Zondagavond scheurt Rinus 'Veekay' van Kalmthout door de straten van Detroit in de IndyCar. Sinds 1989 - met wat tussenpozen - is The Motor City een vaste prik op kalender van de Amerikaanse openwielserie. Daarvoor reisde de koningsklasse af naar de hoofdstod van de auto-industrie en de soul-muziek, maar het werd na een zeer valse start in 1982 geen groot succes. De eerste editie was een blamage en de vermakelijke race verbloemde de grote problemen waarmee de Grand Prix kampte. GPToday.net blikt terug op deze wedstrijd vol plotwendingen op en naast de baan.
Het nieuwe Monaco
Bernie Ecclestone zag in de Verenigde Staten de perfecte afzetmarkt voor zijn Formule 1. Met drie Grand Prix' op de 1982-kalender onderstreepte de F1-baas zijn gedachtegoed. Met het hosten van een race in Detroit ging er ook andere wens in vervulling: een Noord-Amerikaanse Monaco. The Motor City was maar wat blij met de komst van de Grand Prix. De stad van ondere andere Ford en General Motors was in verval geraakt en kon door de komst van de koningsklasse het imago flink opkrikken.
Het stratencircuit kende in totaal achttien bochten en was ongeveer vier kilometer lang. Om het Monaco-gevoel gestalte te geven ging de baan door een tunnel heen, langs het water en had het zeer krappe bochten. De gemiddelde snelheid zou zelfs lager liggen dan in het prinsdom aan de Riviera, ook mede door de hobbels en het plakkerige asfalt.
Wet van Murphy?
De eerste indruk? Die maak je maar één keer en de Detroit Grand Prix zou dat vanaf dag één verpesten. De extra training op donderdag - alleen voor nieuwe venues - en de eerste kwalificatie op vrijdag werden afgelast. De run-off area's en de bandenmuren waren niet op tijd af. De vraag reesde of er überhaupt geracet kon worden. De coureurs - waaronder Jan Lammers - haalden een beetje hun schouders op. Die waren dit soort rare fratsen wel gewend. Om de tijd te doden trapten ze op het rechte stuk een balletje. Het weer zat ieder geval mee.
De dag daarna, op een regenachtige zaterdag, werden de motoren toch gestart voor de enige kwalificatiesessie. Annuleren was absoluut geen optie. Behalve dat het geld kostte, zou het stopzetten van de Grand Prix rampzalig zijn voor de promoters en de FOM, de F1-rechtenhouder.
In de kwalificatie reed Alain Prost naar poleposition met een tijd van 1 minuut, 48 seconden en 537 duizendsten en was ruim drie tienden sneller in zijn Renault dan Andrea de Caseris in de Alfa Romeo. Lammers kende problemen en kon niet kwalificeren in zijn Theodore. De Nederlander moest hierdoor de GP aan zijn neus voorbij laten gaan.
Voor Ford begon de thuiswedstrijd een beetje teleurstellend. De best geklasseerde wagen met de Amerikaanse krachtbron achterin was een derde positie, maar met 20 Ford-aangedreven bolides was de oogst met vier top tien klasseringen magertjes.
Here is Johny!
Wie vooraf veel geld had gewed had op een overwinning voor John Watson, zou voor gek zijn verklaard. De Brit startte als zeventiende, maar kwam na 62 ronden toch als eerste over de finishlijn. Wat was er gebeurd?
Prost behield na de start de leiding en reed zonder problemen aan kop. Gaandeweg kwam nummer twee Keke Rosberg steeds dichterbij aan de Fransman. Prost verloor steeds meer tempo. Plots zat er helemaal geen gang meer in zijn Renault- Rosberg kon hem net omzeilen en greep de kop. De Renault-coureur kon doorrijden, maar verloor snel terrein.
Het groepje van vier achter Prost, met Didier Peroni, Bruno Giocamelli, Eddie Cheever en Niki Lauda, streed om P3 en kroop richting de staart van Prost. Watson ging in de tussentijd door strakke inhaalacties en uitvalbeurten van anderen als een raket naar voren en vond aansluiting met de front runners.
De problemen van Prost werden alsmaar groter en zakte steeds verder terug. Watson schoof hierdoor op naar P6, maar haalde snel daarna Giocamelli in voor de vijfde positie. Met zijn opmars was duidelijk dat op de Britse McLaren-coureur deze dag geen maat stond.
Teamgenoot Lauda was het volgende slachtoffer in de rij. Een eerste aanvalspoging mislukte echter en verloor wat tijd. Hierdoor kon Giocamelli de druk weer opvoeren bij Watson en hij zag een gaatje voor een passeeractie. De Italiaan zat echter niet volledig naast de McLaren-bolide en raakte met zijn voorwiel de achterkant van Watsons wagen en viel met schade uit. Watson zelf kon verder, maar het had weinig gescheeld of een DNF kwam achter zijn naam te staan.
Watson dichtte het gat opnieuw naar Lauda en de coureurs voor hem in de strijd om het eremetaal. Wat de Brit na zijn narrow escape liet zien, was legendarisch. In één ronde verschalkte hij teamgenoot Lauda, wurmde zich naast Cheever en vrat de Ferrari op van Pironi. In 33 ronden van P17 naar P2! Maar dat was nog niet alles. Watson bleef flink gas geven en ook leider in de race Rosberg moest zijn meerdere erkennen in de ontketende Brit. Watson reed na een legendarische inhaalslag aan kop en zou die niet meer uit handen geven.
Hoewel Watson na zijn sensationele overwinning in de Grand Prix van Detroit de leiding over nam in het wereldkampioenschap met 26 punten, kwam de McLaren-coureur op het eind vijf punten te kort voor de titel. Uitvalbeurten speelde voornamelijk parte.
In 1983 zou Watson zijn huzarenstukje in Detroit overtreffen in Long Beach door te zegevieren vanaf P22 (!).
Detroit verdwijnt
Ondaks de zeer slechte georganiseerde editie van 1982 ging het in de jaren daarna vooruit met de Grand Prix in de industriestad. Toeschouwers aantallen van ongeveer 70.000 mensen op zondag waren acceptabel. De kaartjes kostten relatief weinig geld en het Amerikaanse publiek vond de GP in Detroit prima vertier in een stad met de nodige issues.
De boten die in de rivier lagen, de Downtown Detroit Music die gespeeld werd en de mensen die vanaf de balkonnetjes naar beneden konden kijken, deed vermoeden dat het Detroit was gelukt om Monaco te evenaren.
De coureurs waren echter niet te spreken over de F1-wedstrijd. Midden jaren '80 was deze baan zelfs het minst populair bij de F1-piloten vanwege de baan en hete omstandigheden, Tevens had Detroit veel last had van toenemende criminaliteit en rijders maakten zich zorgen over de veiligheid. De misdaad had ook impact op de toeschouwersaantallen en die liep in de loop van de jaren ook af. Al met al werd het draagvlak voor de organisatie van de race in Minchigan steeds minder.
Vanaf 1986 was de onvrede over de Grand Prix tot een kookpunt gestegen. De coureurs kregen het gevoel dat ze werden misbruikt voor het oppoetsen van het slechte imago van Detroit. De F1-piloten legden een bom onder de Grand Prix door unaniem te stemmen dat de FOM snel moest zoeken naar een oplossing.
Ecclestone kwam vanaf 1989 met het stratencircuit van Phoenix op de proppen en hierdoor verdween de race in The Motor City. Detroit zocht zijn heil ergens anders en ging in zee met de IndyCars vanaf 1989.
In 1992 nam de Detroit Grand Prix afscheid van de Monaco-lay-out en verkaste naar Belle Isle. Vanaf 2023 zal de IndyCar terugkeren naar hartje centrum, deels op de karakteristiek van het oude en 'Monegaskische' F1-circuit.
Al sinds het eerste Formule 1-kampioenschap in 1950 heerste er felle concurrentie tussen coureurs. Zeker telkens wann...
Het Formule 1-seizoen zit er alweer op. Terwijl 2024 op zijn einde loopt, zijn de teams allang weer bezig met het nie...
Franco Colapinto heeft een geweldig 2024 achter de rug. De Argentijn won zijn eerste Formule 2-race en maakte een tik...
Max Verstappen is voor het vierde jaar op rij door de Formule 1-teambazen verkozen tot de beste coureur van het ...
Lewis Hamilton reed in Abu Dhabi zijn laatste race voor Mercedes. De zevenvoudig wereldkampioen zal vanaf 2025 gaan r...
Mooie tijden. Toen kon er ook gewoon nog met koeienletters 'PENTHOUSE' op de auto's staan.
Dan zitten we nu in de woke generatie, zucht.
Dat was in 1976 @Canson en zorgde ervoor dat de BBC het kampioensjaar van de Brit(!) James Hunt niet live op tv bracht. Zie hieronder...
---------------
The 1976 Formula One season is famous for James Hunt and Niki Lauda’s rivalry, which played out across 16 races and ended, dramatically, at the Japanese Grand Prix, with Hunt taking home the championship. British viewers saw almost none of it, though, all because John Surtees’s team’s car was sponsored by a condom manufacturer and the BBC, well, couldn’t abide.
I came across this fact while researching a different story about F1 in the ‘70s; it turns out that Formula One in the ‘70s is an endless well of ridiculous stories. What’s funny about this one is that while a British driver was storming to the top of the standings in what is probably the sport’s most dramatic season ever, actual Brits at home couldn’t watch, because their government was too prude about condoms. The condom manufacturer in question was the London Rubber Company, which made the Durex brand condoms and offered to sponsor John Surtees’ fledgling F1 team for 1976.
He told the BBC in 2016 that the team tried to be tasteful enough in its livery for the car, but that wasn’t good enough.
Here’s the BBC:
The tipping point came at the non-championship Race of Champions at Brands Hatch in March, which the BBC was due to televise with Murray Walker commentating.
In his autobiography, Walker recalled: “As far as the BBC was concerned a visible Durex logo was totally unacceptable for family viewing.
“I arrived at Brands Hatch to be greeted by producer Ricky Tilling with the words: ‘Hi Murray, we’ll know by 11am whether we’re going to be on air or not.’
“’What are you talking about, Ricky?’
The next year, Hesketh’s car was sponsored by Penthouse, the noted pornographic magazine. Rizla, which makes rolling papers, was another sponsor.
“’Durex. We’re not going to transmit the race unless [team owner John Surtees] agree to take it off their cars.’”
They did not, so the BBC packed up their cameras and left.
This lasted for the entire F1 season until the BBC could no longer ignore the Hunt-Lauda rivalry, which was attracting huge crowds and front-page headlines. Finally, for the last race of the season, the Japanese Grand Prix, the BBC relented, allowing the British public to see a British driver win Formula One for the first time since Jackie Stewart. (There’s no word on how many viewers were persuaded to practice safe sex.)
Helemaal met je eens, dat gezeik elke keer over woke en zo...pfff....
?
Dat jaar was Watson voor mij de beste van het stel.
Hoewel. Ik moet toegeven dat er veel vertekend was door de non- en tubo F1 wagens. Dat jaar kon men kiezen. 3 liter zonder turbo of 1.5 liter met. Watson reed in de McLaren 3 liter.
Die opmars die Lauda en vooral Watson in de race vaak maakte was doordat de turbo aangedreven veel sneller waren, maar vaak bij bosjes uitvielen. Zo konden de heren in vooral de McLaren telkens ver naar voren komen en dik in de punten finishen of zelfs winnen.
En eerlijkheidshalve... Keke was dat seizoen ook vaak erg sterk in de races om de zelfde redenen. Ook de Williams was een 3 liter aangedreven auto.
Voor de gezelligheid lieten ze gestrande auto's maar langs de baan staan. Andere tijden...
Vanavond om 21.15 uur voor de laatste keer de INDYCAR op het eiland, vanaf volgend jaar gaat de race weer terug naar de binnenstad !
Lokale tijd
Lokale tijd
Bahrain International Circuit - Wintertest
Cypher
Posts: 2.192
Mooie tijden. Toen kon er ook gewoon nog met koeienletters 'PENTHOUSE' op de auto's staan.
Dan zitten we nu in de woke generatie, zucht.