Formule 1-teams en rijders van 2023 voorgesteld: Alpine

Fans van over de hele wereld wachten met smart op het 74^ste wereldkampioenschap Formule 1, dat na een winterstop van ruim drie maanden inmiddels steeds dichterbij komt. In aanloop naar de start van het nieuwe seizoen stelt GPToday.net alle deelnemers aan u voor. Met vandaag: de compleet Franse renstal van Alpine.

Alpine

Meer over Alpine

Insider: "Alpine is serieuze optie voor Verstappen"

16 apr

Bezoek manager Verstappen aan Alpine wakkert speculaties aan

19 apr

Sinds 2016 staat er weer een volwaardig fabrieksteam van Renault op de Formule 1-startopstelling, die voor het seizoen 2021 werd omgedoopt tot Alpine. Onder de streep valt die renstal ronduit tegen. In zeven volledige seizoenen werd er welgeteld één keer gewonnen, en voor die zege kreeg levende bowlingbal Valtteri Bottas vijfenzeventig procent van de credits. Voornamelijk dankzij Fernando Alonso wist Alpine zich vorig jaar te manifesteren tot ‘best of the rest’, komend jaar wil men vooral de interne vrede bewaren.

31. Esteban Ocon
Evreux, Frankrijk, 17 september 1996

De teamleider van Alpine heet tegenwoordig Esteban Ocon, een 26-jarige coureur die al sinds zijn tienerjaren als ‘aanstormend talent’ wordt betiteld en dat predicaat nog niet heeft weten in te ruilen voor een deftigere term. Met één raceoverwinning en twee podiumfinishes behoort-ie inmiddels tot de club der betere Formule 1-coureurs, maar of hij de gewezen persoon is om het team van Alpine bij de hand te nemen moet nog blijken.

Ocon is vooral heel erg constant. Dat toonde de boomlange Fransman al in zijn allereerste volledige Formule 1-seizoen, destijds in dienst van Force India. Gekscherend noemde men zijn rijstijl ‘Oconsistency’, omdat-ie zelden uitviel en vrijwel altijd in puntenposities over de meet reed. Een jaartje langs de zijlijn (2019), omdat Lance Stroll zijn werkgever omkocht en Sérgio Pérez diepere zakken had, deed Ocon echter geen goed. Lang duurde het alvorens hij zijn oude ritme weer te pakken had.

Bovendien heeft Ocon er een handje van om mensen tegen hem in het harnas te jagen. Dat klinkt misschien vreemd, omdat-ie zo lang en vriendelijk overkomt, maar wie tussen de regeltjes doorleest herinnert zich ruzies met teammaten Pérez en Alonso én in het karten met zijn huidige teammaat Pierre Gasly. Ocon lijkt vooralsnog te klein voor het tafellaken maar te groot voor het servet, waarbij zijn ietwat betweterige gedrag bij meer succesvolle collega’s kan overkomen als kolderiek. Het is voor Ocon tijd om het tegendeel te bewijzen.

10. Pierre Gasly
Rouen, Frankrijk, 7 februari 1996

Het is dat Pierre Gasly een hoge gunfactor heeft, anders was hij ook allang door de mand gevallen. Na een puik debuutseizoen bij Toro Rosso mocht de Fransman een wagen van Red Bull Racing aan de tand voelen. De daaruit voortgevloeide feiten spreken boekdelen. Met zijn staart tussen de benen keerde Gasly terug bij Toro Rosso, om aldaar een zeer onverwachte Grand Prix-zege te boeken. Ook mocht hij tweemaal op een ereplaats naar het podium.

Die drie stunts overstemmen het feit dat Gasly’s verblijf in de Formule 1 tot dusver helemaal niet zo heel bijzonder is. Goed, hij heeft een aantal keren leuke kwalificaties neergezet en deze op doen volgen met een strakke racepace, maar na vijf volledige jaren kan men concluderen dat de Franse lachebek geen Max Verstappen, Charles Leclerc, George Russell of zelfs Sérgio Pérez is.

Dat Alpine bij hem uit kwam, heeft Gasly te danken aan een wirwar van toevalligheden, waardoor de transfermarkt van afgelopen zomer op stelten werd gezet. Het dienstverband bij Alpine vormt een gigantische kans – want wie weet bouwen de Fransen een goede wagen – maar tegelijkertijd een enorme valkuil. Nieuwbakken teammaat Ocon en hij vochten elkaar in de tienerjaren letterlijk de kartingtent uit en als Alpine nu ergens geen behoefte aan heeft, is het instabiliteit. Voor Gasly geldt hetzelfde als voor Ocon: dit is hét jaar om te laten zien uit welk racehout hij is gesneden.