Ayrton Senna Special: Deel 7 - Ayrton in het Britse Formule 3 - Een klasse apart (1983)

In 1982 maakte Ayrton voor het eerst kennis met een Formule 3-auto. Het was Eddie Jordan die hem de kans gaf om in een Ralt RT3/82 op Silverstone te testen. Ayrton was de coureur waar de meeste teams in de zomer van 1982 naar aan het hengelen waren.

"Die test op Silverstone was echt ongelooflijk", vertelde Eddie Jordan op een later moment. "Wij stonden op pole position in de Formule 3-race die eerder dat jaar op het Club-circuit van Silverstone was gereden. Da Silva (destijds zijn naam) kwam in de auto rijden en was binnen 15 à 20 ronden op snelheid."

De monteur van Eddie Jordan Racing in 1982, Alastair MacQueen, gaf tijdens een interview voor een speciale film het volgende aan: "Het was een eye-opener voor ons. Binnen 20 ronden reed hij sneller op het Silverstone Club Circuit dan ooit een coureur heeft gedaan. Daarna begon hij uit te leggen hoe wij de auto konden verbeteren. Hij vertelde dat omdat hij van mening was dat er meer uit de auto gehaald kon worden, ook vertelde hij dat hij nog meer uit zichzelf kon halen. Hij was van mening dat de auto goed was in snelle bochten, maar vroeg om meer mechanische grip om de bochten bij Woodcote beter te nemen. Ik realiseerde me toen dat hij héél speciaal was."

De eerste race in een Formule 3-auto

Hij bestuurde op 13 november van dat jaar de West Surrey Racing Ralt RT3/82 tijdens een Formule 3-race die niet voor een kampioenschap meetelde. In de aanloop naar deze race had Ayrton een aantal teams die aan hem trokken. West Surrey Racing met Dick Bennets, Eddie Jordan Racing met Eddie Jordan en Neil Trundle van Neil Trundle Racing. Drie teams die Ayrton heel graag wilde contracteren voor het seizoen 1983.
De race op Thruxton liet meteen zien dat Ayrton een klasse apart was. Zijn kwalificatietijd een 1:13.34 was meteen vier tienden sneller dan de tijd die Martin Brundle drie weken eerder tijdens het Brits Formule 3-kampioenschap reed. Ayrton was ook de enige die onder de 1:14.00 kon rijden. Tijdens de race liet de Braziliaan zien dat hij een klasse apart was. Hij reed van start tot finish aan de leiding en was aan het einde van de rit dertien seconden sneller dan Bengt Tragardh. Senna veegde eveneens de vloer aan met de kampioen van 1982, Tommy Byrne.

Dick Bennetts (teambaas van West Surrey Racing) was erg onder de indruk: "Ik heb nog Lees verder op de volledige sitenooit iemand gezien die sneller is dan Ayrton Senna. Hij kan echt iedereen verslaan."  Uiteindelijk besloot Ayrton na meerdere tests voor West Surrey Racing te kiezen. Dick Bennetts, teameigenaar van het Engelse team, vertelde daarover het volgende: "Wij kregen de mogelijkheid om Ayrton aan een non-championship race mee te laten doen aan het einde van 1982. Deze won hij. Ik wilde hem dolgraag hebben maar er waren meerdere kapers op de kust. Eddie Jordan kwam met heel veel verschillende voorstellen. Ik kon dat persoonlijk niet maken, ik ben namelijk geen 'Wheeler Dealer'. Ik maakte Ayrton één voorstel. Hij schudde mijn hand en de deal was gemaakt."

Neil Trundle van Neil Trundle Racing gaf later ook toe dat hij Ayrton probeerde te strikken voor 1983. "Wij hadden geen echt goede basis. Ik wilde Ayrton via Chico Serra overtuigen om voor ons te kiezen. Hij kwam al een keer met zijn vrouw naar de workshop van Project 4. Chico vertelde mij dat dit Ayrton Senna was en dat hij een toekomstig wereldkampioen Formule 1 zou worden. Ik kon hem niet direct iets bieden op dat moment."

De start van een nieuw seizoen

Het seizoen 1983 startte op 6 maart. Op Silverstone reed men de eerste race van het kampioenschap op het Club-circuit. Het circuit waar Ayrton in de zomer van 1982 voor Eddie Jordan zijn Formule 3-test had. De pole position ging naar David Leslie. Hij was twee tienden sneller dan Ayrton. Ayrton won uiteindelijk de wedstrijd met overmacht. Bennetts zou hier later het volgende over vertellen: "Hij keek al lange tijd uit naar deze race en de druk stond er vol op bij hem."

Senna verklaarde destijds: "Ik denk dat er nog veel meer in de auto zit. Ik moet alleen meer in de auto rijden om de afstelling te kunnen verbeteren." De overwinning, die kwam na een zwaar gevecht met David Leslie, was de perfecte start van het seizoen voor West Surrey Racing en Ayrton Senna. Martin Brundle werd tweede op meer dan zes seconden. Davy Jones finishte als derde. Dat de eerste klap een daalder waard was, werd in de loop van de maanden duidelijk. Na de wedstrijd op Silverstone testte hij op Donington Park en Silverstone. Zoals Ayrton al had aangegeven was het belangrijk om meer in de auto te rijden.

Deze tests waren er op gebaseerd om zijn auto van a tot z te leren kennen. Tijdens de tweede wedstrijd, zeven dagen later op Thruxton, keerde Ayrton terug naar het circuit waar hij in 1982 zijn eerste Formule 3-race won. Op die dag, 13 maart, maakte de wereld eveneens kennis met zijn kunde als regenrijder. Een specialiteit die de Braziliaan zichzelf had aangeleerd in de karting. Een pole position en overwinning werden die dag behaald. Desondanks was Ayrton nog niet tevreden: "Ik had een probleem met de motor. Deze kwam niet boven de 5.600 toeren uit." Gedurende deze race kreeg Ayrton voor het eerst te maken met Martin Brundle. De jonge Engelsman bleek goed partij te kunnen geven aan de Braziliaan. Brundle finishte op minder dan één seconde van hem. Mario Hytten, die derde werd, finishte op bijna 48 seconden. Het werd al snel duidelijk dat Senna en Brundle de topfavorieten zouden zijn voor het kampioenschap.

Dat Ayrton ook een auto kon beschadigen werd duidelijk tijdens de test op Snetterton tussen de tweede en de derde race van dat jaar. Desondanks kwam de Lees verder op de volledige siteBraziliaan in goede toestand aan op Silverstone. Tijdens de regenachtige kwalificatie was Ayrton oppermachtig en reed de snelste tijd in de kwalificatie. Na een slechte start verloor hij de leiding aan Martin Brundle. Ayrton passeerde de Brit aan de buitenkant van Hangar Straight. Brundle zou later zeggen dat deze actie 'quite brilliant' was.

In een regenachtige race zou de overwinning van Ayrton nog in gevaar komen door achterblijver Jorma Airaksinen. Doordat de regen steeds harder naar beneden kwam besloot de organisatie de wedstrijd stil te leggen. De race werd herstart en met nog zes ronden voor de boeg. De resultaten van beide 'heats' zouden bij elkaar worden opgeteld. Brundle nam opnieuw de leiding en Ayrton was in de achtervolging. Senna haalde Brundle uiteindelijk nog in door met twee wielen over het gras te gaan. "Ongelooflijk", vertelde Brundle later. Aan het einde van de race explodeerde de brandblusser van Ayrton in de auto, maar het hield hem niet tegen. Ayrton won met bijna twee seconden voorsprong op Martin Brundle. Calvin Fish, de enige coureur die hem in zijn Formule Ford 2000-periode nog kon verslaan, finishte als derde.

Overmacht in eerste gedeelte van het kampioenschap

De Braziliaan wint daarna in Donington, Thruxton, Silverstone, Thruxton, Brands Hatch en Silverstone. In de tussentijd gebeuren er een aantal dingen. Tijdens de vijfde race, op Thruxton, was de Braziliaan ziek. "Ik voelde mij helemaal niet goed, maar de auto was goed en ik maakte geen fouten," vertelde hij na afloop van de race. De races bleven voor het publiek aantrekkelijk, dit mede omdat er gevochten werd voor derde plaatsen.

Er stond geen maat op Ayrton Senna. Van de eerste negen races die hij reed in 1983, won hij ze alle negen. Toch kwam er een kanteling in het seizoen. De Braziliaan reisde tussen de wedstrijden van Brands Hatch (8 mei) en Silverstone (30 mei) op een neer naar Brazilië. Senna had dit in een eerder stadium van het seizoen ook al gedaan (tussen de vijfde en zesde race) in april. De tweede retourvlucht naar Brazilië duurde iets meer dan een week. Ayrton was bezig om sponsorcontracten af te sluiten in zijn thuisland.

Het was ook in die periode dat Eddie Jordan Racing en Martin Brundle iets vonden in de auto. Datgene zou de hele loop van het kampioenschap uiteindelijk totaal op zijn kop zetten. Na negen wedstrijden had Ayrton 88 punten bij elkaar gereden. Slecht twee minder dan het maximum aantal haalbare punten. Brundle had er op dat moment 54. Met negen punten voor een overwinning en één punt voor een snelste ronde, lag Brundle halverwege het seizoen meer dan drie race-overwinningen achter de Braziliaan.