Oke, de titel klinkt als een nieuwe Pixar-film die Disney aan het einde van het jaar gaat uitgeven. Een leeuw en een haai, samen in setting. Hebben jullie ooit een leeuw zien zwemmen en boven komen drijven? Waarschijnlijk niet, maar aan het einde van dit verhaal zul je begrijpen waarom nu wel. Maar, wat heeft die haai er mee te maken?
Williams, dat in het seizoen 1987 de wereldtitel bij de constructeurs won en de wereldtitel bij de coureurs, Piquet, kreeg het in 1988 moeilijk. Het team was aangewezen op de V8 motoren die door John Judd werden geproduceerd. Deze onbetrouwbare en langzame motor betekende in eerste instantie het einde aan de langdurige samenwerking tussen Nigel en Williams.
Omdat Nigel in een vroegtijdig stadium voor Ferrari tekende, had hij aan het einde van 1988 geen verplichtingen meer bij Williams. Williams stapte eind 1988 over naar de Renault RS-motoren. Deze samenwerking werd in het begin van de jaren '90 productief.
Nigel daarentegen had in het off-season van 1988 alle tijd om energie in zijn passie (volgens David Coulthard zijn enige) te steken. Mansell was namelijk een uitstekend golfer met een Handicap van 1,9. Handicap in golfen begint bij 54 en eindigt voor een amateur bij 0, daarna kun je nog verder naar beneden, maar dat is voor normale stervelingen als ons een dagtaak.
Na 65 ronden kwam er, dankzij een spin, tijdens de Australische Grand Prix van 1988 een einde aan het matige seizoen van Mansell. Op dat moment was het zijn beste vriend, Greg Norman, die achter de schermen bezig was om een verrassing voor Nigel te organiseren. Sharky, die in 1988 de PGA Tour of Australia als golfer wist te winnen, was al sinds geruime tijd een goede vriend van Nigel.
De loopbaan van beide atleten liep ergens synoniem. Beide ontzettend getalenteerd, ontzettend aanvallend in hun acties, beide een leeuwenhart en beide gek van snelle auto's en golf. Het was daarom ook niet verwonderlijk dat Nigel aan het einde van 1988 met zijn vrouw Rosanna voor een langere tijd in Down Under te gast waren bij Greg Norman en zijn vrouw Laura Andrassy.
De verrassing werd duidelijk. Greg Norman alias The White Shark had Nigel in weten te schrijven voor het grootste Australische golftoernooi wat er was, de Australian Open. Tijdens de voorbereidingen op het toernooi, stortte de lokale en internationale pers zich op Norman en Mansell. Zeker nadat het duidelijk werd dat de Formule 1-ster zijn opwachting zou maken in een PGA-tournooi, was de interesse enorm. Formule 1 is op het eiland een populaire sport en de fans liepen massaal uit om naar Mansell te komen kijken.
Hoewel de Brit normaal gesproken goed met de druk en de fans om kan gaan, moest Nigel op donderdag ochtend (toen hij bij de driving range stond) bekennen dat dit een ander soort druk was. "Ik heb twee goede glazen Brandy naar binnen gewerkt gister avond om er voor te zorgen dat ik zou kunnen slapen¨. vertelde snorremans, "Helaas is dat niet gelukt want ik heb de hele nacht liggen woelen en draaien. " We praten hier over een man die eigenlijk elk weekend zijn leven op het spel heeft gezet om wereldkampioen Formule 1 te worden. Deze man, die op het circuit precies weet wat de druk inhoud, treed bij het betreden van deze golfbaan totaal buiten zijn eigen comfort-zone.
Met Greg Allbright had Nigel een caddie aan de tas die hem vanaf het eerste moment op zijn gemak wilde stellen. "Kom op Nigel, we gaan gewoon lekker golfen en het gezellig maken.¨ Het hielp allemaal niet veel. Nadat Nigel zijn scorekaart had opgehaald in het clubhuis, moest hij door de High Society heen om bij de eerste tee te komen. In het begin van de middag stonden de grote miljonairs en hun kleurrijke vrouwen met hoedjes op al de gin-tonics achterover te slaan.
"Ik kreeg bijna geen lucht", vertelde de inwoner van Isle of Man. "Ik pakte de club net zo stevig vast als het stuurwiel van mijn Formule 1-auto". Dat moet natuurlijk niet. Zijn eerste shot van de tee was verschrikkelijk slecht. Hij kwam niet verder dan 150 meter en de bal sloeg bijna in op twee nietsvermoedende toeschouwers die stonden te suffen. Gelukkig voor Nigel eindigde de bal op een plek waarvan niet gespeeld mocht worden en zo kon hij via een gratis drop zijn weg vervolgen. Na negen holes had Nigel een score van +4. Vier slagen boven het baangemiddelde. Hetgeen zeker geen slechte prestatie was.
Vooraf hadden veel mensen het idee dat het onmogelijk zou zijn voor Nigel om de baan in minder dan 90 slagen te spelen. Het gemiddelde rond deze baan is 72 slagen over 18 holes. Het zou betekenen dat Nigel elke hole 1 slag zou mogen verspelen, Maar het verliep allemaal een stuk beter voor Nigel. Tijdens die eerste dag eindigde de Engelsman met een birdie voor een rondje van 77. Slechts 5 slagen boven par. Een uitstekende prestatie van de amateur die zeker niet voor schut stond met zijn score. Mansell lag aan het einde van de eerste dag slechts twee slagen achter een van de betere spelers in de wereld, Ian Woosnam.
"Na mijn eerste Grand Prix had ik eerste, tweede en derdegraads brandwonden op mijn handen, maar ik moe zeggen dat dit een stuk moeilijk was dan die eerste Grand Prix", verklaarde hij. Tijdens de tweede omloop kwam Mansell tot een score van 86. Veertien slagen boven par, maar hierbij mag wel opgemerkt worden dat er een sterke wind waaide over de baan van de Royal Sydney Golf Course.
De Golf Professional van Royal Sydney, schreef een column op vrijdagochtend nadat hij de dag daarvoor met Mansell gespeeld had. De man die de baan op zijn duimpje kende, had een score van 87 op de eerste dag. Hij had er dus als ervaren speler twaalf slagen meer voor nodig dan Mansell. De score van Mansell was al met al een hele goede. Hij kreeg het voor elkaar om twee keer onder de 90 slagen rond te gaan en mocht uiteindelijk als een tevreden man de course verlaten. De leeuw begon zwemmend aan zijn eerste PGA-toernooi, en kwam uiteindelijk makkelijk boven water.
In de daaropvolgende twee seizoen werden de golf aspiraties van NIgel aan de kant gezet. Hij mocht van Ferrari natuurlijk als stunt nog wel meedoen aan wat Pro-Am toernooien, wel onder de voorwaarde dat hij met zijn Ferrari naar de golfbaan ging en natuurlijk op zijn polo het logo van het steigerende paard had. Hij speelde in 1989 nog een wedstrijd op de Europese Tour.
In maart 1989 werd hij 141ste tijdens het Open Renault de Baleares op Mallorca. Twee weken later won Mansell voor zijn nieuwe werkgever Ferrari de Braziliaanse Grand Prix op het circuit van Rio de Janeiro. Na 61 ronden finishte hij in zijn Ferrari, die voor het eerst voorzien was van de semi-automatische versnellingsbak, acht seconden voor Alain Prost.
In zijn latere leven ging Golf een nog grotere rol spelen in het leven van Mansell. Tijdens het seizoen 1993 en 1994 koos Nigel ervoor om in Florida te gaan wonen. Puur en alleen om tussen de IndyCar-races door te kunnen golfen. Nadat hij in 1995 voor McLaren tekende en eigenlijk na de pre-season test al wist dat het niks ging worden, startte Nigel met het opzetten van zijn eigen toernooi. Een toernooi wat later op de Legends-Tour een vaste waarde werd.
Mansell en golf is eigenlijk een deel van de levenswijze waarvoor 'The Lion' gekozen heeft. Steeds meer Formule 1-coureurs vinden hun rust en plezier in het moeilijke spel. Lando Norris, Carlos Sainz Jr. en Lance Stroll zijn coureurs op de huidige Formule 1-grid die een goede bal kunnen slaan.
In het verleden zijn er flink wat coureurs geweest die tijden hun actieve loopbaan hebben meegespeeld tijdens de Pro-Am wedstrijd op Sint Andrews. Met name de Britse coureurs maken hier geregeld hun opwachting. Damon Hill, Johnny Herbert en Martin Brundle hadden voorheen hun eigen golfclubje in de jaren '90. Waarbij Damon Hill een uitstekend golfer is.
Het is nog steeds mooi om te zien dat sportsterren die uit hun comfort-zone treden door een andere sport te gaan beoefenen met een ander soort druk te maken gaan krijgen. Daarom ben ik ook benieuwd wat bijvoorbeeld Ashleigh Barty gaat doen als zij zich gaat proberen te storten op een loopbaan bij de LPGA-tour.
Al sinds het eerste Formule 1-kampioenschap in 1950 heerste er felle concurrentie tussen coureurs. Zeker telkens wann...
Franco Colapinto heeft een geweldig 2024 achter de rug. De Argentijn won zijn eerste Formule 2-race en maakte een tik...
Mattia Binotto is sinds augustus 2024 de Chief Operating Officer en Chief Technical Officer bij het team van Sauber. ...
Max Verstappen is voor het vierde jaar op rij door de Formule 1-teambazen verkozen tot de beste coureur van het ...
Lewis Hamilton reed in Abu Dhabi zijn laatste race voor Mercedes. De zevenvoudig wereldkampioen zal vanaf 2025 gaan r...
Ik was eind jaren tachtig en begin jaren negentig fan van "de snor"
Wat onbehouwen,dat wel.
In die jaren had iedereen 'n snor......ja, ook ik.
De magnum snor in de Ferrari
Nigel met een hawaiian shirt aan in een vuurrode Ferrari, kan zo voor Magnum P.I. doorgaan idd
Nooit geweten! Maar het verhaal van de eerste race van 1989 was pas helemaal bijzonder. De wagen was snel, maar hopeloos onbetrouwbaar. Van de 16 races wist teamgenoot Berger maar 3 of 4x de finish te halen, en bij Mansell was het niet veel beter. Wonder boven wonder (ondanks dat de wagen tijdens het testen vaak stuk ging) bleef de wagen tijdens de 1e GP van dat seizoen in Brazilië heel. Mansell won meteen zijn eerste race bij Ferrari. Maar... ik denk dat we uiteindelijk misschien ook wel kunnen concluderen dat Mansell niet heel veel hoogtepunten heeft gehad bij Ferrari (voornamelijk buiten zijn schuld om, en puur door onbetrouwbaarheid).
Maar dat die wagen heel bleef.... is voor mij altijd een mirakel gebleven. En hoe kan het dan dat heel veel races daarna dat ding toch weer stuk ging?
Eén is wel zeker, wat een mooie Ferrari was dat!
Lokale tijd
Lokale tijd
Bahrain International Circuit - Wintertest
Snork
Posts: 20.217
Leuk verhaal van een geweldige coureur.