelheid voor mij.
Trouwens, Damon, ik ben ook benieuwd waarom Alonso bij je niet in top5 staat.
@Flying Dutchman,
Pfoe, dat zijn lastige vragen hoor. Want Alonso is natuurlijk een geweldenaar. Maar ze kunnen niet állemaal in de top 5 passen, wat niet wil zeggen dat ik Alonso niet briljant vindt.
Waarom geen Alonso? Ik zal toch proberen deze vraag zo goed mogelijk te beantwoorden. Ik vind dat Alonso in 2007 bij McLaren de titel echt verspeeld heeft. In het begin van dat jaar was het zelfs Alonso die een voorkeursbehandeling kreeg. Hij liet zich behoorlijk onder druk zetten door Hamilton en maakte daardoor fouten (Canada, Hongarije kwalificatie en Fuji) die hem veel punten en de titel hebben gekost. In de races waarin Hamilton sneller was had Alonso ook zijn mindere in Hamilton kunnen erkennen en een P2 achter hem kunnen pakken. Maar dat deed hij niet, in Canada en Fuji wilde hij dingen forceren, wat resulteerde in 2x van de baan gaan in Canada, en een crash in Fuji.
Dat Alonso in 2007 de titel niet pakte is volkomen zijn eigen schuld.
Dan 2010. Men vergeet soms dat afgezien van de overwinning in Bahrein Alonso's eerste helft van 2010 eigenlijk best matig was. Kijk de races maar terug. Pas ná Hockenheim (een zege die hij cadeau kreeg via teamorders) werd Alonso briljant. Echt briljant! Maar dat was net te weinig om de eerste matige seizoenshelft weg te poetsen.
2012 was natuurlijk wél van A tot Z briljant, maar het missen van de titel in 2007 en 2010 reken ik Alonso gedeeltelijk zelf aan en daarom vind ik hem net even wat minder dan bijvoorbeeld een man als Hamilton.
Voor wat betreft Schumacher. Schumacher heeft het iets makkelijker gehad met teamgenoten (Piquet was ook gewoon oud en over de top heen). Senna had Prost als teamgenoot en de gaten tussen die twee waren soms enorm. Ik hecht daar net even iets meer waarde aan dan een groot gat met bijvoorbeeld een coureur als Irvine of Barrichello.
De Benetton van 1992 en 1993 was overigens niet slecht. De Ferrari van 1998 was zelfs best goed. De Ferrari van 1996 was natuurlijk wel een draak (Irvine kon er niets mee) en de Ferrari van 1997 was mwah mwah.
De kracht van Schumacher zit hem voor mij dan ook in het totaalplaatje. Hij had álles. Snelheid, constantheid, toewijding, team spirit en gewoon de bereidheid elke grasspriet op te vreten als het moest. Maar Senna over één rondje... puur over dat ene rondje... vond ik nóg meer uniek (zie bijvoorbeeld Monaco 1988).
Damon
Dat Alonso het zelf slecht had gedaan in 2007 en 2010 - daar heb je gewoon gelijk in en ik begrijp waarom hij niet bij je top-5 hoort.
Ik moet er wel bij zeggen dat in 2007 heeft Alonso laten zien niet over de beste mentale eigenschappen te beschikken. Hij was geschrokken van Hamilton-mind-games en daarna zei Ron nog heel open en leuk - "We are racing against Alonso".
Of Ron ook een opdracht had gegeven om de auto van Alonso met minder prioriteit te updaten - betwijfel ik. Maar ik denk dat Alonso zeer gedemotiveerd was door al die dingen. Laten we ook eerlijk wezen - Hamilton leek zelfs meer tijd met die auto gehad te hebben dan Alonso. Daarmee wil ik niet zeggen dat het een excuus is maar het is zeker een balance tussen de ervaring van Alonso en onervarenheid van Hamilton - dus ervaring vs. meer kilometers in nieuwe auto.
Het zou denk ik veel slechter voor Hamilton zijn gewwest als hij in 2008 bij McLaren zou komen en naast Alonso rijden. Dan zou hij het afgelegd hebben tegen Alonso. Maar ja, als-als.
Puur op prestatie/snelheid denk ik dat Alonso toch ergens bij 5-6 hoort en dan laat ik me erbij meer beinvloeden door 2003-2006 dan de jaren daarna.
Over Schumacher..
Dat Senna magisch kon zijn over 1 rondje - geen twijfel. Maar Schumacher kon juist een serie van dat soort rondjes produceren en niet alleen tijdens de kwalificaties maar ook tijdens de races(!). Het klinkt minder magisch en valt misschien niet op als dat ene rondje maar qua prestaties/kunnen waardeer ik het veel meer. Niet voor niets zeiden alle teamgenoten van Schumacher dat hij altijd gelijk op limiet van de auto zat en daarom geen extra (wen-)tijd nodig had. Met name de autos van 1991-1999.
Over teamgenoten gesproken.. Barichello was misschien geen Prost maar iedereen zag een nieuw wereldkampioen in hem toen hij zijn eerste jaartjes in F1 reed... totdat hij (zoals velen gebeurd) Schumacher tegenkwam. De verschillen qua prestaties waren tussen hem en Schumacher ook veel groter dan tussen Senna en Prost. Dus per saldo geen echte verschil Schumacher vs. Senna. Ook belangrijk, Barrichello kwam bij Ferrari toen Schumacher al over zijn top heen was maar nog steeds beter dan wie dan ook op dat moment en zeker beter dan Barrichello. Irvine was ook een snelle rijder maar inderdaad net niet zo snel als Barrichello. Probleem van Irvine was dat hij ook niet constant was. Wat dat betreft was Barrichello beter.
En dan had je nog Massa.. die schat ik wat hoger in dan Button en Ricciardo op hun beste dagen. Maar zelfs een Massa van 2008 zou een Schumacher uit 2006 niet kunnen verslaan. Die man was te goed.
Ik hab net de races van 1992 en 1993 gekeken (en ben inmiddels bij 2003) en moet toch zeggen dat Benetton 1992 geen snelle wagen was. Benetton 1993 was iets beter, met name aan het einde van seizoen. Ik denk dat ze in 1993 voluit aan het testen waren voor 199 want aan het einde was de auto ineens heel anders(beter) qua prestaties en je zag duidelijk minder onderstuur.
Tegenover Monaco 1988 van Senna zou ik veel andere kwalificaties van Schumacher kunnen zetten maar mijn favoriet blijft Monaco 1996 toen er kat-en-muis spel was tussen Schumacher en Hill waarbij Schumacher en de snelste ronde reed en ook nog eens 1 rondje over had in geval als hij opnieuw zijn tijd moest verbeteren.
1994*
@Flying Dutchman,
Ik ben het lang niet met alles eens, en dat met name het feit dat Massa in mijn optiek "gehyped" is. Ik zal uit proberen te leggen waarom.
Massa debuteerde in 2002 bij Sauber, maar was duidelijk minder snel dan teamgenoot Heidfeld. Toegegeven, dat is als rookie totaal geen schande.
Echter, in 2004 was Massa óók langzamer dan zijn teamgenoot, ditmaal Fisichella. Dat had hij in 2005 dan sneller is dan een uitgebluste Villeneuve hecht ik niet super veel waarde aan. Dus nee, ik kan Massa die het aflegde tegen zowel Heidfeld als Fisichella niet bijzonder noemen. Leuk dat Massa in 2008 dicht bij de titel kwam, maar in mijn ogen was de Ferrari ook echt een betere auto dan de McLaren (zie ook de prestaties van Kovalainen). Daarmee wil ik niet zeggen dat Massa slecht was. Massa was op sommige dagen erg snel, maar Massa is voor mij nooit een topper geweest... en dat werd voor mij bij Sauber dus al duidelijk.
Barrichello kan ik me wel in vinden. Een echter sub-topper. Maar... ook niet meer dan dat, want tegenover Button kon Barrichello het ook gewoon niet bolwerken. Nu is Button dan ook enorm onderschat (Button kon het op zijn beurt heel lastig maken voor Hamilton). Mensen roepen vaak dat Button een "mazzeltje" had met Brawn, maar Button heeft bij BAR en later Honda allang laten zien hoe goed hij was, en liet het ook bij McLaren opnieuw zien.
Wat je allemaal over Irvine zegt, spot-on.
Al met al allemaal lastige vergelijking hoor. Maar ik denk dat je de beginperiode van Schumacher ook kan vergelijken met de periode van Senna bij Lotus. Zo denderend was die Lotus ook niet, maar Senna deed er magische dingen mee... net zoals Schumacher dat bij Benetton (1992-1993) en Ferrari (1996-1997) ook kon doen.
Tot slot, Alonso staat wel in mijn top 10 (ik denk op plek 9 of 10).
Damon
Dat Massa een echte topper was - dat klopt niet inderdaad.
Echter, hij had wel de pure snelheid, zowel tijdens karten als F1. De echte problemen waarom hij geen topprestaties kon leveren kwamen door zijn gebrek aan constante levering. Als hij een slechte dag had dan zag je hem ook niet meer in beeld of iets anders proberen met die auto: alsof hij zich daarbij neer had gelegd dat het al inmiddels een verloren race was. Maar pure snelheid had ie wel. Misschien te veel daar op gaan leunen zoals Raikkonen ook dat deed.
Trouwens, Heidfeld was in begin van 2000' zeker geen makkie en niet voor niets een 'comeback-kid' genoemd. Ik schat hem zelfs iets hoger in dan Hulkenberg bijvoorbeeld. Verliezen van Fisichella was ook geen grote probleem in die tijd aangezien iedereen 'wist' dat hij ooit een wereldkampioen zou worden. Met name in zijn Jordan-tijd dacht ik ook dat het een echte topper was. Zijn races in Canada waren zeer indrukwekkend, met verdiende podiums.
Button is waarschijnlijk de meest onderschate coureur ever inderdaad. Mee eens.
Ik denk dat Button ook de zwaarste portie qua teamgenoten heeft gehad zoals Hamilton, Alonso enz. en zich prima staande gehouden, met name tegen Hamilton. Wellicht niet zo sterk in kwalificaties maar zeer sterk tijdens de races, zeker tijdens de veranderende weersomstandigheden en op inters. En dan deed een oudere Barrichello die al in de herfst van zijn F1-tijd zat het niet veel slechter. Sterker nog, tijdens de 2e helft van Brawn-seizoen kwam hij heel dichtbij en versloeg hem zelfs een paar keer. Maar ja, zoals veel andere coureurs.. allemaal lijken ze heel sterk en dan moeten ze ineens het opnemen tegen een Schumacher die lichtjaren verder was.
Ik wil toch Alonso 'verdedigen' :-) Hij hoort zeker in de top-7 of 8 ten minste. Vanaf zijn Minardi-tijd heeft hij altijd maximale uit zijn auto gehaald. OK, in 2007 en 2010 verknalde hij het maar voor de rest altijd het erg goed gedaan. Met name in 2003 vond ik hem het erg goed doen aangezien het een soort 'semi-rookie' periode was voor hem. Misschien ziet ik nog steeds met gelapte Schumacher in mijn maag tijdens de race van Hongarije. Het was even een schrik-momentje voor mij. Wellicht dat ik daardoor, heel subjectief, met meer respect naar Alonso ben gaan kijken.
Schei toch eens uit met dat filter. Ik zit in een leuke discussie met Flying Dutchman, en dan opeens kom ik er niet meer doorheen? Ronduit irritant.
Ik hield het niet droog toen Senna werd begraven, kinderen, ouderen iedereen met tranen in hun ogen - zo groots was Ayrton...te jong gestorven...
Hij leeft nog steeds in de harten van de Brazilianen en zal altijd herinnerd worden.
Mijn vriendin (ook Braziliaanse) kreeg tranen in haar ogen toen ik het over Senna had - 28 jaar geleden, maar het zit nog heel diep.
Lokale tijd
Lokale tijd
Bahrain International Circuit - Wintertest
Martijn J. Arnoldus
Posts: 496
https://www.gptoday.net/nl/nieuws/f1/258574/roland-ratzenberger-ik-leef-voor-mijn-droom
Uit het archief