Domenicali en Alonso geven achterstand Ferrari toe

ze hebben echt een probleem...
Mika Salo is voor 2 dagen gevraagd om het uit te zoeken. ;-) of zou dat ergens anders voor zijn?

Of hopen dat RBR, McLaren en Lotus elke keer punten van elkaar afsnoepen, dan kan de schade na 3 races nog beperkt blijven...

@L.Hamilton,

Ha,ha, no problem!
Vertaling kun je vinden bij het artikel over HRT waar je me dit ook vroeg.

Heb het gelezen, geweldig vertaald. Nogmaals bedankt :)

@L.Hamilton. Als jij weet dat dit zo geweldig is vertaald, waarom heb je dan om een vertaling gevraagd? ;-D Maar even zonder gekheid, grote klasse Mr.Monza dat je hiervoor de moeite neemt zodat wij ook een beetje op de hoogte zijn van wat er in de Italiaanse pers wordt gezegd over Ferrari.! Wordt zeker gewaardeerd!

@Stri,

Di Montezemolo is zojuist nogal uit zijn slof geschoten tijdens de presentatie van de F12 Berlinetta, op de vraag van een journalist of het waar is dat Ferrari vanaf de eerste GP pijn zal lijden, antwoord hij :

\"Ik mag voor alle betrokkene hopen dat het niet waar is dat wij vanaf de eerste race problemen hebben, ook al weet ik dat Fernando altijd eerlijk en objectief is in zijn uitspraken, als dit waar is, wil ik het weten, wil ik weten waarom en hoe, en ik wil het niet vandaag weten, ik wil het gister weten, zodat er nog tijd over is om de de betrokkenen bij dit project op hun verantwoordelijkheden te wijzen, daarbij sluit ik niet uit dat ik persoonlijk orde op zaken kom stellen\".

Zo Mr.Fry, en Mr.Tombazis whitness protection programme lijkt me wenselijk. ;)

Jij bent zelf altijd negatief over bv HRT......dus.

Nee hoor, zie mijn comment van gisteren maar. ;-)

Het grootste euvel lijkt te zijn dat de auto banden vreet als een malle. De drop-off, vooral tijdens de langere stints, is enorm. Daar gaat Lotus bijvoorbeeld wel erg goed mee om.

Autosport voorspelt dan ook dat Ferrari in de kwalificaties goed mee zal kunnen komen, maar vervolgens in de races terugvalt. Precies andersom dan afgelopen seizoen dus.

@Damon,

Ben je gek, je hoeft je voor mij niet te verontschuldigen, Ferrari is een love or hate team, altijd al zo geweest, zal altijd zo blijven.

Ik ben al mijn hele leven Ferrari fan, uiteraard met de paplepel ingegoten gekregen, mijn favoriete coureur zoals je weet is Giancarlo Fisichella, een mooie persoonlijkheid.
Maar als ik heel eerlijk tegen je ben, zijn er ook wel wat dipjes geweest in mijn Ferrari hart, ten tijde van, en dat zal jouw als muziek in je oren klinken, Michael Schumacher was Ferrari absoluut niet meer mijn team, terwijl dat de succesvolste periode uit hun geschiedenis is.
Zonder ook maar iets af te doen aan zijn prestaties, en met het hoogste respect voor zijn stuurmanskunst, maar ik had/heb helemaal niets met de Duitser, noch met Ross Brawn en Jean Todt.

Mijn mooie Ferrari, vol met dramatiek, emotie en hysterie, was veranderd in een koele en berekende machine, die alles won.
Nee! Dat wilde ik helemaal niet zien, ze moesten helemaal niet alles winnen, ik wilde bloed zweet en tranen zien, heroiek, zwaar bevochten overwinningen, en diep betreurde verliezen, dat was Ferrari voor mij.

Gilles Villeneuve, Patrick Tambay, Jean Alesi, Nigel Mansell, Gerhard Berger, Michelle Alboreto, Mario Andretti, dat waren echte Ferrari mannen voor mij, sommige met slechts een enkele of een paar overwinningen, maar wat een helden.

Berger en Alboreto een Ferrari 1-2 op Monza, een week na Enzo\'s dood, onvergetelijk.
Jean Alesi in de 412T met Gilles Villeneuves nr.27 die zijn enige overwinning ooit pakt in \'95 in Canada, die vond ik mooier dan alle overwinningen van Schumacher bij elkaar.
In \'82 het jaar dat Ferrari beide coureurs verliest, Villeneuve verongelukt, en Pironi komt zijn crash in Duitsland niet meer teboven.

Dat is voor mij Ferrari.

In de Schumachertijd droeg ik op Monza mijn Mild Seven Renault Fernando Alonso polo, werd door de andere bevriende tifosi niet in dank afgenomen, want Alonso en Briatore benaderden voor mij wel die emotie en heroiek, en Alonso zelf vind ik echt een Ferrarista, nooit opgeven, altijd blijven knokken.

Die dramatisch verloren titel in 2010, dat is dramatiek alla Ferrari, Alonso fits right in.
Die ene overwinning op Silverstone vorig jaar, als Alesi in Canada, prachtig, meer ontlading daarbij dan bij een klinisch verworven titel.

Ja Ferrari zit even in zwaar weer, maar ze hebben voor hetere vuren gestaan, ze komen er altijd bovenop, en ze zullen er nog zijn als de meeste zijn vertrokken.
Winnen ze dit jaar niet? Dan volgend jaar wel, Alonso sleept de Scuderia door de hel om een overwinning te halen als het moet, die derde titel komt er wel, de Matador kent geen opgeven.
Heb je enig idee hoe de ontlading zal zijn bij een titel voor Ferrari? En al blijft het bij die ene voor Alonso en Ferrari, misschien is die ene wel de mooiste ooit.

It\'s the quality that counts not the quantity.

Fantastisch verwoord. Meer kan ik er niet over zeggen. Heel mooi geschreven.

@MR.MONZA

Een hele goede morgen Mr. Monza,

Bedankt voor je mooie, door emotie gevoede betoog. Het siert je dat je op deze manier \'in\' de sport staat en juist geniet van dramatiek en de menselijke kant van het mechanische circus. Echter, ik denk dat men bij Ferrari toch echt graag niets liever wil dan winnen. Zowel races als titels. Ik houd nog een slag om de arm, want het zou me niets verbazen als de rode brigade een spelletje speelt. Ik vrees echter dat Ferrari inderdaad een probleem heeft en dat probleem kan dan ook een vervelend staartje krijgen. Alonso is inderdaad een vechter. Hij is een topper, een geboren winnaar. Hij mag dan perfect bij Ferrari passen, maar als hij dit seizoen voor spek en bonen meedoet, zou ik het niet meer dan logisch vinden als hij Ferrari zo spoedig mogelijk de rug toekeert. Deze grootverdiener wil graag winnen en als dat niet in rood kan, dan wellicht in zilver of met vleugels. Maar goed. Ook dat is dramatiek en emotie. In dat geval voorzie ik namelijk een menselijk dilemma tussen het \'ik wil niet als verliezer bij Ferrari vertrekken\' en \'ik wil graag kampioen worden\'. Voor Fernando kan dat met het oog op zijn toekomst een welhaast allesbepalende keuze zijn. In die zin is dit seizoen ook van doorslaggevend belang, denk ik. Ook voor Ferrari. Als immers blijkt dat deze historische renstal wederom geen potten kan breken, wordt het lastiger om opnieuw absolute toppers aan zich te binden, ben ik bang. De tijden zijn immers veranderd. De door jou zo gemiste emotie was vroeger in het algemeen meer zichtbaar in de racerij. Tegenwoordig voert een in verhouding tot Ferrari emotieloos team als RedBull de lijsten aan. Emotie telt niet meer, maar de dromen van coureurs blijven daarentegen fier overeind. Dat is, denk ik, één van de interessante kanten van de sport. Een coureur wil wereldkampioen worden, da\'s emotie. Een team wil dat ook, maar da\'s \'economy\'. Fernando zal als tweevoudig kampioen opnieuw willen schitteren (logisch) en zijn carrière met nieuwe hoogtepunten willen voeden. De honger naar succes wordt alsmaar groter. De afstand van Ferrari tot de absolute top echter ook. Ik vrees voor jou, een man die zo van de emotie en dramatiek kan genieten, dat Ferrari toch echt mannen als Schumacher, Todt en Brawn nodig heeft om het tij te keren. Mannen die juist niet teveel door emotie worden gestuurd. Misschien is dat niet wat jij graag ziet, maar mogelijk is dat wel wat nodig is om ratio en emotie in balans te brengen en met pure passie een winnende auto te bouwen.

Ik wens je een mooi seizoen toe en hoop dat er veel te genieten valt.

Gegroet,

Ben Dover

@Ben Dover,

Dankjewel man, een mooi seizoen vol dramatiek en emotie is wat iedereen heel graag wil zien, en ik persoonlijk natuurlijk de bijna hysterie van de tifosi, terwijl ik dat schrijf, denk terug aan Alonso op Monza 2010, die enorme Ferrari vlag, en het hele rechte stuk vol met Ferrari rood, meer van dat alsjeblieft.

Jij ook een geweldig seizoen toegewenst.

Zo ken ik er nog eentje. In 2008 was Alonso naar verluidt dicht bij een contract bij Honda. Het leek toen spaak te lopen toen Alonso voor één jaar wilde tekenen en Honda hem wou vastleggen voor drie jaar. Had Alonso zijn zin gekregen en had hij geduld gehad toen Honda het opgaf, was hij vrijwel zeker kampioen geworden met Brawn.

Zoals Supa zegt was hij misschien 5-voudig kampioen geweest nu. De in-team battle zou hij volgens mijn in 2009 en 2010 gewonnen hebben van Vettel en in 2009 zou hij Button wel hebben gestraft voor zijn verschrikkelijk slechte tweede seizoenshelft. In 2011 zou Vettel weerstand bieden als hij gelijk reed als hij nu reed en zou Brazilië beslissend zijn geweest.

[/als als]